Two minutes with Peter Parker [DUTCH]

6. Het ziekenhuis

Peter: (moeizaam)jaz, wat er ook gebeurt -

Jij: (onderbreekt hem) ssssh er gebeurt niks, rustig maar we zijn er bijna.

nadat Tony de school heeft ingelicht, zitten jullie en de wachtkamer van het ziekenhuis. Peter is nu al 8 uur in operatie.

(Je voert het gesprek een beetje verlegen.)
Jij: Mr. Stark?

Tony: ja wat is er

Jij: hoelang kent u Peter nu al?

Tony: al vanaf z'n zesde, hoezo?

Jij: nou, denkt u dat hij me leuk vind?

Tony kijkt je aan.

Tony: natuurlijk vind hij je leuk!

Jij: niet.. niet op die manier.

Tony: oh- eh ik... dat weet ik niet.

er viel een pijnlijke stilte.

Jij: ik ga even naar de wc.

Tony: oke.

Jij: ahh wat dacht ik! aan mr. Stark vragen of Peter me leuk vind. Pfff. En ga ik het tegen hem zeggen... wat als ik de vriendschap verpest. Hmmm.

Je loopt terug naar je plek.

de chirurg komt eraan gelopen.

Chirurg: Peter's operatie had een paar complicaties maar Peter is oke, als u wilt kunt u Peter nu bezoeken, maar hij is nog wel moe van de operatie.

jullie lopen naar Peter toe.

Jij: PETER! Je hebt me gered!

Je rent naar zijn bed tranen rollen over je wangen, je geeft hem een lange knuffel.

Peter: hey hey hey, alles is goed met me. Je hoeft niet te huilen. Kom hier.

Hij geeft je nog een knuffel om je te troosten.

Tony: Parker, ik vertelde de rest van je ongeluk en ze komen zo ook even bij je kijken.

Peter: wie is de rest?

Tony kijkt Peter een beetje raar aan, alsof hij niet wil dat jij erbij bent ofzo.

Tony: jazmin, kun je ons heel even alleen laten. Ik denk dat Peter het later nog wel uitlegd.

Je loopt weg

Jij: waarom heeft peter zoveel geheimen voor me, ik heb geen geheimen voor hem. Grrrr nou dan wacht jazmin wel weer op de gang.

Dat zelfde moment bij Peter en Tony

Tony: May en ned

Peter kijkt verrast naar mr. stark

Peter: echt omg! Hoe wisten ze van m'n ongeluk?

Tony met een poker-face

Tony:Ik appte ze, maar ga je het Jazmin ooit vertellen

Peter: wat vertellen?

Tony: dat je haar leuk vind.

Peter schrikt heel erg

Peter: nee, dat is niet zo... hoe weet u dat eigenlijk?

Tony: o Peter, dat is overduidelijk, en volgens mij vind ze jou ook leuk.

Peter: nee dat vind ze ni-.. denkt u dat echt?

Tony: jah, dat is zo goed gezien

Peter: nee zo was ze altijd al.. ohw.

Tony: wat is er?

Peter: dan vond ze me altijd al leuk.

Je klopt en opent de deur en vraagt of en May binnen kunnen komen

Peter: natuurlijk

May: omg Peter war is er gebeurd

May geeft Peter een knuffel

Peter: er viel een stuk metaal uit de lucht en ik redde jazmin, maar toen zat er opeens een stuk metaal dwars door mijn been heen.

May: Peter ik heb nog een verassing maar hij paste niet in mijn tas

Peter: wat is het?

Ned komt binnen gelopen

Peter: jo ned hoe is ie

Geven elkaar een knuffel

Ned: ja man lang niet gezien, en goed. 't is wel saai zonder je bro.

Peter: oh ned dit is m'n vriendin jazmin.

Ned: mijn kleine jongen is eindelijk groot geworden, en heeft zelfs een vriendin voor dat ik er een heb.

Jij een peter kijken elkaar aan en barsten het uit van het lachen. Jij bent naast Peter in het ziekenhuis bed gaan liggen.

Ned: hoelang al?

Peter en jij kijken elkaar aan en knikken een beetje geheimzinnig

Jij: al een half jaar

Peter slaat snel een arm om je heen, je krijgt het er warm van.

Tony: ik haal wat drinken willen jullie ook?

Ned: wacht is dat Tony Stark!?!?

Peter: oh.. ja.

Ned:(fluisterend) Peter, iron man staat in je kamer.

Peter:(fluisterend) ja ned, i know

Iedereen moet lachen. Na een tijdje gaan May, ned en Tony.

May: weet je zeker dat je bij Peter wil blijven?

Jij: ja, dank u

May: noem me maar je, anders voel ik me zo oud.

Als jullie alleen zijn hebben jullie het over de gekste dingen.