တစ္ရံေရာအခါ.....

Part ( 11 )

အ႐ုပ္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ေနမင္းေလးအတြက္ အ႐ုပ္ေ႐ြးေနရင္း ပီကာက်ဴးအ႐ုပ္ေလးကို လက္အလွမ္း တစ္စံုတစ္ေယာက္က ယူလိုက္တာမို႔ သူၾကည့္လိုက္ေတာ့

ဟင္ ဟိုတစ္ေန႔က city expressက ေကာင္ေလးပါလား

ေသခ်ာတာေပါ့ ဟိုတစ္ေန႔က city express မွာ မိမိလူမွားၿပီး ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ခိုင္းခဲ႔မိသည့္ မွန္ေၾကာင္ေလးပဲ။ အနက္ေရာင္ဆံပင္တို႔က နဖူးေ႐ွ႕ခပ္ဝဲဝဲေလးက်ေနၿပီး မ်က္မွန္ေလးနဲ႔ ထိုေကာင္ေလးက ပီကာက်ဴးအ႐ုပ္ေလးကို ၾကည့္ကာသေဘာက်ေနေသာပံုစံက တကယ့္ကေလးေလးအလား။ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔လိုက္ၿပီး ထိုကေလးေလးကို သူအရင္ စႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

" အဟမ္း ေဟ့ ကေလးေလး ကိုယ္တို႔ျပန္ေတြ႕ၾကျပန္ၿပီေနာ္ "

" ကြၽန္ေတာ့ အသက္ ၁၇႐ွိၿပီ တကၠသိုလ္တက္ေနတာ ကေလးမဟုတ္ဘူးဗ် "

မ်က္မွန္တစ္ခ်က္ပင့္တင္ကာ စြာတာတာေလးေျပာလာေသာ ထိုကေလးေလးေၾကာင့္ သူရယ္မိကာ

" ခြီး ကေလးမဟုတ္လို႔သာပဲကြာ ဟုတ္ေနလို႕ကေတာ့ တစ္ဆိုင္လံုးက အ႐ုပ္ေတြဝယ္မလားမသိ "

" ကေလးပဲ အ႐ုပ္ဝယ္ရမယ္လို႔ ဘယ္ဥပေဒက သတ္မွတ္ထားလို႔လဲ "

သူ႕စကားကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ ခါးေထာက္ကာ ေျပာလာေသာ ထိုကေလးေလးကို ပခံုးတစ္ခ်က္တြန္႕ျပ၍

" မသိဘူးေလ ကေလးေတြပဲ အ႐ုပ္ဝယ္ၾကတာမဟုတ္လား "

" ကြၽန္ေတာ္ဘာသာ ပီကာက်ဴးႀကိဳက္လို႔ ပီကာက်ဴးအ႐ုပ္ဝယ္တာ ခင္ဗ်ားအပူပါလား "

" ဟားးး မင္းေလးက တစ္ကယ့္ကေလးေလးပဲ "

သူ႕ေ႐ွ႕က မွန္ေၾကာင္ေလးကို အသည္းယားလာကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲ၍ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႕လက္ကို အတင္းဆြဲ၍ ဖယ္ကာ

" အားး!!  နာတယ္ဗ် …… ေဟ့လူႀကီး ခင္ဗ်ားသားသမီးမဟုတ္တိုင္း သူမ်ားသားသမီးကို အႏိုင္က်င့္မေနနဲ႔ "

" sorry sorry ကုိယ္မရည္႐ြယ္ပါဘူးကြာ အရမ္းနာသြားလား "

သူစိုးရိမ္သြားကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကို သာသာေလးထိ၍ ေျပာလိုက္ေတာ့ မိမိလက္ေတြကို ပုတ္ထုတ္၍