Make her happy again

Κεφάλαιο 72.

Μακάρι μαμά.

Μακάρι.

***

Χριστίνας pov

-Είπαν τίποτα οι γιατροί? ρώτησα μόλις έφτασα δίπλα στην Άντα.

-Για την Ιωάννα τίποτα. Ο Μάριος ξύπνησε, απάντησε μονότονα κοιτώντας το κενό μπροστά της.

-Εμμ... Ο πατέρας μου... Θέλει να έρθει να την δει, είπα διστακτικά και εκείνη γύρισε να με κοιτάξει.

-Σου το έχει πει?

-Ναι... Και πριν φύγω από το σπίτι πριν λίγη ώρα μου είπε να περιμένω να έρθουμε μαζί στο νοσοκομείο.

-Και εσύ τι του είπες?

-Πώς είναι δύσκολο. Είναι ο Ανέστης εδώ, θα γίνει χαμός άμα δουν ο ένας τον άλλο.

-Έχουμε κανένα νέο? ρώτησε ο Αχιλλέας που μόλις μπήκε στο νοσοκομείο.

-Ο Μάριος ξύπνησε. Για την Ιωάννα δεν υπάρχει τίποτα καινούριο, απάντησε η Άντα.

-Γαμωτο... Πάω μέσα να δω τον Μάριο, είπε και μπήκε στο δωμάτιο του κολλητού του.

Μάριου pov

-Ρε μαλακα τι στο διάολο έγινε? ρώτησε ο Αχιλλέας μόλις μπήκε στο δωμάτιο.

-Τρακαραμε, απάντησα μονότονα χωρίς να τον κοιτάξω.

-Ναι αυτό το κατάλαβα. Πώς τρακαρατε? Εσύ όταν οδηγείς έχεις πάντα το μυαλό σου στον δρόμο, τι έγινε και αποσπάστηκες?

-Πωωω απλά ήθελα να την πάω (Σιγά μην σας έλεγα από τώρα γατάκια😈) αλλά θα της έκανα έκπληξη για αυτό δεν της έλεγα που θα πάμε. Ε και σε κάποια φάση νευριασε, με έβριζε, πέταξε την μαλακια ότι φοβάται μην της κάνω τίποτα και μου γύρισε το μάτι κάνω αναστροφή και πήρα τον δρόμο για το σπίτι. Φτάναμε σε διασταύρωση, εγώ προσπαθούσα να καταλάβω γιατί θύμωσε τόσο και την άκουσα να μου φωνάζει να προσέξω... Αλλά μέχρι να καταλάβω τι εννοούσε είχαμε ήδη συγκρουστεί και μετά έπεσα αναίσθητος, διηγήθηκα και ξεφυσιξα.

-Έτσι στο άσχετο απλά άρχισε να σε βρίζει?

-Ναι. Είχε νευριάσει που δεν της έλεγα που πάμε αλλά γιατί να νευριάσει επειδή απλά της ετοίμαζα μια έκπληξη.

-Πφφφ γυναίκες φίλε... Δεν θα τις καταλάβουμε ποτέ.

-Αυτο ξανά πες το...

***

Τριτοπροσωπη αφήγηση

Ηρεμία δεν υπήρχε.