အပုိင္း-၆

3.4K 553 54
                                    

ဦးေႏွွာက္က မမွတ္မိခဲ႕ရင္ေတာင္ ႏွလုံးသားထဲမွာ ရွိေနခဲ႕မယ္ဆုိရင္……

Nostalgia

"ဆယ္ဟြန္း! သား  ဒီေန႕ေက်ာင္းမသြားဘူးလား? "

အေမ႕၏ႏႈိးလုိက္သံႏွင္႕အတူ ေခ်ြးသံတရဲရဲနုိးထလာရသည္႕ ဆယ္ဟြန္း……။
အိပ္မက္ဟူသည္ေႀကာင္႕ ေမာဟုိက္ေနသလုိ ေခ်ြးတုိ႕စုိ႕ျခင္းေႀကာင္႕ ခႏၶာတစ္ခုလုံး ေအးစက္လ်က္……။
ႏွစ္ဆယ္႕တစ္ႀကိမ္ေျမာက္ေသာ အိပ္မက္ေႀကာင္႕ ေႀကာက္ရြံ႕စြာ နိးထလာရျပန္ျပီ။  မည္သူမွန္းမသိေသာ လူတစ္ေယာက္၏ ရင္ခြင္တြင္း၌ ခို္မွီေနခဲ႕ေသာခဏ ……
ခြဲခြာရမည္ကုိ ေႀကာက္ရြံ႕ေနခဲ႕သည္။
ထုိအခုိက္အတန္႕အား လက္လႊတ္ရမည္ကုိ ေႀကာက္ရြံ႕ေနခဲ႕သည္။ ေႏြးလ်ေသာရင္ခြင္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္မရနုိင္ေတာ႕သည္႕အလား……
ေႀကာက္စိတ္တုိ႔ ႀကီးစုိးေနသည္႕ခဏ အိပ္မက္၌ပင္ အိပ္ခ်င္လာခဲ႕သည္။ အိပ္ရန္ဟူေသာ အခြင္႕ ထိုသူထံမွ ရရွိသည္ႏွင္႕   အိပ္စက္ခ်င္စိတ္မရွိခ်င္ေသာ္ျငား မွိတ္က်လာေသာ မ်က္လုံးတုိ႕ေႀကာင္႕ အရာရာ အေမွာင္လႊမ္းသြားသည္႕အခုိက္ ေခ်ြးသံတစုိစုိျဖင္႕ နုိးထလာရသည္တည္႕။

"သား~ အဆင္ေျပရဲ႕လား။ ဘာလုိ႕လဲ? အိပ္မက္ဆုိး မက္ျပန္ျပီလား? "

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အေမရဲ႕ သားအဆင္ေျပပါတယ္။ "

"အခုတေလာ အေမစိတ္ခ်မ္းသာရတာ သိလား? သား အခ်ိန္ပုိင္းေတြမလုပ္ေတာ႕လုိ႕  ပင္ပန္းေနတဲ႕မ်က္ႏွာေလးက လန္းလာသလုိပဲ။ ေနာက္ဆုိ ငါ႕သားေလးက အိမ္ေထာင္ဖက္ေကာင္းနဲ႕ လက္ထပ္ရမွာဆုိေတာ႕…… "

"အေမ အဲ႕ကိစၥကေလ အမွန္ေတာ႕……"

"အင္း ~ေျပာ သား~"

ဆံႏြယ္မ်ားအား အသာပြတ္သပ္ေပးရင္း ဆယ္ဟြန္းထံမွ စကားသံအား ေစာင္႕ဆုိင္းေနသည္႕ အေမ႕ေႀကာင္႕ သက္ျပင္းသာ အသာခ်မိသည္။ အမတ္မင္းပတ္ႏွင္႕ ကိစၥ အမွန္မဟုတ္ဟု ေျပာျပလုိက္ခ်င္မိေသာ္လည္း ယခု အမတ္မင္းလုပ္ေပးသမွ်တုိ႕ႏွင္႔ပင္ အေမတုိ႕ အားနာေနရျပီး ယခု အမွန္တစ္ကယ္မဟုတ္သည္႕ကိစၥႏွင္႕ အမတ္မင္းဒုကၡခံေပးေနမွန္းသာသိလ်င္
ပုိသာ၍ အားနာရမည္ေႀကာင္႕………။

' Nostalgia 'Where stories live. Discover now