Yolda hızlıca yürürken, birine çarpmamla geriye doğru sendeledim.
"Pardon," diye döndüğümde, karşımda yapılı oldukça genç ve yakışıklı bir çocuk duruyordu.
"Önemli değil, Eren ben." diyerek elini bana doğru uzattığında, şaşırdım.
"Aslında, ben seni tanıyorum. İsmin Mila Erçil. Aynı okulda ve sınıftayız."
"Ne?" dedim gülerken.
"Ah, fark etmemişsindir. Ekin'le sürekli didişip sonra ders dinlediğin için, normal."
Kahkaha attığımda, bana bakıyordu.
"Doğru. Ekin'le arada didişiyoruz." dediğimde, yavaşça yerinde kıpırdandı ve bana kararsızca baktı.
"Beraber gidelim mi?" diye sordu.
"Gidelim, biraz ileride Ekin de gelir ama haberin olsun." dediğimde, yavaşça tebessüm etti ve yürümeye başladı.
Ekin'in evine geldiğimizde, telefonumu çıkartıp arayacakken, telefonuma gelen mesaja baktım.
E: Demek yeni birisi...
Erçil: Ne?
E: Yok bir şey
Son mesajına baktıktan hemen sonra, telefonu kapattığımda, Eren'in de telefonla uğraşıyor olduğunu gördüm. Ekin kapıdan çıktığında, elinde ki telefonu döndürürken, bize doğru sinirli bir şekilde geliyordu.
"Hayırdır?" diye sorduğunda, Eren hemen araya atladı ve elini uzattı.
"Aynı sınıftayız, Mila ile çarpıştık, aslında Erçil ismi çok güzel ama size özel olduğu için kullanmıyorum. Ah her neyse, Eren ben." dedi elini Ekin'e doğru uzatırken, Ekin kaşlarını çatıp, elini uzattı Eren'e doğru.
"Beni biliyorsun zaten." dedi ve sonra, önümüzden yürümeye başladı.
"Neden tripli?" diye sordu, Eren.
"Seni sevmemiş olabilir." dedim omuz silkerken.
"O da, kimi seviyor ki zaten?" dedi huysuzca.
Okulda;
"O çocuk kimdi?" diye soran Lavin'e döndüm ve omuz silktim.
"Ya, dip dibeydiniz." diye konuşan, Rana'ya baktım.
"Tanımıyorum. Bugün tanıştık." dedim ve önümde ki kahve bardağına uzandığımda, bir kız Ekin'in koluna omzunu koymuştu. Ve sırıtıyordu. Kaşlarım çatık onlara bakarken, kızı bir türlü çıkaramamıştım.
"Eda, naber?" diyen, Lavin'e döndüm. Haa, şu Emir'in sınıfında ki Eda.
"İyidir canım, senden?" diyip, Ekin'e döndüğünde, Ekin sadece kıpırdanmıştı.
Noluyor amk?
Ekin en fazla dört saat katlanır diye düşünüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
karanfil|texting
Short Story→tamamlandı Bu kitap, karanfil sevenlere ithafen. E: Senin haberin yok ama ben kalbimi avuçlarına bıraktım E: Ne olur, avucunu kapatma E: Ölürüm
