Midnight Memories

Chapter 2: Unexpected

*Ami's POV*

Kanina pa ako singhot ng singhot pagkatapos namin manood ni Isha at Apple ng She's Dating The Gangster, nabasa ko siya sa book at napnood ko din siya pero iba pa din ang tama ng story sa akin. TRUE LOVE and GREAT LOVE.

Kailan kaya ako magkakaroon nun?

Huminga ako ng malalim tsaka ko inabot ang Frappe ko. Huminga na ng malalim si Isha at tinignan ako ng masama. "Ate, iyak ka ng iyak. Tumigil ka na nga. Kahapon ang saya mo pa sa kasal nila Tita Gabbie ngayon umiiyak ka naman. Ate, bukas pa ang kasal ni Troy kaya bukas ka na umiyak"

Napatingin agad si Apple sa akin. Tinignan ko naman ng masama si Isha pero mukhang wala lang sa kanya yung pagtingin ko, gusto kong tapalan ng tissue ang bunganga ng babaeng ito pero mukhang wala lang sa kanya. Hinila lang niya ang suot niyang knitted shirt at umupo ng parang nasa bahay lang. Nakatali na medyo magulo ang buhok niya tapos ibinaba lang niya ng kaunti ang suot niyang black shades. 

Mukhang hindi sikat talaga pero ang mga lalaki ay lingon ng lingon sa kanya "Sama ako, ate ah. Gusto kasi kita makitang umiyak ng hard eh" tumawa pa ito tsaka hinila ang frappe niya. MUkha talaga siya walang pakielam sa tao sa paligid niya. Bigla na naman nag-vibrate ang cellphone nito pero hindi nito pinansin pero mukhang nairita na ito kaya kinamot muna niya ang buhok niya bago niya dinampot ang cellphone pero bago niya masagot iyon ay may lalaking umagaw nito. 

Nakasuot ng puting shirt at jeans na faded ang lalaki at mukhang model. Napatingin si Isha sa lalaki, napanganga ang pinsan ko pati kami ni Apple

"Zachary!"

"Never answer calls kung hindi lang din ako" nagbaba ito ng bagong iPhone sa lamesa namin tsaka walang salita na umalis dala ang cellphone ni Isha.Ang unang nakarecover sa amin ay si Apple, tumawa ito dahil sa nakita niyang mukha ni Isha.

"Ate, ikaw din."

Tumingin si Isha dito na mukahng shocked pa din sa nangyari "Anong ako din?"

"Nahulog sa bitag ng mga lalaki" humagikgik ito. 

Tumingin sa akin si Isha, nagkibit balikat na lang ako sa kanya. Mukhang kahit siya ay 'nahuli'  na din. Tinapik ko na lang ang balikat niya tsaka ko kinalabit ang kapatid ko at uuwi na kami. Gusto kong umuwi para makapaghanda man lang sa kasal ni Trixie at ni Troy bukas,

Hanggang sa sasakyan ay wala sa sarili si Isha, Gusto kong tanungin kung sino yung lalaki pero mukhang hindi niya ako masasagot ng matino kaya wag na lang, Lumingon ako sa kapatid ko at iniisip na sana bata na lang ako ulit para kung ano man yung pwede kong maramdaman kay Achilles ay hindi na lang mangyari kasi mahirap pala. 

Ang hirap na nagpapanggap ako na masaya para sa kanila ni Trixie pero deep in side ay para akong napapatay.

Huminga ako ng malalim. Talaga ngang destiny na lang namin ni Achilles ang ganito. Kung sana may taong katulad niya na pwede kong patayin na lang. 

**

Dinilat ko ang mata ko tumingin ako sa paligid ng kwarto ko, malamig at medyo madilim. Inabot ko ang iPhone ko at tinignan ang oras. It's 5 in the morning pero hindi ko nga alam kung talagang natulog ako. Pakiramdam ko kasi ay hindi ako natulog dahil sa lungkot na mawawala na sa akin si Achilles. 

Umayos ako nang pagkakahiga ko. Inilagay ko ang kamay ko sa tiyan ko at tumingin sa bintana ng kwarto ko na natatakpan pa ng kurtina. Kung sana ay ordinaryong tao lang ako para hindi ko nararamdaman ito. 

Kung para sa mga tao, ang araw na ito ay isang ordinaryong araw, sa akin, ang araw na ito ay mawawala na ang mahal kong si Achilles. Talaga nga naman oh.