One shout - wojownicy

Przepraszam

Przepraszam. Przepraszam wszystkich, których kiedykolwiek skrzywdziłem. Zagubiona Łapo, mój bracie, przepraszam Cię, że za mocno zacisnąłem szczękę na twojej wątłej szyjce. Nie powinienem w ogóle Cię atakować. Ostry Kolcu, wybacz mi, że zaniosłem twojego kociaka do medyka zbyt późno, a potem obwiniłem Cię za złe wychowywanie młodych. Kruczy Locie przepraszam, że zrobiłem ci nie potrzebną nadzieję, i że musiałaś wychowywać nasze kocięta sama. Wrzosowe Piórko, przepraszam, że prze ze mnie dzienny patrol znalazł twoje ciało w rzece. Pliszkowa Gwiazdo, przepraszam, że zawiodłem Cię sprowadzając na klan krwawą wojnę.Dumo wybacz, że pozbawiłem cię możliwości założenia szczęśliwej rodziny z Penny oraz tego, że przeze mnie musiałeś się tyle martwić. Kochałem Cię i zawsze będę kochał, nie ważne gdzie trafię. Mamo, przepraszam, że nie podołałem obietnicy złożonej Ci przy twojej śmierci. Przepraszam też koty, które zostały zabite z moich pazurów lub kłów dla własnej wygody. Teraz przyszedł czas, abym zapłacił za swoje winy i położył kres swoim poczynaniom. Żegnajcie wszyscy których kocham... - pomyślał Stłumiony Pisk stojąc na urwisku.

Patrzył w duł i wsłuchiwał się w szum rwącej wody. Był już gotowy do skoku, gdy za jego plecami rozległ się dobrze mu znany, kojący i słodki głos. To była jego siostra, Szponiaste Serce.

- Stłumiony Pisku nie! - krzyknęła kotka podbiegając do kocura i stając 2 lisie długości od niego.

- Zostaw mnie Szponiaste Serce! I tak nie ma po co żyć! - syknął do niej brat.

- Masz mnie! Proszę, nie rób tego!

Było jednak za późno rudo-biały kocur leciał już w przepaść. Czuł powiew powietrza w na swoim futrze. Czuł, że na prawdę żyje, ale po chwili uświadomił sobie, że to ostatnie chwile jego życia. Potem nie zobaczy już siostry, ukochanego, a nawet swoich dzieci, których nie chciał zaakceptować. To był już po prostu koniec.