He's obsessed on my body (completed)

2

~IKALAWANG KABANATA~

it's scariest moment in my life! bakit naman kasi nagpalamon kananaman sa imahinasyon mo habang naglalakad ka Daff, ayan tuloy..

God! I said I don't want to encounter any of them but look what faith have done..

And now what should I do?

Oh yes..

You're so dumb Daff!

Of course you need to stop! For heavenly sake!!!

So I did..

I stop myself from walking and I move backward trying to pretend it's nothing at all.

May nabangga ako sa likudan ko ng umurong ako.. hinarap ko ito at isang binatang bakas sa mga mata ang takot at pagkataranta, I'm scared to but I did still give him a genuine sorry smile..

nawala ang kaba at takot sa mga mata nito at napatitig sakin na parang ako lang ata ang tao sa mga mata nito and the rest i don't know na...

but he still answered me, with a nodded head..

i gulp twice to prevent myself comfortably, pero sinong tanga ang magiging komportable sa mga oras na ito!?

no one!

oh please god, alam ko pong sobra sobra na ang swerteng binibigay nyo saakin,but please at least this one dinigin mo ulit panalangin ko..

i promise I will be actively attented in church and attentive to pray every night or day..just please..

please let them forgive me! just once.

ramdam ko na ang presenya ng isa sakanila ng makalapit saakin..kaya mabilis akong humingi ng tawad dito..

"I-im sorry" hingi ko ng tawad..

Nakarinig ako ng mahinang tawa sa mga ito..

At dahil diko makita ang muka nila,hindi ko alam kung sino o ilan ang mga tumawang iyon.

Tanging mga mamahaling rubber shoes ng mga to ang nakikita ko..

Napansin kong ang isa sa nag mamay ari nuon ay nagsimulang humakbang papalapit sakin..

Dahilan din upang mapaatras din ako.. hanggang sa maramdaman kong mas lalo akong napadikit sa lalaking nasa likudan ko..

Haharap nasana ako, upang muling humingi nanaman ng pasensya ng..

"You" Napatalon ako sa kinatatayuan ko sa labis na gulat ng magsalita ang taong nasa harap ko.

"P-po?" Magalang kong sagot...

"how dare you to touch what is mine" malamig man nyang tinig ngunit nababakasan parin ang galit doon..

Kaya mas lalo akong kinabahan,galit ito?

Galit na galit ba ito!? P-paano kung..paano kung..pagdiskitahan nila ako!?

Ang pinapangarap kong tahimik na buhay dito sa Evanielista! Mukang mawawala pa..

"i-i-im sorry.. im really sorry master" at dikona napigilan ang pangingilid ng mga luha ko..

"tss, I'm not talking to you..the guy at the back of you" sagot nito na ikinatigil nag pangingilid ng mga luha ko at wala sa sariling napatingin sa mga mata nito..

na labis kong pinag sisihan...

god! si Adonis ata ang nasa harap ko! napaka gwapo!!

p-pero hindi ito ang oras para mahumaling ako!