Би чамайг анх хэзээ анзаарч эхлээд хэзээнээс сэтнэл минь татагдаж эхлэснээ одоо л санаж байна.
Анх үүдэнд өлгүүр дээр биш Учрал дээр анзаарсанаа одоо л санаж байна.
Гэхдээ яагаад чамайг миний хажууд байхад анзаараагүй юм болоо.
Учрал дээр чамайг анх анзаарч эхэлсэн мөчөө бодохоор өөрөөсөө ичиж байна. Учир нь би чамйаг тэр үед галзуу юм шиг л сонирхож, тэнэг юм шиг л ширтэж, солиорсон мэт чамайг ширтэж байсанаа бодхоор л өөрөөсөө ичиж, би ийм билүү гэж бодогдохоор үйлдэл хийжээ.
Гэхдээ яагаад чамайг анзаарсангүй вэ?
Чамайг эрт анзаарсан бол бид илүү дотно болж чадах байсан болов уу?
Яагаад???
YOU ARE READING
Зүгээр л энэ бүхэн... Хайр байх. [Дууссан]
Short StoryЧамтай уулзаж, хамт байсан мөчүүдээ хэзээ ч мартахгүй. Юу ч мэдэхгүй чи миний сэтгэлийг яаж урж өвтгөж байгаагаа чи мэдээгүйдээ. Хэн нэгэнийг явуулж чадахгүй байвал хамтдаа явуулцгаая.
![Зүгээр л энэ бүхэн... Хайр байх. [Дууссан]](https://img.wattpad.com/cover/144165787-64-k882730.jpg)