MR.JK901 [KOOKMIN FT.JINV] #หุ่นยนต์จองกุก

I

     ความเหนียวของอากาศ ละอองจากเม็ดฝน กลิ่นพื้นบนทางเท้าที่ชื้นเพราะปรอยฝนนั้นช่างทำให้คู่รักสองคนซึ่งเดินอยู่ภายใต้ร่มคันเดียวใกล้ชิดกันมากขึ้น

ปาร์คจีมินเอื้อมมือไปโอบไหล่แคบ ๆ คนรักให้ขยับมาแนบชิดตัวเองเพื่อไม่ให้ชุดเดรสสวย ๆ ของเธอต้องเปียกน้ำฝน

กริ่ง

"ยินดีต้อนรับค่ะ"

พนักงานต้อนรับหน้าตาและร่างกายละม้ายคล้ายคนปกติเอ่ยต้อนรับลูกค้า

ได้ยินไม่ผิดหรอก พนักงานต้อนรับนี่ไม่ใช่คน นี่คือปีคศ.9000ที่โลกพัฒนามาไกลจากเมื่อก่อน

ผู้คนโหยหาความสบายและได้สร้างสิ่งสนองความสะดวกสบายนั้นขึ้นมา เริ่มแรกมันคือสิ่งของเครื่องจักรกลธรรมดาไว้ทุ่นแรง

เมื่อเวลาผ่านไป ความต้องการมนุษย์โลกไม่เคยสิ้นสุด ท้ายที่สุดพวกเขาสามารถพัฒนาเครื่องจักรกลออกมาเป็นตัวแทนของมนุษย์ได้

ไม่ว่าจะเป็นหุ่นพนักงานในร้านอาหารหรือห้าง หุ่นสัตว์เลี้ยงต่าง ๆ ไปจนถึงหุ่นคนในครอบครัว

หลายปีก่อนปาร์คจีมินเคยทำงานในบริษัทชั้นนำที่เป็นแนวหน้าในการผลิตหุ่นยนต์ ปัจจุบันนี้เขาได้ลาออกเกือบ2ปีแล้ว

"จีมินดื่มอะไรดีคะ เอาแบบเดิมมั้ย ?"

"ครับ"

เจ้าของชื่อหันไปเก็บร่มก่อนหันไปส่งยิ้มให้หญิงสาวที่รอคำตอบถึงแม้เธอรู้เมนูประจำของเขาอยู่แล้ว

พวกเราคบกันมาเกือบครบ7ปี เรื่องง่ายๆอย่างเช่นเมนูโปรดของเขามินะแทบไม่ต้องถามด้วยซ้ำไป