" Μπλεγμένοι στα δίχτυα της ζωης "

~ προβλημα υγείας ~

Αχιλλεας
Ξυπνησα περιεργα σημερα κοιταξα εξω απο το παραθυρο και ο καιρος ηταν πολυ τσουχτερος. Η Ξενια ηταν ξυπνη αλλα δεν της μίλησα . Ντυθηκα και πηρα το παλτο μου .
" οτι καλημερα δεν μου λες ;" μου ειπε η ξενια με μια φωνη τοσο λυπητερή.
" τι ειναι αυτα που λες ;" της ειπα και την φιλησα. Επρεπε καπως να την πεισω οτι λεω την αληθεια. Εκείνη χωρις να χασει χρονο με έριξε στο κρεβατι . Ωχχχχ σκέφτομαι. Καταλαβα τι ήθελε νιώθω μια απέραντη άρνηση απεναντι της.
" ξ-ενια σε παρακαλω" της ειπα και την εσπρωξα.
" Αχιλλέα βαρεθηκα χτες ησουν κουρασμένος και το σεβαστηκα αλλα αυτη η κατασταση δεν παλευεται"
Μου ειπε και μου πεταει τα μαξιλαρια.
Εγω φευγω νευριασμενος .
Κατεβαινω και βρίσκω την μητερα μου να πινει τον καφε της.
" τι εγινε με την Ξενια ;"
" τιποτα " της ειπα και εφυγα για την εταιρεια. Πρεπει σε κάποιον να μιλήσω γιατι η κατάσταση με την Ξενια χειροτερεύει .
Ρουμπινη
Ξυπνησα σημερα το πρωι και κατεβηκα για να δωσω τα χρηματα στηβ μητερα μου.
" καλημερα μαμα " της ειπα και της εδωσα ενα φιλι.
" καλημερα κορη μου " μου ειπε .
" μαμα οριστε τα χρηματα που μου ζητησες " της ειπα και της εδωσα τα χρηματα.
" κορη μου σε ευχαριστώ πολυ "
" τιποτα μαμα "
" αααα κορη μου " μου λεει η μητερα μου και πεφτει κατω.
" αααα μαμα συνελθε σε παρακαλω " φωναξα. Τρελαθηκα οταν την ειδα  στο πατωμα. Πηρα το τηλ στα χερια μου και καλεσα ενα ασθενοφορο.
" βοηθεια ελατε γρηγορα η μητερα μιυ πεθαίνει " ούρλιαζα απο τον πονο που ενιωθα στην καρδια μου. Τους ειπα την διεύθυνση και σε λιγα λεπτα ηταν εδω. Την μεταφεραν στο νοσοκομείο ποκυ γρηγορα.  Την εβαλαν σε ενα ιατρείο και την εξεταζαν. Μετα απο λιγη ωρα βγηκε ο γιατρός.
Σηκωθηκα πανικοβλημενη και τα δακρυα ετρεχαν οπως τα νερα του Νείλου.
" γιατρε ειναι καλα η μητερα μου ;" του ειπα αλλα εκεινος κατέβασε το κεφαλι του.
" πεθανε ;" ειπα με μια φωνη.
" οχι ηρεμήστε σας παρακαλω περάστε στο ιατρείο  μου "
Δεν ειπα τιποτα και πηγα στο ιατρείο  
.
" λοιπον γιατρε τι συμβαινει με την μητερα μου;"
" λοιπον η μητερα σας εχει καρκινο στον πνεύμονα "
" τιιιι ;;" ειπα με μια φωνη τοσο δυνατή. Ολο ο πονος εξωτερικεύτηκε .
" σας παρακαλω ηρεμήστε ευτυχως δεν ειναι σε προχωρημένο σταδειο . Το καταλάβαμε εγκαίρως. Ο καρκίνος ειναι καλοήθης και με μια εγχείρηση ολα θα διορθωθούν "
" μάλιστα λοιπον ποτε γα υην επιχειρήσετε;" ειπα στον γιατρειο. Αφου μπορουμε να την σωσουνε να το κανουμε γρηγορα δεν θελω να υποφέρει.
