"သခင္ျကီး...."
ေခၚသံေျကာင့္ေျခလွမ္းတုိ႕ရပ္တံ႕သြားေသာ္ျငား
သခင္ျကီး Tanaka သည္ ျပန္လွည့္မျကည့္ခဲ႕
"မင္းကို လက္လႊတ္ေပးလုိက္ျပီ ေလ Ichiro
ခုခ်ိန္ကစျပီး မင္းက Chouမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ
Ichiroဘ၀နဲ႕ရွင္သန္သင့္ျပီ
နာျကင္မႈေတြ ျကိဳးေတြကို ေမ႕ပစ္လုိက္ေတာ့"
Tanaka Shunsukeကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေခ်ျပီ
လိပ္ျပာကေကာ တကယ္ဘဲ နာျကင္မႈေတြနဲ႕ ျကိုးနီနီေတြကို ေမ႕ေပ်ာက္ႏိုင္ပါမည္တဲ႕လား။
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
ပန္းရနံ႕သင္းသင္း နွာေခါင္း၀ကို တုိး၀င္လာတဲ႕အခါ မ်က္လံုးမ်ား အလုိလုိပြင့္လာခဲ႕သည္။
ႏွင္းဆီပန္း နီနီတုိ႕သည္ မ်က္စိေရွ႕က ပန္းအုိးေလးထဲတြင္ ေနရာယူေနသည္။
ရေနျက မဟုတ္သည္႕ ေကာ္ဖီနံ႕ပါ တပါးတည္းကပ္ညိလာေသာအခါ
အိပ္ယာထက္ ေငါက္ခနဲ ေကာက္ထုိင္မိသည္။
"
ႏိုးျပီလား Han"
ေခၚသံေျကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုးရွိန္းျမသြားကာ အသံလာရာကိုျကည့္မိေလေတာ့
ေရခ်ိဳးခါစ လန္းလန္းဆန္းဆန္းသူ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ရေလသည္
အ၀တ္ကင္းမဲ႕ေနေသာ မိမိကုိယ္အား ေစာင္ျဖင့္ဆြဲျခံဳရင္း
ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလးကို ရွက္ေသြးျဖာရျပန္သည္။
"Han ကလႊမ္းမုိးခ်င္သူဆုိတာ ကုိယ္သိတယ္ Han
ဒီည အဖို႕ Han ဦးေဆာင္ပါ"
ညက ျပံဳး၍ဆုိေသာ သူ႕စကားမ်ားကို ျပန္ျကားေယာင္ရျပန္သည္။
ရင္ထဲက အညိွဳး နဲ႕ နာျကည္းမႈမ်ားကို ပံုခ်မိေသာအခါ
သူ႕အေပၚ ညွာတာမႈမရွိမိခဲ႕
မသိစိတ္ရဲ႕စိုးရိမ္မႈနဲ႕ သူ႕မ်က္ႏွာကို အကဲခတ္မိေသာအခါ
ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေသာ သူ႕ဆီက အျပံဳးတစ္ခုသာ ျပန္ရေလသည္။
"ကုိယ့္ရဲ႕ Han တကယ္ လူျကီးျဖစ္လာတာဘဲေနာ္"
အသက္အရြယ္ေျကာင့္ထင္ပါရဲ႕ သူက ခါးကို ဖိထားကာ ရယ္သြမ္းသြမ္းဆုိသည္။
မရယ္ႏိုင္တာက Hansaki
မ်က္ႏွာျကီးနီကာ ေခါင္းအံုးတစ္လံုးကို Mori ဆီသုိ႕ ပစ္လႊတ္လုိက္သည္
"ခင္ ဗ်ား အရူး အဖိုးျကီး ခံရတာေတာင္ ရယ္ေနတာ"
ေအာ္ဟစ္ကာေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လာသည္႕ေနာက္
ေနာက္ကကပ္ပါလာေသာ သူ႕ရယ္သံအား
အတုိင္းအဆမဲ႕ ႏွစ္ျခိဳက္မိတာ မိမိကိုယ္တုိင္သာ သိေပလိမ့္မည္။
