Şuan olmak istediğim yer burasıydı. Onunlayken herşeyi unutuyorum. Beni mutlu eden şeylerden birisiydi.
"Ne o çok mu yakışıklıyım yoksa, gözlerini benden alamıyosun."
Gülümsedim.
"Ben daldım sadece ya."
Dediğime oda gülmüştü. Sonra arabanın camını indirip dışarıya doğru bağırmaya başladı.
"Ben çok aşığım."
"Alp napıyosun"
"Herkes bilsin istiyorum sana olan aşkımı, güzelim."
.................................................................
Aniden yerimden sıçramamla babamın endişe dolu yüzünü görmem bir oldu.
"İyi misin? Ecem"
"Kabus. Kabus gördüm sadece. İyiyim."
"Merak etme ben yanındayım."
Gülümsemeye çalışıyordu. Benim için oldukça endişelenmiş gibiydi. Alp hic bir zaman beni rahat bırakmıyodu. Artık rüyalarımada girer olmuştu. Kabusumdu resmen.
"Baba annemi görmeye gidicektik."
"Kızım daha olmaz dünki olaydan sonra..."
"Baba lütfen annemi görmek istiyorum."
Israrlarıma dayanamayıp annemin yanına gitmeye karar verdi.
"Ben üzerimi değiştireyim. Geliyorum."
Babam odamdan çıktıktan sonra hemen üzerime günlük birşeyler giydim. Yaralarımdan ve ayağımdan dolayı zordu. Ama başardım.
....................................................................
"Anne."
"Annem."
Hemen gidip sarıldım. Onu çok seviyordum.
"Kızım otur bakalım nasılsın anlat."
"İyiyim anne. Herşey aynı işte. Sen nasılsın iyisin dimi?"
"Seni görünce çok iyi oldum. İyi ki geldin."
"Gelicem tabiki. Seni yalnız bırakırmıyım hiç."
Yüzümü çevirir çevirmez onunla karşılaştım. Bana bakıyordu öylece. Sonra boş bir masaya geçti.
"Ecem, ecem kızım iyi misin?"
"Ne?. Ah iyiyim anne." zorla da olsa gülümsemeye çalıştım.
...................................................................
Pişmanlık. Onun gözlerinin içine baktığımda pişman olduğunu görebiliyordum. Ama niye yaptı bunu bana. Sırf adamı öldürdüğünü gördüm diye mi? O ve kaçık annesi umrumda değildi artık kafamı onlarla meşgul etmemeliyim. Arkadaşlarımla takılıyim ne zamandır görüşemiyoruz zaten. İyi fikir. Şimdi markete gitmem gerek ama. Babam evde olsa bu halimle gitmeme izin vermez ama napiyim hep evde durmak canımı sıkıyor. Zorlanıcam ama olsun. Yanıma bi miktar para alarak çıktım. Hava iyice kararmıştı. Ve soğuktu. Market uzak değildi Allahtan. Arkamdan gelen ayak sesleri duyuyordum hemen arkamı döndüm kimse yoktu. Şizofren olmaya başladım şimdi de.
"Ecem."
Tahmin ettiğim kişi olmasın lütfen Allahım. Arkamı dönüp baktım. Ve o. Alp.
2.bölümün sonu. Umarım beğenmişsinizdir.
