TÖRE (GİDEN ERKEK YOKTUR)

#21

Yeni bölüm gençler beynim fazlasıyla iş çıkışı zincirlikuyu umarım beğenirsiniz hepinize keyifli okumalar:)
Hastahaneden çıkmış cansu ile birliktee eve dönmüştük. Sağolsun Murat hastahanede kaldığımız süre zarfı boyunca benimle fazlasıyla ilgilenmişti. Bebeği her ne kadar babasız doğurmamı istemeselerde bunu yapmakta fazlasıyla kararlıydım. Bu çocucğu doğuracak ve babasının ne kadar aşağalık bir adam olduğunu anlatacaktım. Kafamda intikam planları yaptığım sırada telefonum çaldı ve arayan kağandı.
''Alo''
''Kayra''
''efendim Kağan''
''Yarın mahkememiz var .''
''Ben orada olmayacağım babam bu konu ile ilgilenecek''
''Biliyorum''
''bildiğin halde neden arama gereği duydun''

''Seni merak ettim ve sesini duymak istedim''
''Beni merak etme kağan buna hakkın yok. Bir daha beni arama sana yeni eşinle mutluluklar dilerim umarım en kısa sürede bir çocuk sahibi olursun''
''Kayra dinle'' kağanın konuşmasına fırsat tanımadan telefonu suratına kapattım.
Hıçkırıklarımı durduramıyordum. Şimdi ne yapmalıydım nereye kime gitmeliydim bizim için doğru olan şey neydi ben mi yanlış yapıyordum. Sorularımla daha fazla boğulmamak adına kendimi uykunun kollarına teslim ettim.
Gözlerimi kapının şiddetle çalma sesi ile açtım ve hızlıca yataktan kalkıp kapıya doğru yöneldim.
''Murat''
''Offf kayra kapıyı açmayınca bir şey oldu sandım ''

''Sakin ol bir sorun yok''

''Ne güzel sevindim''
''bu satte hayırdır asıl sende mi bir sorun oldu''
''Ben seninle konuşmak istiyorum işin yoksa kahvaltıya gidelim''
''Tamam sen içeri geç ben hazırlanayım''

Hızlı bir şekilde odama geçip üzerime en salaş elbisemi giydim bir yandan Muratın sabahın seherinde benimle konuşacağı konu nedir onu merak ediyordum. Son kez aynada görünüşüme bakıp odadan çıktım.
''Ben hazırım''
''Hadi çıkalım o zaman ''
ikimizde sakin bir şekilde evden cıkıp muratın arabsına bindik. Yol boyunca ne benden ne de Murattan çık dahi çıkmadı, fakat muratın heyecanlı davranışınıda görmezden gelemiyordum. Sahi neydi onu bu denli heyecanlandıran şey merak ediyordum doğrusu. Araba durduğunda ikimizde arabadan indik geldiğimiz yer muaazzam bir görüntüye sahihipti kadıköyde sahil kenarı bir kahvaltıcıya gelmiştik oldum olsası kadıköye hayranım zaten. Beni tam noktamdan vurmuştu bile.
''Şöyle oturalım''
muratın gösterdiği yere oturarak muratın oturmasını bekledim. O sırada garsona kahvaltı siparişlerimizi vermiştik , hala ikimizdende çıt çıkmıyordu fakat murat olduğu yerde adeta kıvranıyordu. Garson kahvaltı tepsimizi getirdiğinde Daha fazla dayanamayarak konuşmaya başladım .
''Evet murat seni dinliyorum nedir seni bu kadar geren şey''
''Kayra Beni yanlış anlamanı istemiyorum ama önce dinle''
''Lütfen buyur dinliyorum''

''Sana karşı duygularımda zerre bir değişme yok ha bu saatten sonra karnında başkasının çocuğu varken beni sevmenide beklemiyorum.''

''Yani''
''Sana çalıştığım hastanenin diş hekimliği bölümünde iş buldum referansların ve okul notların iyi derece olduğu için kabul edildin''
''Çok teşekkür ederim ben o konuyu halledecektim zaten''
''İkincisi ise o cocuğu tek basına doğurmanı istemiyorum evlen benimle sana yardım etemek istiyorum lütfen itiraz etme sadece ona manevi baba olacağım''
''Bunu yapamam murat'2
''Bak cansu ile konuştum herşeyi biliyorum lütfen bir düşün senden hiç bir beklentim yok''
''Neden kendini benim için ateşe atasın Murat''
''benimde bu işten bir çıkarım var''
''Nedir Murat bundan ne gibi bir çıkarın olabilir.''
''Ailem evlenmem için diretiyor eğer evlenmezsem sevmediğim biriyle evleneceğim ailemi az çok tanıyorsun''
''Evet tanıyorum''
''Eee ne diyorsun''
şimdi ne yapmalıyım evet Murat fazlasıyla iyi bir insan Fakat kağan, doğmamış çocuğum her iki kararım yanlış biliyorum şimdi ne yapmalıyım Ateşe atlamalımıyım yoksa yanından mı geçmeliyim.