İlacım sensin (NefTah)

Bölüm 6

Nefes : dün bayılmıştı ya gelecekti bugün.

Yaprak : hayır gelmedi .

(Nefes birşey söylemez)

(Hastane çıkışı olmuştur)

Yaprak : ben çok yoruldum nefes hemen eve gidelim.

Nefes : sen git yaprak ben sonra gelicem.

(Saat 5 olmuştur )

(Tahir de kumdan gelmiştir. Gemiden indiği gibi arabaya biner ve gider)

(Nefes civraya doğru arabayı sürer)

(Tahir nefesten önce civraya gitmiş ve denizi seyretmektedir)

Nefes sessizce tahirin yanına oturur. Tam oturduğunda 'Tahir' der. Tahir tam kalkacak iken nefes ile burun buruna gelirler.

Nefes : tahiir geri bas.

Tahir : ula..

Nefes : bugün neden gelmedin Tahir?

Tahir : Asıl sen neden geldun buraya?

Nefes : önce ben sordum derdim da neyse. çocukluğumdan beri hayranım karadenize. ben çok küçükken annemle gelmiştik Trabzon'a. Benim annem buralıdır. Ama annemin işi dolayısıyla İstanbul'da yaşıyorduk. O zamandan beri karadenize aşığım ben. Anneme derdim hep ben büyüyünce Karadeniz'le evleneceğim diye. Oda Gülerdi.

Tahir : (nefese gülümser) annenin işi neydi ki?

(Tahir bunu sorunca nefesin gözünden bir damla yaş akar)

Nefes : annemi konuşmasak? Şimdi sen benim soruma cevap ver. Neden gelmedin?

Tahir: ula ne hastaneymiş gelmeyecem.

Nefes : Tahir dinle beni.

Tahir : bakaruz nefes hayde da!

Nefes : yarın görüşeceğiz Tahir.

(Tahir birşey demez.)

(Akşam olur Asiye nefeslerin evine gider)

Asiye : Ablam nabaysun?

Nefes : hoşgeldin Asiye abla. Oturuyordum .

Asiye: Ablam çayı yeni demledum. Has karadeniz çayu hayde gel gidelum.

Nefes: geliyorum abla arkadaşıma haber vereyim.

Asiye : Ablam gelsun oda tanişuruk.

(Nefes yaprağın yanına gider ama yaprak çoktan uyumuştur)

(Nefes montunu alıp gelir)

Nefes : Asiye abla arkadaşım uyumuş yorgunluktan başka zaman artık.

Asiye : halde o zaman .

(Asiye ve nefes kalelilerin kapısına gelir Asiye anahtarı ile kapıyı açar)

Asiye : Nefes geç da otur.

saniye hanım : hoşgeldun kizum geç otur.

Nefes : hoşbulduk saniye hanım.

(Nefes çayını alır)

Mustafa : Nasusun bacum alışabildunmu ha buralara?

Nefes : alışıyoruz her geçen gün Mustafa abi.

Mustafa : bi ihtiyacınız olursa çekinmeyesunuz kapumiz açıktur da.

Asiye : Mıstafam çok doğru dii. 😊

Saniye : nefes kizum neden buraya yerleştunuz merakımdan sorayrum.

(Tam o an Tahir gelir ve oturur)

Nefes : ben aslen buralıyım anne tarafı olarak. Annemin mesleği dolayısıyla İstanbul'da yaşıyorduk. Küçükken yazları gelirdik ara sıra. Ama sonra gelemedik.

Tahir : Neden gelemedunuz?

Nefes : (gözünden yaş süzülerek) ben daha 9 yaşındayken Babam rahmetli olunca birdaha fırsat bulamadık. Sonrasında annem tekrar evlendi ama maalesef annemide 12 yaşında kaybettim.

(Asiye nefesin yanına giderek teselli eder)

Asiye : tamam kuzum bu akşamluk bu kadar sohbet yeter da.

Nefes : saatte geç olmuş ben artık kalkayım herşey için çok teşekkür ederim.

Saniye : yine gel kizum Tahir seni eve kadar götürsun.

(Tahir ve nefes eve doğru ilerlemeye başlarlar)

Nefes : Tahir sen sabahları kaçta işe gidiyorsun?