Anonim | Anlamsız

3.3

Gördüğünüz saati buraya bırakın.

~~

Elimdeki pizza kartonunu önümdeki sehpaya bıraktım ve koltuğumuzda geriye yaslandım. Yiğidim elindeki abur cubur poşetiyle salona giriş yaptığındaysa bir an önce midemdeki pizzayı öğütme peşindeydim.

Evet, Yiğidi eve atmıştım.

Ve yine evet, şaka yapıyordum.

Şaka demesem inanmıştınız di mi-

Yarın Ramazanın ilk günüydü ve bu gece sahura kalkacaktık. Bu yüzden bugün ne varsa yiyorduk. Karşımızdaki televizyonda ise sadece ilk dakikalarını izlediğimiz 5. Dalga filmi açıktı.

Geçen sıkıcı dakikaların ardından telefonumu elime alıp Instagram'a girdim. Normalde Yiğit'in yanında sıkılmamam gerekirdi, onun kolları altındayken zaman kavramını unutuyordum çünkü. Ama yaklaşık 9 saattir boş boş televizyon karşısında pineklediğimizden olsa gerek, içimi bir sıkıntı basmıştı.

Şeyma Subaşı'nın bitmez tükenmez club storylerini izlerken sıkılıp yeni bir storyye atladım. Yiğidim sayesinde takip ettiğim oyun sayfalarından birinin whatsApp grubuyla ilgili bir story idi.

Aklıma gelen müthiş fikirle story oluşturma kısmına tıkladım.
Kamerayı arkaya çevirip Yiğidim'in kafasına bastırdım ve çıkan siyah ekrana anket ekledim. WhatsApp grubuna Al | Alma seçeneklerini ekledikten sonra gönderdim, çünkü ben tipik bir ergendim.

Yarım saat içerisinde al butonuna tıklayan 30-35 kişi çıkmıştı. Gözümün tuttuğu bir kaç kişiye numaralarını vermelerini yazdım. WhatsApp'a girip 'İsim bulamadım' adlı grubu oluşturdum. Ardından Yiğidim başta olmak üzere gruba katılmak isteyenleri gruba aldım.

Instagram'ı kontrol ettiğimdeyse gruba gelmek isteyen Berk, Betül, Cenk, Zeynep, Orkun, İklim, Emre, Elif isimli kişileri de almıştım. En son da en salak erkek kankam olan İlham'ı eklemiştim, sonra da dedikodu grubundan birkaç kızı. Böylece samimi bir ortamı olacağına inandığım 15 kişilik grubumuz da kurulmuş olmuştu.

Grubu bir yönetici edasıyla düzenledim ve herkesin tanışmasını sağladım. Şimdiden bizi içine çeken bir muhabbetin içine dalıp gitmiştik. Zaten gruba eklediğim hemen hemen herkesle ufak da olsa göz aşinalığım ya da konuşmuşluğum vardı.

Elimde bildirimleri akıp giden telefonuma, ardından yanımda benim gibi telefonuna odaklanmış Yiğit'e bakıp arkama yaslanırken ekranda dönen boş muhabbete sırıtıyordum.