0.7

702 62 43
                                    

Bu da neydi şimdi?

@tomholland2013: Ve beni gördüğünü de biliyorum... Sonunda hesabını yeniden açtın, Sofia Mia Miller :)

Nefesim kesildi, kalbim son bir kez gümledi ve damarlarındaki tüm kan yanaklarıma doluştu. Amansızca titreyen ellerim arasından zavallı telefonum çaresizce yatağın üzerine düştü, bir kez de sekti. Göz bebeklerimin irileştiğini, kim bilir belki de gözlerimin yuvalarını terk etmeye niyetlendiğini biliyordum. Tek kaşım alnıma doğru şahlanmıştı, yüzüm hiç olmadığı kadar benden bağımsız bir hal almıştı.

Hissettiğim bu derin şey neydi? Göğüs kafesimin ardında beni boğan, içine çeken koskoca bir dehliz olduğuna yemin edebilirdim. Aşık olduğum, hayranlıkla adını mırıldandığım adam beni, daha doğrusu mesajlarımı, gördü diye miydi bu heyecan? Yoksa kandırılma korkusu muydu? Belki internet trolleri hakkında duyduğum saçma salak hikayelerdendi, bilmiyorum...

Ekran yeniden aydınlandığında çarpıntılarla eğildim. Acaba şu anda uzaktan biri bana baksa ne görürdü: ömründe ilk kez teknolojiye dair bir cihazla yüzleşen bir yırtıcının tehlikeyle onu  süzüşünü mü, ufo gören masum köylü misali saçmalayan şaşkın bir pandayı mı yoksa öküzün trene baktığı gibi eskimolara tip tip bakan bir kanguruyu mu?

Tamam, saçmalıyorum.
Ama nasıl saçmalamayayım ki?

@tomholland2013: Evet, adını biliyorum. Bu muydu seni şaşırtan?

Bir dakika, beni "sahiden" de görebiliyor muydu?

@tomholland2013: Okuduğunu biliyorum, şu 'görüldü' olayı hani?

"Tamam, yeterince aptallaştın Mia Miller... Şimdi sakince telefonu eline al.. Yok, yapamayacağım! Ay!" Hızla inip yükselen göğsüme elimi koydum, "Tanrım, dayanamıyorum!"

@tomholland2013: Attığın her mesajı okudum.

@tomholland2013: Senin okumayacağım kanısında olduğun mesajlarından bahsediyorum.

"Aman Tanrım! Tom, sen ciddi olamazsın!"

@tomholland2013: Seni geç fark ettiğim için üzgünüm. Normalde yakın çevrem harici gelen mesajları okumak hiç adetim değildir.

"Adetin olmadığının farkındayım!"

@tomholland2013: Mia?

"Evet, evet ve sonsuza dek EVET!" Diye bağırdım, beni hiçbir şekilde işitemeyeceğinin epey farkında olarak.

@tomholland2013: Gerçekten cevap vermeyecek misin?

İç çektim.
Martin salağı hariç bugün...
Ne bileyim?
Eğer tüm bunlar bir rüyaysa beni uyandırmayın ama...
Vasiyetimdir.
Evet, alkışa hiç gerek yok!

Ve zil sesi.

"Anne!" Dedim gözlerimi tavana, tavandaki Tom posterine, Hollywood aktrisi gibi elzem bir endamla dikerken, "Şurada duygusal dakikalar yaşıyoruz, niye bölmek zorundasın ki?" Gözlerimi sımsıkı sıktım, yaşadığım büyülü dakikaların havasını çektim ciğerlerime.

Anın içine etmek istercesine zil sesi daha da hırslanarak şiddetlendi, evet, resmen "cevapla beni artık seni salak!" dercesine bir hali vardı.

"Ama sen de!" Bulunmaz Hint kumaşıymışım gibi kumral saçlarımı savurarak telefonu karşımdakine sövmek üzere elime aldığımda bir anda var olmuş yahut var olan tüm havam sudaki küçük bir kabarcık gibi söndü, yok oldu.

Evet.
Beni kalpten götürüp üzerine "TH" işlenmiş bir tabuta koymuşlardı da sanki şu lanet olası zil sesi cenazemde çalıyordu.

Doğru bildin Mia!
O arıyor...
Tom Holland arıyor...

Zeus'un oğlu durmamış bir de, öyle basit bir sesli arama da yapmamış...
Basbayağı görüntülü arıyor!

Hızla 'Red Et' butonuna bastım.
Bugün için bu...
Biraz fazla gelmişti benim minik kalbime.

Ben, Sofia Mia Miller, bugün Tom'dan art arda Mesajlar aldım. Görüntülü arandım.

Ne mesajlara cevap verdim ne de aramayı kabul ettim...

Kabul ediyorum, istediğiniz kadar sövün çünkü haklısınız.

Ve şöyle deyin:

"Sen, Sofia Mia Miller, su katılmamış bir salaksın."

Ve aynı anda ekran titreşti.

Okuduğum mesajla beraber kalbim gümbürdedi.

Sonra yeni bir titreşim...

Ve bir daha...

@tomholland2013: Sen, Sofia Mia Miller...

@tomholland2013: Su katılmamış bir salaksın... :)

@tomholland2013: Bense en büyük hayranının hayranlığına hayran bir adet Tom. ;)

Biri beni gömebilir mi acaba?

never say never :: tom holland |textingМесто, где живут истории. Откройте их для себя