A Bloodless War

ABW Special Chapter

"Kilig ako, Misis..." He purred like a cat. I chuckled, inabot ko ang mukha niya at humalik sa ilong niya.

"I love you, Mister..." Lambing ko. Nanlaki pa ang mata niya doon at akala mo'y mangingisay na kaya mas natawa pa ako at hinalikan ang pisngi niya.

"Cute naman ng Mister ko," I teased at kumindat siya sa akin at hinawi ang buhok ko.

"Baby, who's more handsome, ako o 'yong dalawa?" He asked. Napalabi ako, tinitigan ko siya at tumaas ang kilay ko.

"Hmm, parang mas gwapo si--"

"Oo, alam ko namang gwapo ako..." He cut me off, looking proud.

"Oo na lang, Zeij..." I chuckled.

"'Di ba? Gwapo ako?" He smiled at me and I almost cursed.

I know! I know, gwapo ka! 'Di mo na kailangan ipamukha sa 'kin!

"Oo na..." Nailing ako.

I caressed his cheek, medyo nawala na ang antok ko. Ganyan naman 'yan palagi, kapag nagigising siya at pagkatapos ay gigisingin ako para magkekwento siya ng kung ano-ano.

"Why did you wake me up this time, baby?" I asked. He remained looking at me.

"Wala kang naaalala?" He asked me.

"Anong meron?" I asked, my forehead creased.

"Wala talaga?" He pouted at me. I shook my head at him, looking curious.

"Bakit, anong mayro'n?" I asked him pero kinagat niya lang ang labi niya at umiling.

"Wala. Bukas na lang." Ungot niya at hinigit ako para sa yakap. He placed his head above my breast, nang maramdaman ang kamay nyang ipinapasok sa shirt na suot ko ay pinalo ko siya.

"Behave, Zeij..." Bulong ko.

"Papisil lang..." Aniya and when he reached my breast, he squeezed it ay napasinghap ako.

"Zeijan!" I hissed at natawa lang siya bago umangat at humalik sa labi ko.

"Isang round pa, Misis?" He whispered pero umiling lang ako sa kalokohan niya.

"Apat na 'yon kagabi, Zeij! Kumalma ka..." I said but couldn't deny the heat I've suddenly felt.

"Gawin nating five..." He whispered and pushed me to bed kaya napatawa nalang ako at kumapit sa leeg niya. He leaned and kissed my lips at animo'y nawala ang pagod ko at ginantihan siya ng halik.

I woke up the next morning without Zeij beside me. I yawned, I am tired again.

Sinilip ko ang katawan sa ilalim ng kumot at napatawa nang makitang nakasuot na ako ng shirt at undies, he probably let me wear this before he slept, pagkatapos kasi ay nakatulog na ako kaagad.

Tumayo ako at inayos ang kama, I went to the vanity mirror and stretched my body. My messy hair fell on my face kaya hinawi ko iyon.

Nang tumunog ang telepono ko ay kaagad akong lumapit roon, I saw Zid's name kaya kaagad ko iyong sinagot.

"Morning, Ate Lyx," Ani Zid sa akin.

"Morning, Zid!" I smiled. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang daliri ko.

"Tuloy tayo mamaya, Ate?" She asked me.

"Yes..." I answered her. "We'll have a dinner later tonight, then, d'yan kami didiretso..." I told her.

"Oh, sige, Ate... Binati mo na?" I laughed.

"No. Ungot nga ng ungot 'yon kagabi, he's been asking me if I remember something." Sagot ko. She laughed, I can imagine her shaking her head.