MY 3: To Infinity And Beyond

31 ∞ I Love You

"My princess wants toys?"

"Yesh daddy!"

"Okay. We'll go to mall later."

"Yeheyyy!" Si Reiko tuwang-tuwa. Palibhasa ilang taon palang kaya toys talaga ang gusto. 

"Miko tumayo kana dyan. Mag-be-breakfast na tayo." Sabi ko saka tumingin kay Lance. "Let's go."

"Mom." Tawag ni Miko habang naglalakad kami pababa ng hagdan. 

"Yes baby?"

"Mom! Don't call me baby. I'm not kid anymore."

=_=

Anak ko talaga. Feeling binata na. "Okay, okay. Now what is it Miko?"

"Can you teach me on my homeworks?"

I smiled. "Oo naman. Mamaya tutulungan ka ni Mommy, okay?"

"Thanks Mom."

Nakarating na kami dito sa dining table. Si Reiko nakakalong kay Lance. Katabi ko sila at si Miko sa tapat namin. 

Ang saya na sa tuwing umaga, ganito kami. Sabay sabay kumain. Masaya lang. No problems. 

--

Pinapatulog ko na si Reiko. Hapon na at pagod na pagod 'tong prinsesa namin. Paano ba naman. Galing kaming mall, as usual, ang dami na namang biniling toys ang Daddy nila for them. 

Si Miko, karamihan toy cars at kung anu-ano pa. Si Reiko naman puro dolls, bears and doll house ang napili. 

Halos mapuno na ng laruan ang mga kwarto nila. Si Reiko may sarili na siyang kwarto pero kapag gabi, hindi namin dun pinapatulog. Kapag mga ganitong hapon lang. 

Nandito ako sa salas. Kakatapos ko lang din turuan si Miko sa assignments nya. Si Lance? Ayan, tulog sa couch. Napagod din. Ang kulit kasi ng mga anak namin kanina sa mall. Ang ha-hyper eh. 

Nakahiga saken si Reiko habang nakaupo ako dito sa kabilang couch. 

Si Miko nakaupo sa carpet. Ina-assemble ang mga toys niya. 

Tinitigan ko si Reiko. Kamukha ko talaga siya nung bata ako. Mas mukha siyang japanese compare to Miko na halo lang. 

Minsan, natanong na saken ni Lance kung gusto ko pang masundan si Reiko. For me, why not. Mas marami mas masaya. Nabuhay kasi ako na walang kapatid, solo lang at masyadong malungkot sa mansyon namin no'n. Kaya nga mas madalas akong wala sa mansyon. Lagi akong nagha-hang-out sa labas.