~ Το ταξίδι μας στην Αμερική ~

355 27 19
                                    

Μια εβδομάδα μέρα.

Ρουμπινη
Σήμερα φεύγω για Αμερική για την εγχείρηση της μητέρας μου. Ανησυχώ πολυ , θελω ολα να πάνε καλά.
Τις τελευταίες μέρες έχω ζαλάδες και ναυτιες. Το μωρο είναι λίγο περίεργο αλλά αρχίζω να το αγαπώ. Χαϊδεύω την κοιλιά απαλά καθώς το αεροπλάνο ετοιμάζεται να ξεκινήσει την πτήση του .
Αχ ρε Αχιλλέα μου λείπεις και ας μην θελω να το παραδεχτώ.
Κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να ηρεμήσω.
Η μητέρα μου κάθεται λίγο πιο πίσω η θέση διπλα μου είναι κενή.
Όπως κοιτούσα το παράθυρο μέχρι το αεροπλάνο να ξεκινήσει ενιωσα κάποιον να με ακουμπάει στον ώμο . Γύρισα και είδε αυτόν που δεν περίμενα με τίποτα.
" Αχιλλέα τι κάνεις εσύ εδω;" του είπα ξαφιασμένη καθώς το αεροπλάνο ξεκινησε την πτήση του.
" εχω μια επαγγελματική δουλειά στην Αμερική " μου είπε καθώς κοιτούσε τα χείλη μου .
Δεν του απάντησα, κατά την διάρκεια της πτήσης δεν αλλάξαμε κουβέντα μεταξύ μας . Ένιωθα τόσο άβολα διπλα του.
Όταν φτάσαμε μετα απο πολλες ωρες στην Αμερική εκεινος μας πήγε στο ξενοδοχείο.
" Σε ευχαριστούμε πολύ για την εξυπηρέτηση καλο βράδυ" του είπα καθώς εγω και η μητερα μου πηγαίναμε στο ασανσέρ.
" Δεν χρειάζεται να με ευχαριστήσεις " μου λεει καθώς πάτησε το κουμπί για να ανοίξει το ασανσέρ.
" Σε αυτό το ξενοδοχείο μένεις;" τον ρώτησα καπως περίεργα.
" Ναι απέναντι σου είναι το δωμάτιο μου " μου είπε και μπήκαμε στο ασανσέρ.
Είμαι έξω από την πόρτα του δωμάτιο μου καθώς η μητερα πήγε στο δικό της και εκείνος με κοίταζε έντονα.
" Καληνύχτα " του είπα καθώς εβαλα την ειδική κάρτα στην θέση της για να ανοίξει η πόρτα.
Εκείνος δεν μου απάντησε , με κοίταξε έντονα .
" Καληνύχτα και όνειρα γλυκά " μου είπε καθώς με πλησίασε περισσότερο.
Άνοιξα την πορτα τον κοίταξα και μέτα την έκλεισα.
Δεν ήρθε για καλό αυτος εδώ. Εχει πολυ περίεργη συμπεριφορά.
Αχιλλέας
Δεν μπορω να την βλέπω και να μην μπορώ να την φιλήσω.
Είμαι τόσο ερωτευμένος μαζί της .
Ανοίγω το μινι μπαρ και βγάζω ένα μπουκάλι ουίσκι.
Πίνω σιγα σιγα λιγο ουίσκι για να σκεφτώ από εδώ και πέρα τι θα γίνει.
Θυμάμαι εκεινη την νύχτα που ήρθαμε κοντά . Την θελω αυτή τη γυναίκα.
Αφήνω το ποτήρι μου πάνω στο τραπεζάκι και φευγω .
Είμαι ακριβώς έξω από το δωμάτιο της. Χτυπάω την πόρτα δυνατά και περιμένω να μου ανοίξει. Εκεινη όμως δεν ανοίγει.
" Άνοιξε την πόρτα, γιατί θα αναστατωσω ολόκληρο το ξενοδοχείο" εκεινη δεν μου απάντησε αλλα άνοιξε την πόρτα .
" Τι θες Αχιλλέα;" μου είπε καθώς προσπαθούσε να κρατήσει την πετσέτα της να μην πέσει και φανεί το όμορφο της κορμί.
" Εσενα " της απάντησα την άρπαξα και την φιλησα με πάθος.
Εκείνη δεν ανταποκρίθηκε αρχικά. Την έβαλα μέσα και έκλεισα την πόρτα δυνατά.
" Αχιλλέα φυγε δεν είναι σωστό, φυγε πριν γίνει κάτι που δεν πρέπει" μου εκεινη καθώς σταμάτησε το φιλί.
" Δεν μπορω να φύγω , δεν μπορώ να μείνω μακρια σου, δεν μπορώ να μην σε αγγίζω. Το καταλαβαίνεις;" της είπα .
" Αχιλλέα κουβαλάω το παιδί σου. Το δικό σου και της Ξένιας . Δεν γίνεται εμεις οι δυο να κάνουμε έρωτα. Πρέπει να το καταλάβεις και δεν έπρεπε να έρθεις στην Αμερική, ήταν λάθος σου αυτο . Μην νομζιεις ότι πίστεψα αυτό που μου είπες. Εμείς οι δυο δεν πρέπει να έχουμε καμία επαφή παρα μονο τα τυπικά. " μου απάντησε εκεινη .
Την πλησίασα και την κόλλησα στον τοίχο.
