Chapter 22
bitch
My head hurts.
I was so confused as I looked around and realized that I'm inside my room. How the hell did I go home? Naglakad ba ako pauwi? Wala naman akong maalala nagpa-sundo ako kahit kanino, but I do remember that I was drunk.
Oh my! Napa-tayo agad ako sa gulat. I was drunk last night! So drunk that I completely forgot what I did!
Pilit kong inalala lahat ng mga nangyari kagabi. After crying, I stood up to buy alcohol and Marco was in front of me. After finishing the first bottle, my vision was blurry already. Nung naubos ko naman ang pangalawang bote, hindi ko na maalala kung anong ginawa ko pag-tapos.
I slapped my forehead. I didn't do anything crazy with Marco... right?
"Ano? Naalala mo na mga ginawa mo? Parang tanga to," I heard Dane's voice near me.
Nilipat ko ang tingin ko sakanya. Bigla akong nahilo sa liwanag na nakita ko. Pumasok siya sa kwarto at sinarado ang pinto. Humalukipkip siya at lumapit sa dulo ng kama ko habang ako naman ay umupo at hinihilot ang ulo ko.
Sobrang sakit ng katawan ko. Hindi ko na maalala kung ano ang nangyare kagabi. Tinignan ko ang dalawa kong braso para masiguradong hindi panaginip lahat ng nangyare kahapon.
I saw the band-aids that Marco placed on my arms. The cuts are still here because it really happened. Yun nga lang, wala na akong maalala pag-tapos ko umiyak ng isang oras.
"Ano, inom ka pa?" Dane asked. She raised an eyebrow at me at umiling. "Buti nalang tulog na si Mommy kagabi. Hirap na hirap si Marco i-akyat ka!"
My eyes widened. "Inakyat niya ako dito?!"
She rolled her eyes. "Malamang! Pano ka makakauwi kung hindi?!"
Saglit akong natigilan. But I thought we were going somewhere else? Naalala kong sinabi ko na ayaw kong umuwi because I had a reason. Tinignan ko ulit si Dane at masama ang tingin nito sakin. Did Marco tell her what happened?
Inirapan niya ako at binato sakin ang phone ko bago tumalikod. "I took a video. Panuurin mo para habang buhay mong pagsisihan."
Sinarado niya ang pinto pag labas niya. Agad agad ko namang kinuha ang phone at pumunta kaagad sa camera roll para tignan kung ano ang sinasabi niya. I don't remember anything!
I opened the video that was 4 minutes long. Gabi na at buhat buhat ako ni Marco sa likod niya. I was cuddling him the whole time! Ibang iba na ang hawak ko sakanya, para bang nakahanap ako ng sarili kong unan.
"Marco, add mo nga ako sa fb," my weird drunk-ass self suddenly muttered out of nowhere.
I could hear Dane's muffled laughter because she was the one recording it.
"May facebook kaba?" I asked again. Hindi kasi siya sumagot nung una.
"Shhh," he told me, hininaan nito ang boses niya pero rinig pa rin sa video. "I already added you. Hindi mo ako inaccept."
Gulat akong bumangon sa pagka-higa sa may leeg niya habang buhay niya ako. "Weh?! Hindi mo sinabi! Meron ka palang facebook!"
"Shh," saway ni Dane dahil lumakas ang boses ko. Tinignan ko lang siya sabay irap at hindi na siya pinansin.
"Marco, crush mo ba ko?"
What the hell!! Ano bang pinagsasabi ko? At talagang sa harapan pa ni Dane!
Marco didn't answer. Dane laughed again behind the camera. Tinignan kong mabuti ang sarili ko habang inaalalayan ni Marco papasok sa kwarto. My eyes were already closed because I was so drunk! Hindi ko na nga maalala na nangyari pala to kagabi.
