Suddenly.....

Matthew Cabrera's POV

("Flashback")

"Hey Matthew." she called.

"Hey Dainne, what's up?" i replied back.

"Nothing much, can i ask you one thing though?"

"Sure,ano yon?"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
And that was the most saddest minute of my life.

*KRIIIIINGG!!!! KRIIIIIINNGGG!!!!!!*

7:00 am

Nagising ako sa lakas ng tunog ng alarm clock ko. Pucha 7:00 na. Late na ako sa trabaho.

Nakakainis amputs, Bat palagi kong napapaginipan yun. It's been Three years since that moment happened.

"Yan late ka nanaman. Wag mong sasabihin sakin na hindi kita ginising kasi kanina pa kita sinasampal para magising." sabi ng kasama kong si Christine.

"Putspa Christine malelate na akoooo."
Nagmamadali ako sobra kaya di na ako nakapagbabye sa Girlfriend ko hehehe.

Nakalimutan ko din magpakilala!!!!
Ako si Matthew John Cabrera,23 years old,Taken by Christinejane Parra, And very much haunted by my own past. Hehehe.

Nakasakay na ako ng bus. Grabe malelate na ako putspa, 8:00 pasok ko kaso 7:50 di na nagpapapasok yung guard ng building namin,Feeling kasi nya sya nagmamay-ari ng building. Saklap.

Time check 7:40 shete malelate na talaga akoo.Nakatayo ako ngayon dito sa bus kasi sobra akong nagmamadali nang may nangalabit sakin.

"Matthew,Long time" Nakita ko nanaman ang ngiti nya. Malapit na ako bumaba kaso parang ayaw ko pa-bumaba.

"Dainne." Ang babaeng nasaktan ko ng sobra sobra dati, Ang dahilan kung bakit di ako makatulog ng ayos.

"Uy malapit ka na sa bababa----" Natigilan sya at tumitig sa mukha ko bigla.

"Bakit ka umiiyak Matthew? May nangyare ba?" Di ko namalayan na may luha na palang nagtraydor sakin.

"Ay sorry dainne bababa na ako sige bye bye" Dali dali akong bumaba sa Bus kahit may kalayuan pa yung binabaan ko sa Building namin.

Pinunasan ko ang mga mukha ko at tumakbo papuntang building namin. lalo ng 7:53 na, Lagot tayo kay Kalbong guard.

8:00 pm

Putspaaaa sa wakaasssss. Natapos rin ang mahabang pagdurusa ko sa trabaho kooo.

Syempre pinakyuhan ko yung guard na kalbo kasi last day ko na to whahahah.
Chaka syempre la akong pera naglakad ako papuntang bahay.

Lakad ako ng lakad ng lakad ng Lakad ako ng Lakad hanggang sa may makita akong nagbebenta ng Fishball.

Edi syempre wala nga akong pera, kaya ayun dumaan lang ako kaso.....

"Oh Matthew! Nagkita nanaman tayo" Sya nanaman. Si Dainne.

"Dainne..... Kamusta naman? Sorry kung napaluha ako kanina ah hehe, Napuyat kasi ako kagabi." Pagsisinungaling ko.

"Ahh ganun ba? Ok lang naman ako,Oo nga pala nakalimutan mo sa bus. Nahulog mo ata kasi nagmadali ka bigla." Eh Panyo ko? Pucha ngayon ko lang napansin na nawawala na pala.

"S-salamat nakakahiya naman sayo." Syempre nahihiya ako. Tao ako no.

"Ok lang yun, Ano ng nangyari sayo? I mean after what happened to us Three years ago wala na akong balitang narinig tungkol sayo." Ay oo nga pala. Ako pala tong umalis ng walang pasabi.

"Sorry ah, Ay Mag-nanine na uwi na ako ah Dainne. Hinahanap narin ata ako ng Girlfriend ko. Hihi." Grabe panaman magalit si Christine.

"Ahh ok,May girlfriend ka na pala? Maganda ba? Hihi, sige bye bye... Sana magtagal kayo, ninang ako lag nagka-anak kayo ahh" Same as always,napakaganda nya. tanggala naman oh, Whag happened ba between us Dainne? Bakit ba tayo naghiwalay dati? Pano ko nasaktan ang isang tulad mo na napakabait, napakatalino, at napakaganda.

Ganun ba ko kag*go dati at pinakawalan ko ang isang anghel na to? Hayst ano bang ginawa mo Past Matthew?

"Ok ka lang Matthew? Naluha ka nanaman." At sa Pangalawang Beses tinaraydor nanaman ako ng mga luha ko.

"Dainne... Miss na kita. Sobrang miss na kita.." Ano bang pinagsasabi mo Matthew? T*ngina naman oh may Christine ka na!

"Matthew....." Di ko na alam kung anong pinaggagawa ko at bigla ko nalang niyakap si Dainne ng hindi nag-iisip.

"Matthew bitawan mo ko. May Girlfriend ka na... Di na kita mahal......" Sabi ni Dainne na naging dahilan para bitawan ang pagyakap ko sa kanya.

"S-Sorry...... Dainne..... namiss lang talaga kita..... Ng sobra sobra......" Wala na. Di ko na makontrol lahat ng pinagsasabi at pinaggagawa ko.

"Ok lang namiss din kita ng sobra Matthew.... Pero di na pwedeng maging tayo ulit.... I'm getting married next two months. Invited ka rin, Kung gusto mo isama yung girlfriend mo ok lang. Tutal may plus one ka ok na yun." What she said broke my heart a million times. But hey,At least she found true love.

"I can't do anything huh? I can atleast support you on whatever you do. Be happy always." Well i can't do anything for her to change her mind. Plus i'll end up hurting Christine. I don't want that.

"Thank you Matthew, Don't worry.. I won't forget you." and with that we exchanges goodbyes.

Finally,Me and Dainne finally had a closure.
I guess it was for the best.

Tuwang tuwa ako kasi nakita ko ulit si Dainne kaso mas may masakit padin akong nararamdaman.

Hayst makauwi na nga ng bahay. Ano kayang niluto ngayon ni Christine,Nakakaexcit-------

*BOOOOOOOOGSHHHHHHHHHH*

Di ko na alam yung sunod na nangyare, ang alam ko lang ay may nakita akong nakakasilaw na ilaw at bigla akong napapikit.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

*KRIIIIIIINGGG KRIIIIINGGGGG*

Nagising ako sa kama ko at tinignan yung oras.

Sandali lang.....
Bakit ako nasa dati kong kwarto?

"MATTHEW,GUMISING KA NA MALELATE KA NA!!!!! FIRST DAY NA FIRST DAY MALELATE KA?!?!?!? BUMANGON KA NA JAN SA HIGAAN MO!" Wait si Mama bayun?

"M-Mama?!?!?" MAMA KO??!?!?

"ANONG MINAMAMA MAMA MO JAN? MALIGO KA NA 6:45 NA PARANG AWA MO MALELATE KA NA SA FIRST DAY OF SCHOOL MO!" First day of school?

"Ma.... Anong araw ngayon?" Kinakabahan kong tanong.

"Aba, EDI JUNE 20,2018 NABABALIW KA NA BA?!?!?" PUTSPA WATDAHEK?

"MAMA DI AKO TAGA 2018, TAGA 2023 AKOOO" At nung pagkasabi ko nun binatuhan ako ng nanay ko ng chopping board.

"MALIGO KA NA MALELATE KA NA!!!!!"

I don't know exactly what happened.
But all i know is that i'm back.
I'm back on the year i met a lot of weirdos.