Happiness for Rent

Day 8

Nagising ako sa higpit ng yakap ni Luigi.  Tinapik ko siya sa dibdib to let him know na nahihirapan na ako huminga. The moment na kumawala yung higpit ng yakap niya ay ang pagpantay niya sa aking mukha.  I can see his eyes directly looking at me kahit na medyo madilim pa.  Siguro ay madaling araw palang. 

"Bakit?"
"Boss?" Tanong din niya.  Hinampas ko din siya agad dahil mukhang pinagloloko niya lang ako. 
"Ano ba naman yan Luigi,  andilim pa oh. " Reklamo ko. 
" Di kasi ako makatulog."
"Idadamay mo pa ako.  Ano bang iniisip mo?"
Hindi siya agad sumagot at humarap na sa kisame. "Wala naman,  di lang talaga ako makatulog."
" Makakatulog ka din.  Magpray ka."

" I did already." Sagot niya. 
Nang makakatulog na ako uli ay muli na siyang nagtanong.  "Kamusta na puso mo mam?"
Napakamot nalang ako ng ulo tsaka sinagot ang tanong niya. "Ihmm.  Eto ayos naman.  Iba na compared nung wala ka pa.  Infairness nakatulong ka talaga sakin kasi alam mo,  kung mag-isa parin siguro ako ay mas matatagalan ako sa process ng moving on.  Siguro andun pa yung hope and chances ko na baka magbalikan kami uli.  At least ngayon yung longing na nararamdaman ko unti-unti ng nawawala."
I smiled while saying, "I'm getting better everyday."

"Good. Would you still accept the promo? "
" Ha?Anong promo?"
He was talking about the additional 5 days I have dahil first time ko magpurchase. I have the choice pala to continue or reject that. 

"Ang goal lang kasi namin is to help you be okay and make you appreciate the happiness that you really have within you.  Eh mukhang I got my answers and goals done na. "

He seriously looked at me.  Ang aga naman niya magtanong.  Ika-8th day palang eh.  I still have 2 more days eh.  Bakit hindi ko naman itutuloy eh kung tutuusin priveledge ko na yun but then yung pagkasabi niya, kung tutuusin tapos na nga yung trabaho niya sakin.  Ayaw na ba niya. 

"Parang ayaw mo na ah. " Biro ko. 
"Hindi naman.  I'll be happier kung icocontinue mo for another 5 days.  Alam mo naman,  for sure ako lang yung mamemeet mong tao na ganito kagwapo."

Natawa lang ako sa sinabi niya.  Ganon padin siya,  may hangin in every conversation.

"Do you want to share something? First time kong makita na galit ka kanina. Medyo narinig ko rin mga sinasabi mo unintentionally but don't worry my lips are sealed well.  Is that why you can't sleep? " Tanong ko. 

" Konti. I'm far away from home and honestly escape ko lang ang pagpunta dito.  I still have to go back sa place na andami-daming intindihin." He complained. 

I told him kung gaano ka-different yung life ng ordinary Filipinos sa mga katulad niya na andun sa mga superb type.  Madaling example na  ako.  Ang problema ko ay yung ex kong iniwan at ipinagpalit ako but then the rest are fine.  The way he talks nung galit siya,  parang ang dami niyang isipin.  May testament pang nalalaman and mana pa.  Jusko. 

"That's why I like my job here.  Simple lang. "
" Kailan ba ang balak mo na bumalik? "
" Anytime soon. " Sabay hugot niya ng malalim na buntong hininga.

I hugged him. " Aba Boss, chumachansing ka na naman. " Nahampas ko siya sa dibdib.
" Ikaw nga makayakap at may halik pa ah sa noo.  Ikaw yung nanananching diyan eh." Reklamo ko.
"Ehnsyempre no baka na-offend ka dun sa hindi ko pagnanasa sayo. " Natawa nalang ako sa sinabi niya.  Nakakamiss siguro kapag mag-isa nalang ako.

I stayed lying sideways facing and hugging him.  Nang tumagal-tagal ay ipinailalim na niya sa may tagiliran ko ang kamay niya and he moved his face towards my forehead appearing like his about to give me a kiss.  Nanatiling tahimik ang gabi.  I played with my fingers alternately tapping them on his chest.  I can also feel myself leaning more to him.  I just felt so comfortable na wala na akong masyadong awkwardness,  just taking the moment.  Nakafocus lang ako sa pagmumuni-muni ko dahil di parin ako makatulog when I felt his hands on my waist.  Sumunod dito ay ang mga labi niya na itinuloy ang pagbigay halik sa aking noo.  Para akong nakukuryente mula sa tagilirang pahanggang sa balikat samantalang ang aking mukha ay parang umiinit na kawali.  Doon ko lang napansin na nakayukom na sa damit niya ang kamay ko.  Sobrang obvious na tensed ako masyado.