" ξέρετε κ.Σωτηριου εγω δεν μπορω να κανω την επεμβαση "
" ωραια τοτε ποιος ;"
" η μητερα σας πρεπει να κάνει την επεμβαση στο εξωτερικο και συγκεκριμένα στην Αμερικη ."
" οχιι δεν εχω χρηματα"
" λυπαμαι αλλα δεν υπαρχει αλλη λυση εδω υπαρχει κίνδυνος και ηα εχει μονο πεειπου 6 μηνες ζωη "
"  οχιιιιι !!ποσα περιπου ειναι τα έξοδα;; "
" περιπου 25.000€"
" δεν υπαρχει περίπτωση να βρω αυτα τα χρηματα γιατρε εσεις μπορείτε να με βοηθήσετε;:
" το ξερω οτι ειναι πόλλα αλλα εδω υπάρχει θεμα υγείας καντε ότι περνάει απο το χερι σας γιατι τα πράγματα θα δυσκολεψουν αν δεν κανει την  επεμβαση σύντομα. Λυπαμαι αλλα δεν μπορω να σε βοηθήσω το μονο που μπορω να οανω ειναι να μιλήσω στον καθηγητή που θα κανει την  επεμβαση ωστε να έχετε προτεραιότητα "
" μαλιστα γιατρε ειναι πολλα δε  υπαρχει περίπτωση να τα βρω"
" μην χάνετε την  δυναμη σας ολα καλα θα πανε πηγαίνετε να την δειτε" μου ειπε και μου εδωσε την καρτα του.
" σε περίπτωση που βρεις τα χρηματα η συμβει κατι στην μητερα σου μπορεις να με παρεις τηλ" αυτο μου ειπε και εφυγε. Το μυαλο μου και πι σκέψεις μου ειναι ενα κουβάρι.  Μονο ενα θαυμα θα με σωσει. Μακαρι να βρω τα χρηματα. Ανοιξα την πορτα και ειδα την μητερα μου με οξυγόνο. Φαινοταν τοσο αδύναμη. Δεν άντεξα και εβαλα τα κλάματα. Την πηρα το χερι και της το φιλουσα.
" ξερω ότι εισαι δυνατή και θα τα καταφέρεις τοσα χρονια δινεις μαχη για εμάς ηρθε η ωρα να δωσεις την μαχη για  την ζωη σου μαμα. Ξερω οτι δεν θα με αφήσεις. Δεν εχω κανενα αλλο εκτος απο σενα και την Μυρτώ. Μαμα σε αγαπω πολύ μην με αφήσεις θα κανω τα παντα για να βρω τα λεφτα για να κανεις επέμβαση " δεν άντεξα και εκλεγα με περισσότερη ένταση ενιωσα το χερι της να κουνιέται.  Την κοίταξα και σιγα σιγα ανοιξα τα ματια της.
" μαμα μου εισαι καλα ;"
Εκεινη μου κουνησε το κεφαλι της καταφατικά . Ετρεξα γρηγορα να φωναξω τον γιατρό.
" γρήγορα! Η μητερα μου ξύπνησε "
Ο γιατρός μπηκε μεσα στο  δωμάτιο.
" μια χαρα ξυπνησε απο την ύπνωση μου της καναμε για να χαλαρώσει μπορεις να πας εξω να την εξετασω"
" φυσικα " ειπα και βγήκα εξω. Περιμενα υπομονετικά μεχρι να τελειωσει την έξεταση ο γιατρος.
Μετα απο λιγα λεπτα εκεινος βγήκε εξω.
" ολα καλα αυριο το πρωι θα παρει εξιτήριο της ειπα και για το πρόβλημα της αλλ δεν αντέδρασε πήγαινε να το ζητήσετε θα της κανω καλο . Επίσης πρεπει να αποφεύγει τις εντάσεις. "
