Δεν σε αντέχω.

6.Ορχιδέες

Καθόμουν και έβλεπα τηλεόραση με τον Χρήστο και τον Μάκη όταν το κουδούνι ακούστηκε, όταν είδα οτι κανείς δεν προθυμοποιήθηκε να σηκωθεί να ανοίξει, σηκώθηκα. Άνοιξα την πόρτα και δεν υπήρχε τίποτα,  κοίταξα γύρω μου αλλά κανένας δεν ήταν κοντά στο σπίτι τότε πρόσεξα ενα μπουκέτο μπλε ορχιδέες να στολίζουν το σκαλοπατάκι του σπιτιού.  Τις σήκωσα προσεκτικά και διάβασα την κάρτα.

"Έλενα

Ελπίζω να σου αρέσουν οι ορχιδέες, μην ξεχνάς να χαμογελάς, δεν αξίζει να στεναχωριέσαι για κανέναν.

                               -Με εκτίμηση Δημήτρης"

Άρχισα να χαμογελάω σαν μωρό παιδί που η μητέρα του το αγόρασε γλειφιτζούρι, έκλεισα την πόρτα και επέστρεψα στο σαλόνι όπου έβαλα τα λουλούδια σε ενα βάζο. Τα αγόρια με κοιτούσαν περίεργα λες και εξωγήινος εισέβαλε στο σπίτι.

"Τι είναι αυτά; " ρώτησε ο Χρήστος

"Λουλούδια αδερφούλη μου"

"Απο ποιόν; "

"Από κάποιον "

Με κοίταξε με ενα ύφος ανακριτικό αλλά γρήγορα χαμογέλασε πλατιά.

"Καλά. Όταν θες να το συζητήσεις, ξες που να με βρεις. Μόνο μια ερώτηση,  είναι καλός;" ρώτησε

"Είναι υπέροχος αδερφούλη μου" 

"Ωραία"

Ο Μάκης δεν μιλούσε, καθόταν και με κοιτούσε επίμονα, μετά από κάποια δευτερόλεπτα πέταξε την κακία του.

"Τυφλός πρέπει να είναι" είπε πικρά

Δεν του απάντησα, του έριξα ένα άγριο βλέμμα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου, έπειτα τηλεφώνησα στο σταθερό του σπιτιού της Μαρίας.

"Ναι;" είπε η Μαρία απο την άλλη γραμμή 

" Έλα Μαράκι μου"

"Έλα Έλενα μου, τι λέει;"

"Καλά, να σε πω,  μου δίνεις λίγο τον αδερφό σου;"

"Ε ναι φυσικά "

Για λίγα λεπτά επικρατούσε ησυχία,  είχα αρχίσει να τρώω τα νύχια μου απο το άγχος.

"Παρακαλώ; "

Η φωνή του ήχησε στο ακουστικό, θέε μου είναι τόσο υπεροχή και ζεστή, μου φέρνει ανατριχίλα σε όλο το σώμα.

"Γειά σου Δημήτρη η Έλενα είμαι"

"Αα γειά σου Έλενα μου"

"Πήρα να σου πω ευχαριστώ για τα λουλούδια είναι υπέροχα"

"Δεν κάνει τίποτα, χαίρομαι που σου άρεσαν, ήθελα να σε ρωτήσω τι θα έλεγες σήμερα να πάμε ένα σινεμά; "

"Ε ναι γιατί όχι "

"Ωραία να έρθω να σε πάρω κατά τις οκτώ; "

"Ναι"

"Ωραία οκτώ έξω απο το σπίτι σου"

"Εντάξει,  μια ερώτηση μόνο, πως ήξερες που μένω"

Έσκασε στα γέλια αλλα δεν μου απάντησε.

"Τα λέμε μικρή "

Με αυτό έκλεισε το τηλέφωνο,  για τα επόμενα δέκα λεπτά χόρευα το χαρούμενο χορό του snoopy. Ήμουν τόσο χαρούμενη, έχω Ραντεβού με το πιο ωραίο παλικάρι που έχω γνωρίσει,  έτρεξα στο μπάνιο και αφού έκανα ενα αφρόλουτρο έκανα έναν βαθύ καθαρισμό το πρόσωπο μου. Έπειτα στέγνωσα τα μαλλιά μου και τα ίσιωσα, αποφάσισα να κάνω ένα εντυπωσιακό μακιγιάζ οπότε επέλεξα και έβαλα μια στρώση μαύρο eye liner, λίγη μπρονζε σκιά και μάσκαρα. Για τα χείλη επέλεξα μια βαθιά απόχρωση του κόκκινου. Μόλις τελείωσα το Μακιγιάζ μου φόρεσα ένα μακρύ μαύρο φουστάνι με την πλάτη έξω.  Την ώρα που έβαζα τα τακούνια μου το κουδούνι ακούστηκε.

Ήρθε.