@ BEG 6:00 AM
Author's POV
Training Time. Sabay ang training nilang dalawa. Sa right side ang VB team at sa left naman ang BB team.
----------------------------------------------------------------------
Alyssa's POV
Kakagising ko lang. Naalala ko sabay pala ang training namin. Nandun siya, makikita ko siya. Ang lungkot isipin, parang nung nakaraan lang ang saya saya namin. Tapos ngayon wala na kami. Haay. Mahal na mahal pa din kita Dennise. :(
Dumiretso na ako ng banyo para makaligo na.
Andito na ako ngayon sa kitchen, para makapag almusal muna bago pumunta ng training. Grabe ang hirap naman kumain.
Yaya: Neng, okay ka lang?
Nagulat ako ng tanungin ako ng aking yaya.
Buti pa siya kinakamusta ako. Samantalang yung parents ko. Haaay!
Alyssa: Opo, okay lang po ako.
Napabuntong hininga naman ako at napansin pala ni Yaya yun.
Yaya: Mahal ka nun. Huwag kang mag alala. Smile na ang alaga ko ha.
Alyssa: Sana nga po Ya, thank you ha. Buti ka pa andiyan para sa akin.
Yaya: Dalaga na alaga ko, ay este binata pala. Hehe. Pwede ba naman kitang iwan? Eh ako nagpalaki sayo eh.
Alyssa: Thank you talaga, nanay. Da best ka po. Alis na ako ha.
Yaya: Sige anak, mag iingat ka.
"Buti pa tong si Yaya mahal ako at inaalagaan, di katulad ng sarili kong ina. Kaya nanay na tawag ko sakanya, 15 years ko na siyang kasama. Siya na halos tumayong nanay para sakin, at siya lang nakakaintindi sakin sa bahay na to."
Nag drive na ako papunta sa training.
Drive..
Drive..
Drive..
Andito na ako. Pag sinswerte ka nga naman, unang bumungad sakin ay si Dennise.
Ang ganda talaga ng mahal ko. Nakakainlove lalo.
Pero papansin ko ba siya? O hindi? Galit to sakin alam ko.
Pero ako hindi magawang magalit sakanya.
Pero may parte sa puso ko na nagtatampo.
Nasaktan din kasi ako. Masakit sobra. Pero hindi ko talaga makuhang magalit.
Bahala na, titiisin ko nalang muna. Masakit pa eh.
Kaya naglalakad nalang ako dirediretso at hindi ko siya pinansin.
Pero tinignan niya ako na para bang gusto akong kausapin. Gusto ko ng bumigay hindi ko kayang makita ang mahal ko na nalulungkot.
Pero hindi kailangan kong tiisin to.
Kaya nag concentrate nalang ako sa aming training.
----------------------------------------------------------------------
Den's POV
