Multimedia da Rüzgar varr :)
Rüzgar’dan
Lanet olası ders bitmek bilmiyordu.Dersimiz edebiyattı ve sevgili hocamız o kadar boş konuşuyordu ki…Hele şu topuklarını vura vura yürümesi beni deli ediyordu.Ahh hayır yanlış anlamayın hocamız bayan değil.Erkek.Giymiş olduğu sivri burunlu ayakkabının topuğunu öyle bir vuruyordu ki artık deliye dönecektim.Şu sınıftan çıkmazsam elimden bir kaza çıkacaktı.
Daha dersin bitmesine 10 dakika vardı.Ne yani sabahtan beri içimden konuşuyordum ama sadece 2 dakika mı geçmişti.Dersin başından beri sınıftan çıkmak için hocadan izin istiyordum.Ama bu lanet olası hoca ne yalan uydurursam uydurayım bir türlü dışarı çıkmama izin vermiyordu.Yok bu böyle olmayacak.Ayağa kalkıp hocaya bakmadan sınıftan çıktım.
Bu ne ya babamla konuşup bu hocanın bizim okul için yetersiz olduğunu söyleyecektim.Adam edebiyat mı anlatıyor yoksa saçma sapan bir şey mi konuşuyor belli değil.O sırada telefonumdan bildirim sesi geldi.Baran mesaj atmıştı.” Öğle arasında biyoloji laboratuarına gel.Konuşmamız gereken çok önemli bir konu var.”
Allaalla Baran böyle bir mesaj atmazdı ki.Yani beni asla bir yere çağırmazdı.Ne diyecekse yanıma gelir birlikte sessiz bir yere geçer konuşurduk.Koridorda yürürken kafamı kaldırdığımda Baranında bana doğru geldiğini gördüm.Şimdi ne olduğunu öğrenebilirdim.
Baran yanıma gelip gülümseyerek “Naber?”dedi.
“Edebiyat dersinden çıktım nasıl olabilirim?”dedim gülerek.
Baran benimle önemli bir şey konuşmak istese bana söyleyeceği ilk kelime kesinlikle “Naber?”olmazdı.Kolumdan tutup beni sessiz bir yere götürürdü.Ve direk konuşmaya başlardı.Kesinlikle bu işin içinde bir iş vardı.Onun bana cevap vermesine izin vermeden konuşmaya başladım.
“Bana mesaj atmışsın.’ Öğle arasında biyoloji laboratuarına gel.Konuşmamız gereken çok önemli bir konu var.’diye.Noldu?”
İşte beklediğim yüz ifadesi.Barana yapmadığı bir şey sorulduğunda nasıl bir tepki verdiğini iyi bilirdim.Mesajı o atmamıştı.Kim atmıştı o zaman?
Baran;”Ben sana öyle bir mesaj atmadım.Bir dakika telefonuma bakalım.”
Ceplerine bakmaya başladı.Ön ceplerinde bulamayınca arka ceplerine bakmaya başladı.Kaşları çatılmıştı.Bu da demek oluyor ki telefonu bulamamıştı.Bu iş gittikçe farklı bir hal almaya başlamıştı.
Baran;”Telefon yok.Daha az önce yemekhane de Adayla otururken elimdeydi?””
“Ne Adayla mı konuştun?”
“Evet.Ne var bunda bu kadar şaşıracak?”
İşte şimdi anlamıştım.Bütün her şeyi planlayan Ada ve arkadaşlarıydı.Dün onu o gerizekalı grupla görmüştüm.Gördüğüm kadarıyla o grubun bir üyesi haline gelmişti.Gerçe Ada aptal bir kızdı.O gruba girmesi çok normaldi yani.
Güya benden intikam alacaktı.Acaba ne planlamıştı.Kesin çocukça bir şeydir.Kendi kendime gülmeye başladığımda Baran bana iyice sinirlenmeye başlamıştı.Onun söylediğine güldüğümü zannediyordu.Yoksa bu çocuk o salak Adadan hoşlanmaya falan mı başlamıştı.Ahh hadi ama ondan kim hoşlanır ki.Giydiği kıyafetler bile çocukça.Pastel tonları…ıyyy.
“Hala anlamadın değil mi?”dedim sırıtarak.
Baran;”Neyi anlamadım?”
“Her şeyi planlamışlar.Seninle bilerek konuşmuş telefonunu alabilmek için.Beni rezil etmek istiyor.”
Baran bu kadar aptal olamazdın değil mi?O salak kız kesin telefonunu alırken bütün düşüncelerini yüzünde sergilemiştir.
