All With You (WY#1)

Chapter 38

CHAPTER 38

HERA woke up in a big room, white ceiling and a furnitures around, may isang table kung saan mayroong frames at a doors of Comfort Room and door for walking closet at mayroon sa gilid na bintana, a door which patungong balcony, pilit itong bumangon sa kaniyang pagkakahiga ay ngunit kumirot naman ang tagiliran niya kaya hindi niya naman magawang bumangon sa sakit ng kaniyang tagiliran kahit na pilitin niya'y hindi niya kaya dahil sa sobrang sakit sa tagiliran niya at sa gusto niyang tumayo dahil sa nasa bahay siya ng di kilalang tao, she might be in Watson's place but when she forced it she felt something in her side na may umaagos 'ron, napadaing siya sa sakit.

the door opened at bigla itong nagpanic palapit sakaniya at inalalay ang sugat sakaniyang tagiliran, a maid fix it for her dahil sa sobrang pamimilit niyang tumayo at dumugo na naman ang kaniyang sugat na inaalala ng tumulong sakaniya na sana'y hindi nalang ngyaring dumugo ito, she's a doctor but yet she's really stubborn alam niya na maari itong dumugo ngunit pinilit niya pa talaga na bumangon, really?

“Amelia, what happened?!” mula sa pagkahiga niya habang nililinis at inaayos ng isang maid ang sugat niya'y isang lalaki ang tumuloy sa pintuan, that's not watson at hindi niya ito kilala tila ba nawala ang kaniyang ngiti ng makita ang lalaki ng alisin nito ang shades niya, ang mukhang ito, ang mukhang 'yon, ang mukha ng taong matagal na niyang hinahanap, that's.. that's not impossible right? that face, hawig nito si Cloud na kapatid niya. naalala niya ang sinabi ng ina noon na ang mukha ng kanilang ama ay nahahawig kay Cloud.

lumaki silang ama na tulad ng sinabi ng ina sakanila na wala na ito, ngunit wala itong ipinapakitang litrato sakanila noon kaya naman bata pa lang alam niya ng nagsi-sinungaling ang kanilang ama sakaniya na ang totoo buhay talaga ito at mukhang tama nga talaga ang nasa isip niya mula bata siyang buhay ang kaniyang ama, and there, he is standing infront of her, nasa harapan niya lang ang matagal niya ng hinahanap.

“Heaven, sweetheart.”

hindi siya makapagsalita, hindi siya maka-imik, hindi niya alam ang kaniyang sasabihin irereact dito sa harapan nito ngayon, ano bang dapat niyang gawin? nasa harapan na niya ang isang taong inaasahan niya mula noon, now. he's there, he's here, with her, anong gagawin niya? anong sasabihin niya? he left when they are one year old. wala siya- silang alam ano ba talaga ang ngyari sakaniya, their mom suffer until she die to save their life.

tumabi ito sakaniya. “don't move, your wound is not yet healed.” paalala nito tinulungan niya nalang itong maupo't sumandal sa headboard upang maayos silang dalawa na makapagusap ng mga bagay na gustong malaman ni Hera na gusto niyang itanong dito kagaya nalang ng bakit nga ba sila nabuhay ng walang ama?

“many questions to ask?” he chuckled. there is a lot of question on her mind that she wanted to ask and starting with the, why did he left them before? what's the main reason of leaving them suffering alone, tila ba gusto niya sisihin ang ama kung bakit namatay ang ina ngunit hindi niya naman iyon kayang gawin sa sariling ama, dahil alam niyang may rason naman ito.

huminga ito ng malalim. “i left your mother because it's the only thing i can do to save her and to save you and cloud.” to save us? pero bakit at paano humantong sa kinailangan nilang patayin ang kanilang ina? at natuklasan niya ang ginawa nila, nakita niya lahat iyon. “Like zeus did, i sacrifice my happiness for your mom, to you and your brother.” Zeus did? zeus did nothing. bakit kailangan niya ikumpara ang sarili sa taong wala namang ginagawa kundi ang saktan siya?

“Before i left i found out his secret and the only thing i can do is to leave but Carlo finds out your mother knows about the secrets he has. that's why for the years you were living you always move houses, it happened twice to save you but even winslow can't do anything until after your mom's death they finally found out why she died but they do the same. killing them.”