HAZEL ROSA

• Deniz Tekin - Böyle.
• Demir Demirkan - Zaferlerim.
• Faruk Polat - Yok Olma.

• • • •

"Sigara!" Küçük gri kedim yatağın üstüne zıplayıp bacaklarıma sürtünerek kasıklarıma oturduğunda gözlerimi devirerek kitabı yeniden okumak üzere kaldırdım. Sürekli yatağın kenarındaki tahtaya patilerini vurarak ses çıkartıyordu ve kitap okurken bu sesi duymaktan nefret ediyordum. Ama annemin alerjisi olduğu için onu odanın dışına da çıkaramıyordum. Kaldığım satırı bulup gözlerimi yeniden o noktaya çektiğimde Sigara yavaşça patilerini masaj yapar gibi karnıma bastırıp çekmeye başlamıştı, bu uykuya hazırlanma hareketiydi. Fakat bir anda yine irkilerek tırnaklarını etime geçirdi ve zıplayarak yataktan kalkıp koşarak dolabıma gitti. Acıyla inleyerek doğruldum ve gözlerimi ona çevirirken "Aptal kedi," diye homurdandım, bu kedinin Camus'la bir derdi vardı resmen. Ne zaman kitabını açıp okumaya kalksam huzursuzlanıyordu.

'Özenti bir kaltak olup Camus'un kedisiyle aynı ismi verdiğin için olabilir mi?'

"Ha ha." Gözlerimi devirip kitabı yatağın üstüne bıraktım ve kalkıp Sigara'yı almak için dolaba yürüdüm. Huysuz kedi hala tırnaklarını dolaba sürterek hırıldıyordu, şişko karnı inip kalktıkça kuyruğu sallanıyor ve gri tüyleri titriyordu. Dışarıdan ürkek görünse de bir canavardan farlı olmadığını söylemek yanlış olmazdı. Onu başının arkasından kavrayıp yukarıya kaldırınca annesi olduğumu düşünüp uslu bir kedi gibi kıvrıldı ve göğsüme bastırınca mırıldanarak köprücük kemiklerime sokuldu. Patilerini omzuma yaslarken ıslak burnunu boynuma sürtmeye başlamıştı, onu kucaklayıp yatağa geri döneceğim sırada bilgisayarımın ekranında mail işareti yandı ve ben bir şeye basmadan mail açılınca kaşlarımı çatarak Sigara'yı yatağın üstüne bıraktım.

Mail açıldığında ekranda görmeyi ummadığım bir isim vardı.

Mete Korkmaz.

| Demek o kız sensin Hazel Rosa. |

Mete Korkmaz, Mete Korkmaz. Zihnim sayıların arasından, harfleri, onların arasından anlamları çıkarmaya çalışırken ekranda bir kez daha mail ışığı yandı ve bu kez kamera da beraberinde açıldığında üzerimde ne olduğu umurumda bile değildi, yalnızca irkilmiştim. Bilgisayarımı çok sağlam korurdum, birinin bu sistemi delip geçebilmesine şaşırmıştım. Yakışıklı, renkli gözlü esmer bir adamla karşılaşacağımı biliyordum, bu yüzden uzaktan bilgisayarımı izlemeye devam ettiğimde bir televizyon boyutundaki ekranda onu gördüm. Kendimi de görebiliyordum ama sadece kısa bir an üzerimde ne olduğunu anımsamak için bakmıştım. Dantel, bordo bir büstiyer, altında da şortu vardı. Yakalanan bir bilgisayarcı için haddinden fazla seksi görünüyordum aslında.

'Şimdi bunu mu düşüneceksin?'

İçimden güldüm, gözlerimi kısıp kollarımı göğsümde birleştirdiğimde Mete "Selam," dedi, çok yavşakça bir tavırdı. Böyle bir dış görünüşe sahip olması üzücüydü. Hiçbir şey söylemeden ona bakmaya devam ettiğimi fark edince "Gri renkte bir kediye verilebilecek son ismi vermişsin." diyerek konuyu değiştirmeye çalıştı. Mete, bilişim işlerinde çalıştığım şirketin, bilişim işlerinde çalışan diğer çalışanıydı ama aramızdaki fark, ben gizli dosyaları saklamak üzerine aşması zor ve karmaşık şifreler ve düzenekler üzerinde çalışırken ve adım tamamen gizli tutulurken, o daha çok basit para ve mal sayım işleriyle ilgilenen, adı sergilenen, şirketin beyaz yüzüydü.

"Uzun zamandır seninle tanışmak istiyordum."

Sigara miyavlayarak ekrana bakarken Mete onu görmek için gözlerini odanın içinde dolaştırdı fakat göremediği için yeniden bakışlarını bana çevirdiğinde "Ama sanırım dilsizsin, konuşamıyorsun." dedi, kendince yaptığı komik esprisine gülerek başını eğince yüzümde tiksinç bir ifade oluştu. Yerimden kıpırdayıp koltuğumu çektim ve yerime oturup kamerayı düzelttikten sonra onu bilgisayarımdan atmak için sistemi açmaya hazırlanıyordum ki "Hazel?" dedi, ses tonu daha sakindi. Gözlerimi ekrandaki yüzüne çevirdiğimde "Sana hayranım, lütfen biraz konuşalım." dedi. "Uzun zamandır koruma sistemini aşmaya çalışıyorum."