Wattpadnaam: littlblackstar
Naam verhaal: Mijn wereld in jouw ogen
Info verhaal: Dit verhaal gaat over een tienermeisje, genaamd Anna. Ze leert Sammy kennen in de kleuterklas. Ze worden beste vriendjes en Anna leert hem steeds beter kennen. Sammy heeft het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Hij legt niet snel contact en is heel verlegen. Daarnaast heeft hij een buitengewoon sterke aanleg voor wiskunde en logica. Wanneer Anna 16 jaar wordt, beseft ze dat ze verliefd is op Sammy. Maar Anna heeft ondertussen nieuwe vriendinnen. Zal Sammy haar opnieuw toelaten in zijn eigen wereldje of sluit hij voorgoed zijn deur en blijft hij in zichzelf gekeerd?
Waarom heb ik het verhaal geschreven: Dit verhaal is gebaseerd op een vriend van mij die net zoals Sammy was, of toch bijna. Ik heb het verhaal geschreven omdat er te weinig aandacht wordt besteed aan mensen met autisme en wat er in hun wereld omgaat. Ik wil mensen laten zien dat je niet al te snel iemand een label moet opplakken van 'nerd' of 'lelijk' . Je moet leren naar het innerlijk te kijken en dat is nou net wat Anna in het verhaal zal doen. Alleen zal Anna wel beïnvloedt worden door de drang om populair te zijn en erbij te horen.
Taal: Nederlands
Genres: tienerfictie en romantiek
Wat ik wil: meer lezers, jouw mening en eventueel wat tips als je die hebt. Ik hoop echt dat je meer lezers krijgt, want ik vind je idee voor het verhaal super! Qua tips kan je misschien van degene's POV het dik gedrukt maken in plaats van het normale, dan valt het wat meer op. dus in plaats van Anna's POV doe je Anna's POV. Meer tips heb ik eigenlijk niet, misschien één van de lezers?
Stuk verhaal:
12 jaar.
Dit jaar zou een verandering worden in mijn leven, alleen besefte ik het toen nog niet.
Anna's p.o.v:
Sammy en ik groeiden samen op. We waren beste vrienden en hadden onze eigen spelletjes en gebarentaal die niemand begreep behalve wijzelf. Op school waren we onafscheidelijk. Natuurlijk werden we wel eens gepest, dan kroop Sammy in zijn schulp, werden we beiden verlegen en verstijfden we van angst. Één keer, vorig jaar in maart, kwam er een groepje zesdeklassers naar ons toe en begonnen ze met ons te spotten. Dan kon ik er echt niet meer tegen en heb ik hen gevraagd om ons met rust te laten. Ik werd zo opstandig dat ik de juf erbij kon halen zodat ze na een tijdje het voor bekeken hielden. Op die paar keren na waren de meeste kinderen gewend dat Sammy en ik altijd samen waren. We waren het bekendste stelletje in de basisschool en ze hadden ons ooit eens in de schoolkrant gezet als: "hét duo van het jaar." Ook al gaven we zelf nooit toe dat we elkaar leuk vonden, anderen wisten wel beter. Op verjaardagsfeestjes nodigden ze ons altijd samen uit want ookal kende iedereen Sammy als de asociale en verlegen jongen, ze wisten dat ik niet zou komen opdagen als Sammy niet uitgenodigd was. Zo was het nou eenmaal.
Tijdens het laatste schooljaar van de basischool begonnen dingen te veranderen.
"Anna?" Elisabeth stond opeens naast me. Ik stond met Sammy zoals altijd op ons plekje vlakbij de boom op de speelplaats. "Hey Elisabeth, wat is er?" vroeg ik kalm. "Uhm, heb je soms zin om mee te spelen met mij,Julie en Indra? We spelen winx club. En we zoeken nog een paar meisjes die mee willen spelen." Zei Elisabeth. Ik stond versteld van die vraag. Ik werd nooit gevraagd om mee te spelen, ik was altijd samen met Sammy. Ik keek naar Sammy, die niet reageerde. Ik besloot om het een kans te geven. Het spelen met de andere meisjes was superleuk en we werden dikke vriendinnen. Sammy mocht optrekken met de jongens van het vriendengroepje waar Elisabeth bij hoorde.
Sammy en ik speelden gedurende het schooljaar nog vaak met elkaar maar we begonnen steeds meer met anderen op te trekken. We werden één grote vriendengroep.
Sammy's p.o.v:
Mijn wereld ging open. Tot nu had ik alleen Anna in mijn wereld binnengelaten. Nu ontdekte ik dat ik met de andere jongens ook kon spelen. Ik probeerde me aan te passen en de jongens stonden versteld van mijn hoge intelligentie en kennis over sommige spelletjes die zij ook speelden.
In augustus gaf Anna haar verjaardagsfeestje voor haar twaalfde verjaardag. Ik was niet gewend dat er zoveel mensen bij Anna thuis waren. Ik verstijfde een beetje want ik zag allemaal vreemde gezichten. Daardoor besloot ik dat het beter was om me terug te trekken achter mijn deur, mijn muur van mijn eigen wereld, waar het veilig was. Een tijdje later kwamen de vriendjes en vriendinnetjes van school toe en voelde ik me al iets beter op mijn gemak. Toen we groepsspelletjes deden zoals zakdoekje leggen of een waterballonnengevecht, kon ik me best vermaken ondanks al de drukte.
Toen het verjaardagsfeestje was afgelopen kwamen alle ouders achter hun kinderen en bleven alleen ik en Elisabeth over. Onze ouders konden ons pas later ophalen. Anna had de hele dag al weinig tijd voor me gehad. Dit klinkt egoïstisch maar het voelde zo onvertrouwd aan, Anna met al die meisjes en jongens om haar heen. Tijdens de groepsspelletjes speelden we wel samen maar Anna stond vaak te praten met de andere kinderen en ik liep er dan maar achter. Ik had me wel geamuseerd maar ik was toch blij dat we op het einde nog maar met drie waren. Anna,Elisabeth en ik.
We besloten om "reclame op tv" te spelen. Anna haalde al haar knuffels boven, die moesten als publiek dienen. Ik speelde een klant, Anna filmde het en Elisabeth speelde de verkoper. Ik kon Anna vaak laten lachen door grappige vragen te stellen, dit gaf me een goed gevoel. Ik voelde me best veilig ondanks dat Elisabeth er ook was. Ik leerde die dag dat ik mijn deur misschien vaker moet openzetten. Maar niet te wijd en ook niet te snel.
Dat filmpje van onze 'reclame' leverde een grappig resultaat op. Het verjaardagsfeestje zou het laatste moment zijn waar we allemaal samen zouden zijn. Het jaar daarna gingen we allemaal naar het middelbaar. Al wist ik toen nog niet wat voor een impact dat zou hebben op mijn relatie met Anna.
