Too innocent (JiaMIch Fan Fiction) COMPLETED

Chapter 36

ALY'S POV

Maybe your wondering kung paano ko nalaman.

I've been watching Michelle. Since nung narining ko siya sa kotse niya na inlove daw siya sa bestfriend niya.

I almost belived na pwedeng si Elrica ang mahal niya. Pero sabi ko nga since then, nagmasid na ako sakanya. Haha, parang holdaper eh! haha.

Yun nga, everytime na magaaway sila. Nasasaktan siya. I mean it's normal naman na masaktan ka kapag nagaaway kayo ng bestfriend mo. Pero iba yung sakit kay Mich eh! Parang buong mundo niya gumuguho everytime na nagaaway sila. Tapos kapag magbabati sila, parang nanalo sa lotto tong si Mich.

Sige, isaisahin natin yung sinabi ko kay Mich.

First. The way she looks at Jia. Siguro naman paulit ulit na sinasabi ng iba kong team mates. Basta iba eh! Yung parang watery yung mata niya na something kapag tumitingin kay Jia! Yung parang may spark? Sabi nga nila, the eyes is the window to our souls. Makikita mo yun sa mata ni Mich. Tapos kapag sa iba siya titingin, normal lang, kapag naman sa mga umaaligid kay Mich, yung tingin niya na parang papatay or kakainin niya ng buhay yung taong yun.

Second. The way she care for Jia. Normal lang sa mag best friends na mag care para sa isa't isa. But for a best friend, it's too much. Medyo may napapansin na ako kay Mich nung na ospital si Jia, siguro wala pa yun kay Mich, pero sa actions ng tao lumalabas ang totoong niyang nararamdaman bago niya pa malaman.

And lastly, Yung pagtrato niya kay Jia. Yung parang napaka fragile ni Jia na bawal madapuan ng lamok. Kapag may pawis si Jia sa training which is normal naman, halos matanggal na balat ni Jia kakapunas ni Mich. Yung lagi niyang sasabihan si Jia na kumain na don't she dare miss a meal. Nabalitaan ko pa nga dati, na dinalan pa daw ni Mich si Jia ng food sa klase kasi hindi nakakain si Jia kasi tinatapos niya yung thesis niya. Minsan pa nga, si Mich pa ang human alarm clock ni Jia everytime. Kahit ang oras ng klase ni Mich ay tanghali pa, gigising talaga siya for Jia.

O ano hindi niyo alam yan no? That is the privilage of being a team mate and the captain of the team. Hindi man kami magkakasama sa iisang kwarto sa dorm. Alam ko padin yung mga nangyayari! Haha powerful ata to!

I didn't really mean na masigawan si Mich. Syempre bilang ate, ayoko naman ng complications. Maapektuhan at maapektuhan din si Mich in the end. Yes, tapos na ang season pero hindi lang naman sa game kailangan si Mich, she and Jia is our energizer, silent mode nga lang si Jia, kungbaga, si Jia yung microphone si Mich yung speaker.

As I said kay Mich kanina, she should say it na. The earlier the better. And yep! May guesting na kagad kami! Hindi siya actually guesting though. Nasabihan kasi kami ng management ng ABS na wheter we win or lose manunuod daw kami ng Showtime. And it is going to be before the end of this week na.

Back to reality. We were walking na pabalik sa dugout.

As expected, maingay at magulo sa loob nito. Syempre, champions kami, hindi pa expected. Lahat ng hardwork namin sobrang nag pay off.

"Babe! I'm so proud of you! Congrats!" Sigaw ni Queenie pagpasok na pagpasok pa lang namin ni Mich sa dugout.

Queenie reached out for Mich pero umiwas si Mich.

"Hey, Pawis ako, bago pa tong shirt oh, mabaho pa! haha, teka, I'll take a bath muna" Sabi ni Mich tapos iniwasan niya si Queenie.

Nakita ko naman yung confusuon sa side ni Queenie.

"Don't ya worry, she's just tired, and happy at the same time. Maybe it's too much for her. Bayaan mo muna, mamaya babalik yan sa dati." Sabi ko kay Queenie tapos ginulo yung buhok niya.