ACIMA SIZ | Texting

16

🌼

"Ne bileyim, birlikte kahve falan içelim de? Ya da alışverişe gidelim de? Bir şekilde onu bugün oyala." dedim, çaresizce ne yapacağımı bilemeyerek.

"Anladım Ceyhun, ama sence de durduk yere onu dışarıya çıkarmak istememi garipsemez mi?"

Haklıydı. Fakat, garipseyip, garipsememesi umrumda bile değildi. Yeterki bugün o dingil Can'la buluşmamalıydı.

"Hallet işte Okyanus, sana güveniyorum. Lütfen, bunu benim için yap."

"Ahh, peki. Halledeceğim." diyerek, karşısındaki kişinin hayıflanmasını duyduğunda rahatça gülümsedi.

"Çok teşekkür ederim. Bu iyiliğini karşılıksız bırakmayacağım."

"Senden bir karşılık beklediğim için yapmıyorum, Ceyhun. Sadece sen üzülme diye yapıyorum."

"Biliyorum, ama zaten yapsanda yapmasanda her türlü üzlüyorum. Amacım onu Can'dan uzak tutmak." diyerek, içli bir nefes aldım. Aldığım nefes boğazımı tahriş ederek ilerledi. Ciğerlerim yanıyor, tüm bedenimi alaşağı eden bir sızı baş gösteriyordu.

"Bence bunu abartıyorsun Ceyhun. Yani, Can'dan uzak durmasını sağlayacak bir etken yok. Can kötü biri değil. Neden daha fazla kendini ve Canan'ı yormak yerine her şeyi oluşuna bırakmıyorsun?"

"Abartmak mı? Ben mi abartıyorum? Ayrıca tabii ki Can'dan uzak durmasını gerektirecek bir durum var. Onun yanında mutsuz bikere! Ama o hâlâ Can'ın kendisini sevdiğine inanıyor, birde yetmezmiş gibi kendisi de onu sevmeye çalıyor! Oysa Can onun için iyi birisi değil. Ben onu elimden geldigi kadar Can'dan korumaya çalışıyorum. Çünkü bir gün onun da canı yanacak, o da benim gibi acı çekecek, ve ben onun bu duyguları yaşamasına izin vermeyeceğim! Eğer ben her şeyi oluşuna bırakırsam işte o gün Canan'ın yıkıldığı, benimde öldüğüm gün olur!" diyerek, biraz olsun sakinleşmeyi denedim. Nefes nefese kalmış, ayrıca sinirden kıpkırmızı kesilmiştim. Nasıl olurda böyle düşünebilirdi? Benim Canan'a karşı hissettiklerimi nasıl bir anda hiçe saymamı isteyebilirdi? Yutkunurak, onu dinlemeye çalıştım. Sakin olmalıydım.

"T-tamam, sakin ol. Ben öyle demek istemedim. Yani...ah, ben sadece seni düşünüyorum. Senin üzülmen beni mahvediyor, neden kendine bunu yapıyorsun? Böyle yaparak daha çok acı çekeceksin! Yine en son sen zarar göreceksin! Yine sen ağlayacak, yine ve yine sen acı çekeceksin! Buna izin vermeyeceğim, anladın mı beni? İkiniz de benim için önemlisiniz, Canan, Can ile birlikte olmaya devam edecek, sende onu unutacak ve kendine zarar vermeyi keseceksin!"

"Ordan söylemesi kolay geliyor herhalde? Ben onu nasıl unuturum Okyanus? Bir ilacı, bir büyüsü veya bir çaresi varsa söyle. Çünkü başka türlü ben ondan vazgeçemem! Ölsem bile vazgeçemem!"

"Hayır canım bal gibi de vazgeçeceksin! Bunun için elimden gelen her şeyi yaparım, artık senin ruhsal ve fiziksel çöküntü yaşamana izin vermeyeceğim. Hatta şimdiden başlıyalım, onunla bugün dışarı çıkmayacağım!"

"Ne? Bunu bana yapma, anladın mı? Böyle olmaz, böyle unutamam. Daha fazla canım yanar ve ben her gün daha fazla mahvolurum." diyerek, nefesim kesilmişcesine öksürdüm. Bu söyledikleri kalbime bir hançer gibi saplanıyor, acımasızca daha derine bastırarak canımı yakıyordu. Dolan gözlerimi kırpıştırdım.

Allah aşkına ben ne yapacaktım?

"Söylediklerin bittiyse, kapatıyorum. Şahsen yarın çalışmam gereken bir sınav var ve maalesef bugün hiç evden çıkamayacağım." dedi, ve bir şey söylememe izin vermeden telefonu suratıma kapattı. Sert ve soğuk sesi aklımdan çıkmazken, hırsla elimdeki telefonu yatağa fırlattım. İçimde bitmeyen öfke odayı darma duman etmeme neden olmuştu. Elime gelen her şeyi yere atarak parçalıyor, sertçe çekerek yırtıyordum. En sonunda göz yaşlarım artmış, hıçkırıklarım tüm odada yankılanmaya başlamıştı. Bedenim bi hitap düştüğünde kendimi yerde bulmuştum. Soğuk duvara sırtımı yaslayıp, bacaklarımı kendime doğru çektim. Dayanamıyordum artık. Her şeyi bitirmek, yok olmak istiyordum. Fakat yapabildiğim tek şey ağlamaktı.

Ciğerlerim sökülene, nefesim kesilene kadar ağlamak.

🌼

Öncelikle selam 👋🏻

Okunma sayısı ne kadar fazla olsa da oy ve yorum bu duruma göre çok ama çok az.

Lütfen oy ve yorum yapın.

Sizleri seviyorum.💛

Kendinize iyi bakın.

-Yaren