*Οι απρόσμενες εκπλήξεις της ζωής*

Κεφάλαιο 1

Λένα: Μαμά που είναι τα παπούτσια μου;

~απ ' ότι καταλάβατε αυτή είμαι εγώ, μια γλυκιά, όμορφη και αστεία 15χρονη κοπελίτσα~

Μαμά: Που θες να ξέρω κοπέλα μου μέντιουμ είμαι;

Λένα: Άστο τα βρήκα. Μου έφτιαξες πρωινό;

Μαμά: ναι είναι στο τραπέζι.

~πηγαίνω παίρνω το πρωινό μου χαιρετάω τη μητέρα μου και τα αδέρφια μου και ξεκινάω για το σχολείο (ο μπαμπάς μου είναι στη δουλειά)~

..........................

Λ: Καλημέρα Ιωάννα. Τι κάνεις;

~η Ιωάννα είναι η κολλητή μου, είναι μοναχοπαίδι και τη γνωρίζω από τότε που ήμασταν 7. Συμπαθήσαμε αμέσως η μία την άλλη και από τότε γίναμε αχώριστο δίδυμο~

Ι: Καλημέρα Λένα,καλά είμαι εσύ;

Λ: μια χαρά είμαι κ εγώ.

~μετά από το συνηθισμένο χαιρετισμό μας πήγαμε να δούμε σε ποια τάξη θα είμαστε αυτή τη χρονιά....είμαστε 1η λυκείου φέτος... δυστυχώς μας έβαλαν σε διαφορετικά τμήματα~

Ι: δεν πειράζει ίσως μπορούμε να ζητήσουμε να μας βάλουν μαζί.

Λ: Καλή ιδέα πάμε να ρωτήσουμε στο γραφείο.

~πήγαμε και ρωτήσαμε,αλλά για κακή μας τύχη δεν μπορούσαν να μας αλλάξουν γιατί είχαν ήδη φτιαχτεί τα τμήματα και όλα ήταν πλήρη~

Λ: ίσως να είμαστε στο ίδιο τμήμα του χρόνου.

~λέω και χωρίς να το σκεφτώ την αγκαλιάζω λες και δεν πρόκειται να την ξαναδώ~

Ι: ηρέμησε καλέ έτσι κι αλλιώς θα σε βλέπω στα διαλείμματα και στο σχόλασμα που θα φεύγουμε μαζί.

~μου λέει για να με καθησυχάσει...Μετά χτύπησε το κουδούνι~

Ντρινν...Ντρινν...Ντρινν...

Διευθυντής: ποιος θα πει προσευχή σήμερα παιδιά;

Ευθυμία: Εγώ, εγώ κύριε.

~λέει η γλυκιά Ευθυμία και φυσικά της επιτρέπει να πει την προσευχή αφού είναι η μόνη που θέλει, ως συνήθως~

Διευθυντής: τώρα που τελειώσαμε την προσευχή πρέπει να κάνω μερικές ανακοινώσεις. Η πρώτη λυκείου να περάσει στην τάξη του κ. Αναστασιάδη για να παραλάβουν οι μαθητές τα βιβλία τους. Η δεύτερα να περάσει στην τάξη της κ. Γλυκοχάρη και η τρίτη στην τάξη τη δική μου.

~εφόσον τελείωσε ο διευθυντής τον μονόλογό του μπήκαμε και πήραμε τα βιβλία μας. Έπειτα αφού μας έδωσαν το αυριανό πρόγραμμα μας είπα ότι μπορούμε να φύγουμε. Συνάντησα την Ιωάννα και πήγαμε σπίτι της εφόσον είχα πάρει τηλέφωνο την μαμά μου για να την ειδοποιήσω.Μόλις φτάσαμε χαιρέτησα τη μητέρα της και ανεβήκαμε πάνω στο δωμάτιο της Ιωάννας. Ξεφυλλίσαμε για λίγο τα βιβλία μας και μετά από λίγο η Ιωάννα άρπαξε το κινητό της από το κομοδίνο και άρχισε να στέλνει σε φίλους της μηνύματα. Το ίδιο έκανα και εγώ.~

Ι: θες να βγούμε το απόγευμα με κάτι φίλους μου.

Λ: φυσικά, γιατί όχι,απλώς πρέπει να το πω στην μαμά μου για να μην ανησυχεί.

~της λέω,εκείνη νεύει και συνεχίζει να στέλνει μηνύματα ενώ εγώ στέλνω μήνυμα στη μαμά μου.~

......................

~Μετά από λίγη ώρα έρχεται η μητέρα της Ιωάννας η κ. Νότα και μας ρωτάει...~

Κ. Ν: κορίτσια θέλετε να σας σερβίρω; Το φαγητό είναι έτοιμο.

~Εγώ και η Ιωάννα λέμε ταυτόχρονα ναι και αρχίζουμε να τρέχουμε σαν χαζά για το ποια από τις δύο θα προλάβει να πάει πρώτη στην κουζίνα~
~Το μεσημέρι πέρασε γρήγορα και δεν το πήραμε χαμπάρι. Είδαμε την ώρα και ήταν 18:05. Θα βγαίναμε στις 19:00, οπότε έπρεπε να ξεκινήσουμε να ετοιμαζόμαστε. Φορέσαμε τα ωραία μας ρούχα και μετά η Ιωάννα άρχισε να βάφεται. Όταν τελείωσε ήθελε να βάψει και εμένα αλλά το μόνο που την άφησα να μου βάλει ήταν ένα απαλό κόκκινο ματ κραγιόν.~

Ι: Έτοιμες. Και πάνω στην ώρα! Μαμά φεύγουμε!

~φωνάζει η Ιωάννα και μετά ακούγεται το κλείσιμο της πόρτας.~

Ι: φτάσαμε.

Λ: πού είμαστε;

~την ρωτάω και ξαφνικά ένα χέρι με ακουμπάει στον ώμο.~

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γειά σας παιδιά είμαι η Κέλλυ. Ελπίζω να σας άρεσε το πρώτο κεφάλαιο στην ιστορία μου. Έχω πολλές ιδέες ακόμα και μια τεράστια φαντασία. Το επόμενο κεφάλαιο θα είναι σύντομα κοντά σας... Μη το χάσετε...Σι γιου σουν!😘😘😘