❤❤
အျဖဴေရာင္ေလးရဲ႕ ျငင္းဆန္မႈကုိ
ရရွိၿပီးေနာက္ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
နန္းေတာ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္လာခ်င္းခ်င္း
ကုန္းကုန္းကုိေတြ႕တာနဲ႔ အျမန္ေျပးကာ...
"ကုန္းကုန္း.. ကုန္းကုန္း"
"မင္းႀကီး.. ဘာျဖစ္လို႔လဲ...
ဘာျဖစ္လာတာပါသလဲ မင္းႀကီး"
"ကိုယ္ေတာ့္ကို... ကုိယ္ေတာ့္ကုိ
အျဖဴေရာင္ေလး ရွိေနတဲ့ ေနရာကုိ
အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ ရွာေဖြၿပီး ေလၽွာက္တင္ပါ.. အမိန္႔ေတာ္......"
"အမိန္႔ကုိ နာခံပါတယ္ မင္းႀကီး.."
ထို႔ေနာက္တြင္ ပလႅင္ေပၚတက္ထိုင္ကာ
အေတြးေပါင္းမ်ိဳးစံု ခ်ဲ့ထြင္ေနမိသည္...
Chanyeol စိတ္ရႈပ္စြာ ပလႅင္ေရွ႕ရွိ
ေတာင္လိုပံုေနေသာ စားပြဲခံုေပၚမွာ
စာအုပ္ေတြကုိ ရိုက္ခ်လိုက္သည္...
"စိတ္ရႈပ္လိုက္တာကြာ....
အျဖဴေရာင္ေလးရဲ႕ ရင္ထဲက
ေကာင္က ဘယ္ေကာင္လဲ....
အျမန္ ရွာေတြ႕မွ ျဖစ္မယ္....
ေတြ႕လို႔ကေတာ့ အျဖဴေရာင္ေလး ေဘးက
ဖယ္ထုတ္ပစ္ရမယ္........"
အတၱနဲ႔မဆံုးျဖတ္သင့္တဲ့ေနရာမွာေတာင္
အတၱကုိေရွ႕တန္းတင္ေနလၽွင္
အမုန္းတရားေတြတိုးပြားလာမည္ကုိ
မသိေလေသာထိုမင္းႀကီး.....
သူဘဲ စြန္႔ပစ္ခဲ့တယ္...
သူဘဲ ျပန္လိုခ်င္တယ္...
အသံုး မက်ေသာ....
အခုမွ သူတစ္ပါးကုိ
ဒုကၡေပးရန္ ျပင္ရဲေသးတယ္....
ညအခါေရာက္လာေတာ့...
အိပ္ရန္ျပင္ေသာ္လည္း အိပ္လို႔မရေသာေၾကာင့္
ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲတြင္ လမ္းေလၽွာက္ရန္ ထြက္လာေတာ့...
တစ္ခ်ိန္က အျဖဴေရာင္ေလးနဲ႔ ခ်စ္ခဲ့ၾကသည့္ ျမင္ကြင္းတို႔ကုိ ျပန္ျမင္ကာ ကုိယ့္အျပစ္ကုိယ္
ဝမ္းနည္းမဆံုးႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္...
"ကုိယ္မင္းကုိ အရမ္းခ်စ္တယ္
Baekhyunna....
အျဖဴထည္ေလးကုိ ညစ္ညမ္းေစခဲ့တဲ့
ကိုယ့္အျပစ္ကုိ သိၿပီမို႔လို႔ ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့ေနာ္...
ကုိယ္ရူးရလိမ့္မယ္..."
ေဘးနားတြင္ တင္ထားေသာ ေစာင္းေလးကုိ
ေကာက္ကုိင္ကာ အျဖဴေရာင္ေလးအတြက္ မတီးျပဖူးခဲ့သည့္ ေစာင္းသံေလးေတြကုိ
ထုတ္လႊင့္မိသည္ ..
