"Lütfen,siktir git."dedi son bir kez daha iç çekerek çocuk.Artık dayanamıyordu.
"Lütfen Thomas.İzin ver,anlatıyım.Ba-"
"Daha fazla sinirlenmeden çek şu yüzünü önümden.Sakın bir daha gelme.Yüzünü dahi görmek istemiyorum.Beni iğrendiriyorsun."dedi Thomas yüzünü buruşturarak.
Karşısındaki çocuğa,sanki bir daha asla bakmayacakmış gibi,uzun bir süre baktı kahverengi saçlı çocuk.Yüzünün her santimetresini bildiği adamın yüzünü,bir kez daha inceledi.
"Tanrım."dedi içinden."Tanrım,lütfen onu unutmama izin verme."
Gözünden bir damla yaş aktı çocuğun,ve sevdiği adamı arkasında bırakarak kapadı kapıyı arkasından.Kapadığı gibi de sırtını yaslayarak ağlaması bir oldu.
Hani olurdu ya,ağlamamak için çok direnirdiniz ama istemsizde olsa akardı tek bir göz yaşı yanaklarınızdan.Ve daha sonra su gibi akar gelirdi devamı.Dylan'a da aynısı olmuştu şimdi.
Sırtını verdiği kapının arkasından sesler duyduğunda ağlamayı kesip dikkatle dinlemeye çalıştı.
Bir şeyler kırılıyordu sanki.
Ardından yüksek sesli bir bağırma duydu.Kalbi yerinden çıkacakmış gibi hissetti.Ne olmuştu?
Göz yaşlarını el yardımıyla sildi,derin bir nefes aldı.Ayağa kalktı ve kapının kulbunu tuttu,çevirdi.
Kapı kilitli olmadığı için bir kez daha şükür etti Tanrıya.
İçeri girdiğinde gözüne her şey aynı gelmişti.Sessizdi şimdi sanki içerisi.
Her adımında,gittikçe hırıltı sesleri duymaya başladı sonradan.Yürümeye devam etti.Köşeyide döndükten sonra ses gelen odanın önüne gelmişti sonunda.
Hiç düşünmeden hemen açıverdi kapıyı.Gördüğü görüntü karşısında içi burkuldu kahverengi saçlı çocuğun.
Thomas,aynasına vurmuştu.Yerde yatmış,elinden kanlar akıyordu.Fakat hâlâ ayıktı.Gözleri Dylan'la buluştuğunda,Dylan o iğrenç bakışları tekrar hissetti.
"Siktir."diye mırıldandı Thomas."Sana git demiştim,orospu çocuğu!"
Dylan her zaman yaptığı gibi umursamamaya çalıştı sevdiğinin dediklerini.Kalbini kırıyordu.Eğildi yardım etmek için.
"Sakın.Bana.Dokunma."demişti Thomas.
Dylan ise sadece omuz silkmiş,ve Thomas'ı almıştı kucağına.
Rahatsız olduğunu belirtmekten çekinmeyen Thomas Dylan'ın kucağında çırpınmaya başlamıştı bile.
Fakat acısından dolayı gittikçe mayışmaya başlayan Thomas sonunda kendini Dylan'ın kollarında karanlığa bırakmıştı.
~
"Tamam,teşekkür ederim."dedi Dylan ve doktor çıktıktan sonra kapıyı kapadı.Döndüğünde yatakta yatan Thomas'ın ona sinir ve iğrentiyle bakan gözleriyle karşılaşınca ani bir reflekse geriye doğru adım attı.
Yavaşça yatağa doğru ilerleyince Thomas "Dur." dedi."Bana yaklaşmanı dahi istemiyorum.Siktiğimin eşcinseli seni."
Dylan'ın kalbi,genelde böyle lafları pek takmasada bu sefer derinden kırılmıştı işte.Sevdiği insanın dediği en küçük,en saçma şey bile onun kalbini kırmaya yetiyordu çünkü.
"Peki,o hâlde sana bir şey soracağım.Neden aynaya yumruk attın?" dedi sonunda Dylan.Bunu gerçekten merak ediyordu.
Thomas derin bir nefes çekti içine.Öyle bir çekti ki hatta,öksüremeye başladı.