O gün Adanın Barana öyle bir şey teklif etmediğini tabi ki biliyordum.O salak ne anlardı ki o işlerden zaten.Daha bir erkeğe iyi görünebilmek için nasıl giyineceğini bile bilmiyordu.Dün sabah onunla çarpıştığımızda bana fazlasıyla karşı gelmişti.Her şeyi geçtim bana “özürlü” demişti.Ve tabi ki bunun cezasını da çekmişti.Onun gibi kızlar seks sözcüğünü duyunca bile kızarırlardı.Dua etsin o sözcüğü söylememiştim.İyi günüme denk gelmişti.
Baran’ın gözlerine baktığımda hayal kırıklığı vardı.Şu anda tek istediğim başta Ada olmak üzere ve diğerlerine yaptıkları planı yedirmekti.Daha sonra Baranın Adaya bağlanmaması için uğraşabilirdim.Bu cümleyi kurduğumda bile kusmak istiyordum.
“Düşünmeyi bırak Baran. Sen Çağan ve Toprağı dersten al.”dedim hızlıca.Eğer onlara bir ders vermek istiyorsam hızlı hareket etmeliydim.
Baran;”Heyy sen nereye gidiyorsun?”
“Siz biyoloji laboratuarına çıkın.Bende geliyorum.”
Cevap vermesine izin vermeden hızlıca öğretmenler odasına doğru koşmaya başladım.Son 4 dakikam kalmıştı.Ahh Baran sana açıklama yapacağım diye geç kalacaktım şimdi.Hızlıca öğretmenler odasının kapısını açtığımda içerdeki bütün öğretmenler korkmuş bir şekilde bana bakıyorlardı.
Biyoloji öğretmeni Ali hocayı gördüğümde koşarak yanına gittim.Hocanın saçlarının rengi ve uzunluğu bana benziyordu.Bu daha da iyiydi.Kesin o salaklar bunu fark edemezler.
“Hocam sizle konuşmam gereken çok önemli bir şey var.Lütfen dışarı gelir misiniz hızlıca?”Ne kadar da kibar konuşmuştum öyle.Eğer zaman az olmasa asla böyle konuşmazdım.
“Noldu Rüzgar?”dedi hoca endişeli bir şekilde.Bizim salakların ne yapacağını hala bilmiyordum ama hocaya baktığımda az sonra olacakları bilse acaba şimdi böyle mi davranırdı diye düşünmeden edemedim.Aslında şöyle bir bakıldığında yakışıklı biriydi.Yeşil gözleri birçok kızı kendine bağlayabilirdi.Tahminimce yaşı 28-32 arasındaydı.
O sırada zil çalmaya başlamıştı.Ahh geç kalmıştım galiba neyse artık yinede şansımı denemeliydim.Belki o salaklar hala beklerler planlarını uygulayabilmek için.
Bir dakika neden bütün okul koşarak üst kata çıkıyor.Tabi ya bütün okulu bir şekilde biyoloji laboratuarına toplamaları lazımdı.Sonuçta benim sadece onların gözünün önünde rezil olmam bir işlerine yaramazdı.
“Hocam biyoloji laboratuarında bir şey varmış.Bende bilmiyorum ne olduğunu ama gördüğünüz üzere herkes oraya çıkıyor.”
Ali Hoca;”Ahh.. “
Koşarak biyoloji laboratuarına çıkmaya başladık.Sonunda laboratuara geldiğimizde direkman gözüme Baranın telefonu çarptı.Kafamı kaldırıp tavana baktığımda okulun çatı katına açılan kapağı gördüm.Ne yani ben o telefonu almaya gidecek sonrada onlar çatı katındaki kapaktan başımdan aşağı kovayla su falan mı dökeceklerdi.
Daha önce söylememiş miydim bunların çocuksu bir plan hazırladığını.Kaçıncı sınıftaydık biz ilkokul 1 mi?Şuan kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum.Sessizce hocaya eğilerek konuşmaya başladım.
“Hocam işte şuradaki telefon.Onun içinde birilerini rezil edebilecek görüntü,video vs. bir şey olabilir.Bence onu siz almalısınız.”
Ali Hoca;”Haklısın.”
Bütün öğrencilerin toplandığı yere geçtim ve olacakları beklemeye başladım.Ali hoca hızlıca telefonu yerden alarak bize bakmaya başladı.O sırada bizim salaklar bütün suyu Ali hocaya dökmeye başladılar.Bütün herkes kahkaha atıp “ooo”luyordu.
Tabi kahkaha atanların başında ben geliyordum.Bu kızlar gerçekten aptaldı. Ali hoca kafasını kaldırıp çatı katına bakmaya başladı.
O sırada “hııhhhhh”diye sesler duymamızla daha da fazla gülmeye başladık.
Etrafıma baktığımda gülmeyen bir kişi bile yoktu.Bir dakika gülmeyen sadece bir kişi vardı.Baran…
