Önce Sen ஐ

Yol Ayrımı ஐ

Ufak bir zaman atlaması yaptım çünkü kafamdakileri dökmem lazımdı. Özgür'ün aldığı kolye multimedyada. Lütfen okuyan herkes yorum yazar mı ? Çünkü merak ediyorum. Bölüm şarkısıyla iyi okumlar ! ^.^

24 Temmuz Perşembe

Annem ile yaşamak cehennem gibiydi. İstanbul'daki haline göre daha beter hem de ! 10 gündür bizimleydi ama her günü cehennem gibi geçmişti.Babamı arayıp, annemi yanımdan alması için kaç defa yalvarmıştım ? Babamda her seferinde reddetmişti. Birde yetmezmiş gibi Aras'ın kendisi vardı. İğnelemeleri, anneme iyi yüzünü göstermesi beni deli ediyordu. Tek dayanağım Özgür'dü. Onun varlığı beni rahatlatıyordu. Annem yüzünden sık buluşamaz hale gelmiştik. Gündüzleri, annem sürekli yanında olmamı istiyordu. Bu yüzden dışarı tek başıma çıkamıyordum. Çıksam bile annem yanımdaydı. Özgür bu durumu bildiği halde eve geliyordu ve annemi umursamadan benimle ilgileniyordu. Fakat bu süre yetmiyordu işte. Annemin hırçın bakışları altında uzun süre kalamıyorduk. Sadece barda iken doya doya konuşabiliyorduk. Annem Özgür'den hoşlanmamıştı ve Özgür'de annemi sevmemişti. Sabretmem lazımdı. Sonunda annem gidecekti ve bağımsızlığımı ilan edecektim. 

Bara gitmek için hazırlanıyordum. Bugün erken çıkacaktım. Yarın doğum günü partimiz vardı. Özgür ile beraber kutlamaya karar vermiştik. Onun barında dost gördüğümüz insanlarla kutlayacaktık. Aras'ı da çağıracaktım. Kot şortumu ve siyah askılımı giydim. Siyah beremi  taktım. Makyajımı yaptım ve çantamı aldım. Telefonum salondaydı. Salonda annemin yüzünü görecektim. Derin bir nefes aldım ve salona gittim. Annem gülümseyerek oturuyordu ve elinde bir paket vardı. Paket mi ? Ne paketiydi ?

Annem " Begüm, yanıma gelsene tatlım. Bu paket sana."

" Bana mı ? Kimden ? " dedim ve yanına oturdum.

" Aras'tan, tatlım. Bu paketi oluştururken çok zorlanmış ama zorlandığına değmiş."

" Şu meşhur paket. Senin eline nasıl geçti ? "

" Dilek verdi."

" Bu paketin bana ulaşacağı ile ilgili bir şeyler zırvalamıştı."

" Aras'ın sana erken doğum günü hediyesi ! 24. yaşın kutlu olsun, bebeğim ! " dedi ve paketi kucağıma bıraktı.

Paketi açtım. İçinde fotoğraflar vardı. Bir de not kağıdı çıkmıştı. Fotoğraflara bakmaya başladım. İstanbul'un çeşitli yerlerinde çekilmişti ama hepsinde ortak bir nokta vardı. Hepsinde ben vardım. Çeşitli yerlerde gezerken çekilmiş fotoğraflardı. Habersiz çekilen fotoğraflardı. Kimilerinde tektim, kimilerinde arkadaşlarım vardı.

" Anne, bu fotoğraflarda neyin nesi ? Neden hepsinde ben varım ? " dedim.

Annem " Yanlış soru, tatlım. Bu fotoğrafları kim çekti ? Bunu sormalısın."

" Bu fotoğrafları kim çekti ? "

" Hepsini Özgür çekmiş. Senin o aşırı sevdiğin, hayatının erkeği olarak gördüğün adam."

" Beni takip mi ediyormuş ? "

" Evet. Özgür seni İstanbul'dan bu yana takip edermiş. Sonra sana yaklaşmış."

" İnanmıyorum." Bu çok saçma. Eğer öyle olsaydı bunu bana söylerdi. "

" Çok safsın ! İnsanların kendine ait sırları olur Begüm ve Özgür'ün de sırları var. Ondan uzak durman, onun yararına olacak. "

" Sırlar umurumda değil ! "

" O zaman neden seni takip etmiş. Günü gününe fotoğraflarını neden çekti ? "