" ευχαριστώ πολυ " ειπα και μπηκα μεσα στο δωματιο. Ηταν πολυ σκεπτική καθοταν στο κρεβάτι χωρις της μασκα οξυγόνου και κοίταζε εξω απο το παράθυρο.
" μαμα εισαι καλα ;" της ειπα. Εκεινη με κοιταξε καξ μου έκανε νόημα να καθήσω στο κρεβατι.
" ρουμπινη μου ομορφη μου κορη εμαθα τι εχω και  θελω  να ξερεις οτι δεν εχω πολυ χρονο . Ευχομαι μεσα απο τα βαθυ της ψυχης μου να βρεις εναν τον άνθρωπο της ζωης σου και να σας καμαρώσω πριν φυγω απο αυτον  τον κοσμο. Ξερω οτι δεν εχουμε  χρηματα αλλα εγω θα παλεψω.  Για σένα και για την Μυρτώ. "
Πραγματικα με συγκίνησε την πηρα μια μεγαλη αγκαλια οπως οταν ημουν μικρη και φοβόμουν.
" μαμα φοβαμαι πολυ ;"
" δεν εχεις να φοβάσαι τιποτα μικρη θυμασαι αυτο που σου ελεγα οταν ησουν μικρη"
" ο θεος επιλέγει τους δυνατούς για τα δύσκολα γιατι ξέρει οτι θα τα καταφερουν ενω οι αδύναμοι δεν  μπορουν δεν έχουν την δυναμη της ψυχης τους"
" μπραβο αυτο θα το θυμασαι ακόμη και αν εγω δεν ειμαι κοντα σου "
" μαμα αυτο δεν θα το ξαναπεις θα κινήσω γη και ουρανό αλλα την  επεμβαση θα την κανεις "
" ενταξει παιδι μου αντε πήγαινε στη δουλειά και δεν θα πουμε τιποτα προς το παρον στην Μυρτώ. "
" ωραια δεν θα πω τιποτα μεχρι να μου το  πεις εσυ σίγουρα θελεις να οαω στη δουλειά δεν θελεις να μεινω λιγο μαζι σου ;"
" οχι ρουμπινη μου ειμαι μια χαρα  αντε εχεις αργησει" της εδωσα ενα φιλι και εφυγα. Πηρα ενα ταξι και εφτασα στο εργοστασιο. Επρεπε να κανω κατι πριν ξεκινήσω την δουλειά.     Μπηκα στο ασανσέρ και εφτασα στο οροφο που δουλεύω.
" που εισαι ρε Ρουμπίνη απο το πρωι σε ψάχνω  " μου ειπε η Χριστίνα η μονη συνάδελφος και φιλη που εχω.
" συγνωμη που αργησα θα σου μετα ξερεις σε ποιον οροφο  ειναι το γραφείο του κ.Αλεξιου;"
" στον τελευταίο " (5 ορφους εχει το εργοστάσιο ετσι μια extra πληροφορία)
"Οκ ευχαριστώ " της ειπα και οηγα στο ασανσέρ . Εφτασα ειχα πολυ άγχος οταμ εφτασα στην πορτα. Χτυπησα ελαφρά και ακουσα κατευθείαν αυτήν την  υπεροχη φωνη που με εχει αναστατώσει τις Τελευταίες μερες.
" παρακαλω ;" ειπε . Δεν εχω ακούσει ποιο ελκυστικη φωνη. Ανοιξα την πορτα και τα βλεμματα μας συνδέθηκαν μεταξυ τους.....

Στοππππ ξερω ξερω εχω να ανεβασω καιρο αλλα ειμαι στο χωριο στην  γιαγια μου και πιανω δυσκολα σημα. Κλέβω  απο τους διπλα οσο μπορω αλλα Wi-Fi ειναι αυτο 😂😂 Υπόσχομαι να ανεβάζω ποιο συχνα 😇😇😇😇
Η ιστορία εχει αρχίσει και αποκτάει ζουμι 😈😈
Εσεις τι λετε ;;;;🤔🤔
⚠️Θελω σχολια και αστεράκι ⚠️
Δεν μου σχολιάζετε 😢😟

Τεσπα εγω σας αγαπω 😘😘😘😘

Φιλακια πολλα 💋👄