MANKEN

A-2

Arkadaşlar vote için sınır koymuştum.Ama dayanamadım.Birkaç okuyucum var ama onlarda vote vermedi.Lütfen vote ve yorumlar artsın.Ben hergün yazmaya çalışacağım.Sizde biraz vote verirseniz çok sevineceğim.Hikayeye devam etmemi ister misiniz?Yorumlara yazarsanız sevinirim.

Çocuk,villanın bahçe kapısından içeri geçiyordu ki,

"Bi dakka,bi dakka...burası ajans mı?"diye sordum.

"Of ya..ne olabilir sence?Tabi ki ajans"dedi beni ezikleyerek.Sinirle baktım.Koluna çarparak bahçe kapısından önce ben geçtim.O da arkamdan geldi.Sonra,

"Bi dakka küçük hanım.Önce ben giricem.Daha sonra sen.."dedi.

"Birincisi ben küçük hanım diilim.Ikincisi neden sen önce giriyormuşsun?"Ne saçmalıyorum ben.Nerden geldi bana bu özgüven.

"Çünkü sen iş görüşmesi için geldin.Bense buranın sahibiyim"dedi gülerek.

"Ne?"dedim şaşkınlıkla.Ben şu anda beni işe alacak adamla kavga mı ediyorum.Aptalım gerçekten.Ben bunları düşünürken o çoktan içeri girmişti.Bende beklemeye başladım.

5 dakika geçti.10 dakika geçti.15 dakika geçti ve kumral bir adam,

"İçeri girebilirsiniz"dedi

"Hele şükür yani"diyerek içeri girdim.

İçerisi çok gösterişliydi.Konsept olarak ahşap kullanılmıştı.Yaklaşık olarak 15 kişi vardı.Ama bunların hepsinin iş görüşmesi için geldiği belliydi.Bende en sağ taraftaki koltuğa oturdum.Villa bayaa büyüktü.Burada da yarım saate yakın bekledim.Sıkılınca telefonumla oynamaya başladım.Sık sık içerideki odalardan birileri çıkıyordu.En sonunda aynı kumral çocuk,

"Buyrun"diyerek beni diğerlerinin çıktığı odaya götürdü.Ajans ta iş görüşmesi için gelenlerden sadece ben kalmıştım.Odaya girdiğimde,bir projeksiyon,kameraman ve jüri gibi dizilmiş 5 kişi vardı.Benimle beraber gelen çocukta onların arasındaydı.Yüzüne baktım,o da bana bakıyor ve gülumsüyordu.Utanmıştım.En sonunda,

"Projeksiyonun önüne geç.Birkaç resim çekeceğiz."dedi