" Όλα αυτά που είπες τα γράφω Στα παλιά μου τα παπούτσια. " της είπα καθώς την φιλουσα στο λαιμό.
" Γιατί θες να μου κάνεις την ζωή δύσκολη. Άσε με στην ησυχία μου" μου είπε εκεινη .
Εγώ δεν άντεξα και με μια κίνηση μου της έβγαλα την πετσέτα που φορούσε.
Έχει υπέροχο κορμί!
" Αχιλλέα τι κάνεις φυγε από πάνω μου και δώσε μου την πετσέτα " .
" Σκασε , και ασε με να σου δείξω πόσο σε αγαπώ " της είπα και την φιλησα απλα στα χείλη.
" Είμαι ερωτευμένη με τον Ρήγα " μου είπε και ένιωσα σαν μου να μου πέφτει ένα κεραμίδι στο κεφάλι.
" Αποκλείεται δεν το πιστεύω αυτό " της είπα νευριασμένος.
" Πρέπει να το πιστέψεις και να το δεχτείς Αχιλλέα και επιτέλους να με αφήσεις ήσυχη. " μου είπε εκεινη και μάζεψε την πετσέτα από το πάτωμα και την τύλιξε γύρω από το κορμί της.
" Γιατί καταδικάζεις τον έρωτα μας;"
" Γιατί είναι καταδικασμένος . Πόσες φορές θα στο πω μακρια μου Αχιλλέα μην με αναγκάζεις μα λαβω αλλα μέτρα " μου είπε και κάθισε στο κρεβάτι χωρίς να με κοιταει.
" Εκεινη την νύχτα που ήρθες σπιτι και ήρθαμε περισσότερο κοντα περιμένεις να την ξεχάσω;" της είπα καθώς προσπαθούσα να την κάνω να με κοιτάξει.
" Αχιλλέα αυτη η βραδιά ήταν ένα λάθος. Ότι έγινε εκεινη την βραδιά πρέπει να την ξεχάσουμε. "
" αν μπορούσα θα τη ξεχνούσα και τώρα δεν θα ήμουν εδώ μαζι σου. " της είπα και την πλησίασα.
" Μην με πλησιάζεις" μου είπε εκεινη.
" Γιατί μωρό μου φοβάσαι μήπως αφήσεις τον έρωτα σου να ελευθερωθεί;" της είπα εγώ και έβαλα το δάχτυλο μου στον πηγούνι της και την ανάγκασα να με κοιτάξει.
" λυπάμαι αν δεν καταλαβαίνεις αυτά που σου λέω Αχιλλέα. Δεν μπορω να γίνω πιο σαφής από ότι είμαι "
Εκείνη σηκώθηκε και μου άνοιξε την πόρτα να φυγω.
" Να θυμάσαι δεν θα σε παρακαλέσω για πολύ ακόμα. Μπορεί να σε θέλω σαν τρελός να μην μπορώ μακρια σου αλλα ο εγωισμός μου δεν θα με αφήσει αλλο να πέσω ." Της είπα και εκείνη γύρισε το κεφάλι της προς την άλλη μεριά .
" Καληνύχτα Ρουμπινη " της είπα καθώς έκλεινα την πόρτα.
" Καληνύχτα Αχιλλέα" μου απάντησε εκεινη και εγώ έκλεισα την πόρτα και επέστρεψα στο δωμάτιο μου.
Ρουμπίνη
Αχ Παναγία μου πως κατάφερα και αντισταθηκα!
Αυτός ο άνδρας είναι ο έρωτας της ζωής μου . Φυσικά αυτά που του λεω ούτε για η ίδια δεν τα πιστεύω αλλα πρέπει να γίνει έτσι , γιατί αλλιώς θα μπλέχτουμε όλοι ασχημα .
Νιώθω ένα μικρό πόνο στην κοιλιά . Βαζω τα χέρια μου στην κοιλιά και αρχίζω να χαϊδεύω σιγα σιγα. Το μωράκι μου αρχίζει να ηρεμεί και δεν κλωτσάει . Αυτό το παιδί το νιώθω σαν να είναι δικό μου . Έχει γίνει ένα με έμενα .
Αχ μικρούλι πλασματάκι μακάρι να ήμουν εγώ η μητέρα σου και ο πατέρας σου ο Αχιλλέας ολα θα είχαν λυθεί .
Άκου την πόρτα να χτυπάει ξανά. Παλι αυτος θα είναι .
Ανοίγω την πόρτα και χωρίς να κοιτάξω ειπα :
" τι θες παλι ρε Αχιλλέα τι δεν κατάλαβες από αυτά που σου είπα;"
" Ρουμπίνη τι ήθελες εδώ ο Αχιλλέας τέτοια ώρα ;"
Αυτή είναι γνωστή φωνή ανοιγω τα μάτια μου και βλέπω την μητέρα μου.
" μαμά τι κάνεις εσύ εδω ;" .....
.......

Ταραν!
Μετά από πολύ καιρό ανεβάζω κεφάλαιο.
Συγνωμη που δεν ανέβαζα αλλα είχα πολλές εξετάσεις και δεν είχα χρόνο για μα γράψω .
Τώρα όμως επέστρεψα δυναμικά.
Επίσης να σας πω ότι η ιστορία μας τελειώνει περίπου σε 20 κεφάλαια και θα τελειώσει φέτος το καλοκαίρι.

Corfuhello❤

" Μπλεγμένοι στα δίχτυα της ζωης " Where stories live. Discover now