FAHİŞENİN KIZI

olumsuz ask

Gece ayrıldı karanlığın kollarında kelimelerinin sundu Karanlığa bugün burada Sabahlayalım olur mu karanlık onun isteğini geri çevirmedi yaptılar birlikte kumların üzerinde birbirlerine sarılarak kokularını birbirlerinin içine Çekerek gece gözlerini kapattı karanlığın yanında karanlık geceyi daha çok sarmaladı onunla birlikte Hayatın son demlerini yaşadığını bilmeden hem de gece gözlerini kapattıktan sonra nefesinin tükendiğini anlamıştı çünkü denizin içinden siyahlar içinde bir varlık yaklaştı gecenin yanında durdu ve sözlerini gecenin kalbine sapladı gitme zamanı geldi dedi gece fısıldar şekilde karanlığı bırakamam şimdi değil varlık kelimeleri tekrarlar casına yavaş ve anlamdiramadigi bir şefkatle Geceye bakarak karanlığın içinde kelimeleri geceye ve denize tutsak etti vakit geldi bu onun hazır olup olmaması senin son nefesini toprağın üzerinde ve Sevdiğin adamın kollarında öldüğünde anlaşılacak artık gelmelisin gece ağlamaya başladı karanlık kollarında gecenin gözyaşlarını hissetti gecenin hafif mırıldanma larını duymak için gece hafifçe yaklaştı gecenin son kelimesi karanlığın yıldızları denizi ve bir kalbi parçaladı o zaman gelmeliyim değil mi ya O ne yapacak benden sonra o nasıl yaşayacak Bensizlik onu nasıl etkileyecek Ben gece Karahan olarak son bulacak hayatımın son zerresinde Gerçekten ona doya bildin mi yoksa yarım kalan Herşey gibi yarım mı kalacağız yarım Kalmak mı bu dünya senin 1. Yaramın bu yarımlık zaten sen yaşarken tamamlanmaya cak Tanrı sizleri yaratırken ruhunun yarısını üfledi Siz tanrının diğer ruhlarını Aşık oldunuz onun yarattığı kullara Sevgi beslediniz Onun verdiği acıyı ve mutluluğu taktınız ama onunla burada olamazsınız Sen Sevdiğin adamın aşkından vazgeçemiyorsun yıllarca onunla olmak istiyorsun Tanrı sizi yarattığında ve sevdiğinde size dünyaya yolladı Onun sevgisini nasıl itiyorsun Tanrı'nın sevgisini reddetmek istiyorum Çünkü ben bir günahkarı aşığım onun kokusuna tutsağım Ben Cennet değil cehennem Aşığıyım Ben meleği değil şeytana hayranım ama ya diğer kulunun kölesiysem kölelik sahiplerinden ayrıldıklarında be yapacaklarını Bilemezler bırak onunla son bir saat geçireyim senden tek isteğim bu sonra beni ondan uzaklara Sürgüne yollaya bilirsin onun olmadığı bir ölüm benim için sürdüm sana bir saat veriyorum ama unutma saatim bittiği dakika ruhunu senden habersiz alırım sakın beni acımasız sanma Ben de bir emir kuluyum gece gözyaşları ile gelen varlar teşekkür etti ve karanlığın kollarında gözlerini açtı şaşkın bir Karanlık vardı karşısında Gözyaşları içinde anlamıştı sanki Alev Saçlı meleğin şeytanı terk edeceğini gece gülmeye çalıştı karanlık ağlamaya başladı bensiz gitmene izin vermeyeceğim seni Azad etmeyeceğim sakın bunu bekleme Benden gece gülümsedi gözlerindeki yaşları Toprak'ın en derinlerine bıraktı yapamıyorum ölüme karşı gelemem senin aşkın kalbime güç veriyor ama bedenim ise güçsüzlesiyor Gözlerim inkar edercesine kapanıyor Sensiz olmak istediğimden değil bu kapanış artık bu ruhum bu bedeni istemediğinden karanlık ellerini tuttu Gecenin o zaman benim kanatlarımı uçarız gökyüzüne gece kabul etmedi olmaz karanlık sen zamanını yaşayacaksın Gözlerin nice şeyleri görecek dudakların kelimelerini sürdürecek artık benim cümlem bile kalmadı bırak seninle bir roman bile olmayı karanlık yavaşça sarıldı geceye bırak seninle geleyim vazgeçeyim cümlelerinden görecek onca şeyden seni göreyim bütün Ömrümce gece yavaşça öksürmeye başladı ellerini kırmızıya boyayan kendi kanıydı öksürmesi daha da şiddetlendi karanlık geceye hemen sarıldı bana bunu yapamazsın böyle mutluluğu Ellerimi bırakıp sonra sessiz sedasız onu öldüremezsin Gece Son nefesini kendi kanında boğularak verdi karanlık geceyi kollarından sarstı ve gökyüzüne bakarak Eğer sen varsan şeytandan da kötüsün Sen acımasızsın onu benden almaya nasıl cüret edersin Sanmaki kızgın ateşinden Korktuğumu sanma ki dünyayı tekrar diye devirip tekrar kurduğuna hayran olduğumu Ben senin aksine korkak değilim eğer onu benden aldıysan bende senin yanına gelirim geceyi kucağına aldı gökyüzüne bakarak ben denizin o gece haydi gücün yeriyor ayrı denizi karanlığında ve denize doğru yürümeye başladı bastığı her toprak onun aşkıyla coşuyor  gözünden akan her gözyaşı gecenin bedenine kan oluyor Deniz köpürüyor vicdansızca dalgalarını kuma vuruyordu bütün dünya kalkmışta bu aşka alkış tutuyor gibiydi karanlık yaklaşmışti denize ayağına vuran denizin sularını kendi benliğinde hissediyor gibiydi kendini ve sevdiği kadını soğuk derin denize bıraktı genizini yakan deniz suyu karanlığında gece ile birlikte gitmesini sağladı bu yüzdendir ki deniz ne zaman sakinleşse karanlık tir her taraf çünkü onların aşkı denizin her dalgasinda ve yıldızların her zerresinde  var olacaktır çünkü deniz gecesiz karanlığa kavuşamaz

                                   _SON_