Prologue.
Sana ang puso natuturuan na lang. Sana pwede 'tong utusan. Sana pwede na lang na maging katulad mo ko. Sana kaya ko din ipagpalit ang puso ko sa utak ko. Matalino daw ako? Anu yun joke? Ang BOBO ko nga eh, kase mas pinipili ko 'tong puso ko kesa sa utak ko. Mas pinipili kong masaktan para sa babaeng mahal ko. Bobo ko kase puso ko yung pinapagana ko kesa sa utak ko. Bobo ko kase patuloy pa din ako sa paghabol sa taong kinalimutan na ko. Bobo ko kasi pinipilit ko yung sarili ko sa taong hindi ako na ako mahal. Bobo ko kase hindi ko maitanim sa utak ko na hindi mo na ko mahal. Galit ako sa'yo kase hinayaan mo lang ako. Galit ako kase ganung kadali mo lang ako pinakawalan. Galit ako kase lage na lang akong nasasaktan. Galit na galit ako. Pero kapag nakikita na kita, nawawala lahat ng galit sa puso ko. Mas lamang pa rin ang pagmamahal ko sayo kesa sa galit at sakit na nararamdaman ko. Ang hirap magtago ng nararamdaman. Pwede ba mawala na lang ako? Sana magka-amnesia na lang ako. Sana nga mawala na lang lahat ng memorya sa utak ko :(
-
-
-
--
-
--
Chapter 1:
Sa bawat aalis, may dadating,
Sa bawat mawawala, may papalit.
Kailangan mo lang silang tanggapin at bigyan ng importansya.
Mico’s POV
This is it! First day of the class. Meaning, makikita ko na naman ang mga classmates ko. Haysssss, makikita ko na naman ang mga isip bata na yun.Bakit kasi ang talino ko? Nasa highest section tuloy ako. Kasama ko tuloy ang mga nerd na yun. Ohhh. Teka. Landi ko. Di pa pala ako nagpapakilala. Ako pala si Miro Roi Santiago. 3rd year Student of Roosevelt Academy. And guess what, gusto kong magpalipat sa adviser ko sa third section pero ayaw nya. Sabe nya, HINDI! Dito ka lang sa first section! HAHAH. Ano ba yan. Nasa third section pa naman lahat ng friends ko nung first year. Ako na nga lang kulang doon e. Pero wala. Hindi ko na pinilit ang ayaw. Nagtyaga ako sa first section, andun naman ang elementary classmate ko na si “Joshua Vien Veranda”. Okay na din siguro. Naging bestfriend ko naman sya last year so siguro magiging close ulet kami. Ayan na yung teacher namin. Magkatabi na rin kami sa upuan ni JV.
Me: Jv!, Di ba ayan yung teacher na masunget nung second year tayo?
JV: Oo nga noh? Malas naman natin!! -.-
Me: Ok lang yan. Kaya natin yan! Tiwala lang.
JV: Tama, Susuko din saten yan! AHAHAHAHAHAHAH
( Tawa kami ng tawa parehas kasi pinag-uusapan namin yung teacher naming masungit!!)
Ng biglang,
Maam: Hoy Veranda, Santiago! Maghiwalay nga kayo ng upuan! 2nd year kayo pasaway na kayo hanggang ngayon pa rin ba?
Naku. Kilalang-kilala kami ahh? J HAHAHAH
Me & JV: Ahh opo maam!
Ayun. The whole 2 hours e, introduction ng sarili. Naku naman. Kakasawa na. Magkakakilala na kami although may iba na galing sa ibang section dati na napromote sa highest section. Pero majority naman ay mga classmate ko din nung Second year.
Reccess time!!!!!
@Third Section…
Me: Oi pre! Musta na? Tae sayang di ako sa inyo napunta. Nakakainis. Di bale, next year malay nyo J
Cris: Oo nga e. Sama ka na lang samin minsan pag may gala.
Me: Ocge! Appear! J
Cris: HAHAHAH Osige. Nagbell na! Pasok na ng classroom. Patay ka sa teacher nyo!
