Curse Thirty Eight: Project Apollo Part 2

Start from the beginning
                                    

I look at the sky. The sky is clearer than I expected. The moon even shines so brightly. Maalinsangan pero hindi ganoong kainit. Sa tahimik ng paligid, napapitlag ako nang makarinig ng isang kalampog ng bakal.

It's coming from the garden room. Gawa lamang 'yon sa kahoy at do'n namin nilalagay ang mga kagamitan na pang-garden.

Pinaghalong kaba at takot ang nararamdaman ko. It's normal naman right? Somehow, I still believe in ghost. I'm just a mere nine years old naman. Yeah, I think it's reasonable.

Nang makarating garden house equipment room, I slowly opened the door. Narinig ko pa ang paglangitngit ng kahoy. Nakadagdag pa 'yon sa pagiging creepy no'n. Nang tuluyang makapasok, bahagya akong napapitlag nang biglang nagsara ang pintuan. That's when I realized that the door has a spring to automatically close the door.

Ang bata bata ko pa pero sobrang kabado na ako. 'Di naman ako nagkakape.

Napairit pa ako lalo when I heard a sound of a cat. Gulat na gulat ang reaksyon ng mukha ko na kung siguro makita ako nina Claude ngayon at Austin, they will tease me non-stop.

"Ikaw lang pala, kuting. Pinakaba mo ako." Wika ko sa pusa nang buhatin ko 'yon. Bigla kong napansin na may suot 'tong maliit na kwintas na may maliit na susi. Oh, yeah. I remember this cat. Ito 'yong madalas na nandito na akala mo ay tagabantay mismo ng kwartong ito.

I removed the key on its neck and I tried to roam my eyes. Good thing that I brought a flashlight. Sa paghahanap ko, I found something suspicious to one of the items placed inside. Ito lang kasi ang naiiba maliban sa pusa.

Paano napunta ang isang lucky charm cat device at nakapatong sa isang lamesa. It's seems irrelevant.

Tiningnan ko ang susi na hawak ko at binusisi ang lucky charm cat. Nakita kong may butas ang gitnang bahagi ng t'yan nito na s'yang kasyang kasya ang susi na hawak ko. When I put it inside and twisted it clockwise, something happened.

Umuga ang lupang tinatapakan ko. Akala ko at lumilindol pero mukhang hindi naman. The ground deepened and a downstairs showed few inches from me.

Tumalon palayo sa'kin ang pusa at nahiga ito sa higaan nito sa isang sulok. Akalain mo nga namang may higaan ang tagabantay na pusang 'to.

I slowly went downstairs. Nang makarating sa ibaba ay itinapat ko ang hawak na flashlight and I saw a metallic door.

I tried opening it but it doesn't budge. It's locked. I saw a mini-device attached on it. It has a keypad and a mini-screen for password purposes.

I typed my Mamma's birthday but it showed an error prompt. Hindi naman siguro n'ya pinahirapan ang paglalagay ng password 'di ba? Sa pag-iisip niyon ay tinipa ko ang buwan at ang araw ng birthday ko. When I clicked enter, the prompt says Access Granted.

Biglang nagbukas ang metallic door. I slowly went inside and I saw that there's a long hall and each side has doors to open. Dahan dahan akong pumasok at nakayukong naglakad sa loob. I can't afford to be seen by anyone inside. I reached this far. Kung nasa loob nito ang dahilan kung bakit sobrang busy na ng aking ina then I should at least see what that is and I provide help... child's help if in case. I want to help her in any way I can.

Sa pagsilip sa mga kwarto ay gano'n na lamang ang aking pagkagimbal when I'm seeing blood splurged on the walls and on the floor. Napasinghap pa ako when I saw a person lying on a metal bed, naked. Having a hard time to breathe. As much as I want to help the person, hindi ko kinaya ang nakikita ko. I'm beyond disgusted.

Does my Mom using people for her scientist innuendos? Kung oo, ay hindi ko 'yon matanggap at masikmura. Why does she have to do this disgusting experimentation?

Royal Synergy: Curse of the QueenWhere stories live. Discover now