Magic Tales: Pieśń demona

Prolog

Jedni mówią demon, drudzy geniusz a on lubi o sobie mówić bard. Jeden z dziesięciu wielkich zagubionych, którzy w czasach, które nigdy nie zostały spisane, spowodowali potężne zniszczenia na świecie. Już zaraz po jego urodzeniu na ziemi ludzie byli w stanie dostrzec jego talent, bo wystarczyło dać mu jakikolwiek instrument, a wszyscy tańczyli, jak im zagrał. Geniusz demona nazwany został „Chaosem", a ów chaos zawładną duszami śmiertelników. Podróżuje on wśród hołoty, w poszukiwaniu rozrywki przy tym często bawiąc się ludźmi, oczywiście dopóki mu się nie znudzą. Nie musi nawet nosić przy sobie pieniędzy, a to dlatego, że wystarczy kiwnąć palcem i będzie miał wszystko, co zechce. Warto też wspomnieć, że są dwie rzeczy, które demon kocha, czyli muzyka oraz mordowanie. Postanowił połączyć to, tworząc dwa instrumenty, flet, który gra tylko jeden utwór zwany „Kołysanką" oraz lutnie Aurorę. Demon ma pewien zwyczaj, co kilka lat wybiera sobie człowieka, którego uznaje za uzdolnionego i z cienia pilnuje, aby jego marionetka nie zrobiła sobie krzywdy. Pomaga zdobyć coraz to większą sławę i wpływy, a kiedy uzna to za stosowne, całkowicie niszczy jego umysł, tworząc tym samym pustą skorupę słuchającą każdego rozkazu. Aktualną marionetką jest niejaki Morih przywódca świętych rycerzy, który zauważył co się wokół niego dzieje i zamierza zakończyć to, zabijając demona. Wydaje się, że potwór jest nie do pokonania i zapewne jest to racja, skoro przez tysiące lat był w stanie chodzić wśród ludzi jak jeden z nich bez żadnych konsekwencji. Jaką dałbym poradę ludziom, którzy go spotkają? Klękajcie i módlcie się do martwych bogów, bo chyba tyle wam pozostało przed śmiercią. Zapomniałbym jego, imię podobno to dość ważne przy demonach. Nazywają go różnie, ponieważ w różnych częściach świata jest rozchwytywany pod różnymi pseudonimami, ale jego ulubionym imieniem jest to nadane przez samego diabła, Bellen.