Mavinin Siyahı

Ep.30 "Annemi sen öldürdün!"

Bahar'dan

Alnıma konan öpücükle açtım gözlerimi. Karışımdaki muhteşem adama bakıp gülümsedim.

"Günaydın."

"Günaydın uykucu."

Kıkırdayıp esnedim. Yavuz devam etti.

"Hamilelik seni uykucu yaptı heralde. Mutfakta o kadar ses çıkardım bana mısın demedin."

Yüzümü buruşturup yalandan yakındım.

"Ya Yavuz, mutfak yine ne hale geldi kim bilir? Acaba sen artık mutfağa girmesen mi?"

Yavuz yatağın kenarına oturup elini yüzüme getirdi.

"Kusura bakmayın hanımefendi. Benim karım hamile. Ben de biraz şımartacağım kendisini. Hem yorulmasını da istemiyorum."

Gülümseyerek yatakta doğrulup yüzünü avuçladım.

"Size bir sır vereyim mi üsteğmenim? Karınız sizi çok seviyor. En çok da onu böyle güzel sevişinizi. Ayrıca bu mavilerinize de ayrıca aşık."

Yavuz gülerek alnımdan öptü.

"Ya ben, onu nasıl deli gibi seviyorum tahmin dahi edemez."

Gülerek sarıldım adamıma. O da boynuma bir öpücük kondurup ayrıldı benden. Sonra elini karnıma getirip usul usul sevdi.

"Sana da günaydın babacım."

Ben buna gülümserken, Yavuz aklına bir şey gelmiş gibi başını karnıma yasladı. Ben de kıkırdayarak saçlarına getirdim elimi. Yavuz bir şeyler duymayı umuyordu ama bu şu an imkansızdı.

"Sen de babaya günaydın demeyecek misin?"

Ben gülerken Yavuz başını kaldırdı.

"Bahar hiçbir şey duyulmuyor."

Ben artık dayanamayıp kahkaha atmaya başlamıştım.

"Hayatım Allah aşkına ne duymayı umuyorsun? Daha fasulye kadar bile değil."

Yavuz dehşete kapılmış gibi kocaman açtı gözlerini.

"Ne demek fasulye kadar bile değil? Ne kadar?"

Ben bu şaşkın ve dehşetli ifadesine gülerek gözlerimi kısıp düşünür gibi yaptım. Sonra elimi kaldırıp iki parmağımla göstermeye çalışır gibi yaptım.

"Yani, işte bu kadar."

Yavuz hızla tuttu bileğimi. İki parmağımın arasındaki minicik boşluğa bakarak yüzünü buruşturdu.

"Bu kadar mı? Ama bu çok küçük."

Gülerek elimi çektim, yanağına getirip uzun bir öpücük kondurdum sonra.

"Evet çok küçük. Çünkü daha beş haftalık. Ama büyüyecek merak etme."

Yavuz hafifçe tebessüm etti.

"Bahar bugün ultrasondan görelim mi bebeğimizi?"

"Olur canımın içi. Hatta kalp atışlarını bile duyabiliriz."

Yavuz heyecanla baktı yüzüme.

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten. Ben dün ultrasona girince Melek, yani doktor, dinletebileceğini söyledi ama ben bu büyülü anı beraber yaşayalım istedim."

Yavuz gülerek öptü dudaklarımı. Ben de karşılık verip doladım kollarımı boynuna. Sonra dudaklarımdan ayrılıp yüzüme baktı heyecanla.