Fake {Completed}

Kabanata 29: Krissy Dennize

Sana's Point of View:
Habang nakatingin ako ngayon sa natutulog na na si Lauren.... Hindi ko maiwasan na hindi mapangiti. I don't get it but, being her mother is the best thing I ever had. And loving him? It was romantic. I don't know but kahit medyo cheesy and corny. Mahal ko sya😊. Di ako nagsisi sa pinili ko. Bat pa? We love each other.

"Ano iniisip mo, hon?" Speaking of😂😂 "Nahh, don't mind me" I said and smiled. He smiled back. Handsome😍...

Wala nga pala dito yung iba. VHyun? Mall with their child and YoongYeon. TzuKook? Park with Judy. NamHyo and MoSeok, gumagala. Lahat sila wala dito. Kaya kaming tatlo lang ang naiwan dito.

*knock* *knock*

"May tao, hon" sabi ko naman sa kanya at agad syang tumayo sumunod ako.

Nakita namin ang isang babae na buntis?? "Oh! Hello! I'm Krissy Dennize Sanchez... Hi Jinnie! Who's this girl?? I bet she's your cousin! Hello!" Sabi naman ni Krissy? The heck? Me and Jin cousin!?

"Krissy, what are you doing here!?" Inis na tanong ni Jin. Nakatingin lang ako sa kanila.

"I'm here kasi I want to see you! And this?" Sabi nya at tinuro pa yung tyan nya. "This is our child" sabi nya na nakapagpanganga sa akin. Literal na nga nga! Wtf!?

I look at Jin with teary eyes. "What's this?" Tanong ko sa kanpya buti at wala yung Krissy dito nagcr lang saglit. "Hon, let me explain" sabi nya at sinubukan na lumapit sa akin pero lumayo ako sa kanya.

Agad na lumabas si Krissy sa Cr at agad kong pinunasan ang luha ko "Are you okay? Bat ka umiiyak?" Tanong nya sa akin I smiled at her. "Masaya lang ako para sa inyo" sabi ko at agad na pumasok sa taas.

"Why all of this is happening?" Bulong ko sa sarili ko. "Bakit? Di pa ba kami sapat ni Lauren?" Saka tumulo na naman ang mga luha ko.

"Lauren, baby wake up." Paggigising ko sa kanya. Agad naman syang gumising. "Mom are you okay? Why are you crying?" Pagtatanong nya sa akin. Ngumiti ako sa kanya. "Baby, aalis muna tayo. Di ba gusto mo makita sila Tita Jisoo mo?" Pagtatanong ko sa kanya. Kailangan muna naming lumayo. I know I don't have proofs na totoo ang lahat ng yon.... Pero still gusto ko muna lumayo. "Yes mom!!! Ngayon na po ba?" She asked happily. "Yes baby" sabi ko at niyakap sya. Niyakap nya naman ako pabalik. "Dun tayo matutulog ng ilang araw okay?" Mas lumawak ang ngiti nya "Kasama si dad?" She ask. Agad napantig ang tainga ko ng marinig ang pangalan na iyon. Syarting today. I don't want to hear his shit name!

"No Lauren. Girls muna okay?" Pagkumbinsi ko dito. She just nod in response. Bumaba muna ako at tinignan kung andoon sila. Luckily wala. I should take the chance na lumabas kasama si Lauren. "Lets go, Lauren" sabi ko at agad syang binuhat. Sumakay kami sa kotse ko. "Manong dun po tayo sa dorm ng blackpink." Sabi ko "sige po ma'am" sabi ng driver namin. Itetext ko na lang si Leader-nim.

To: Leader-nim
Jihyo-ah, aalis kami ni Lauren. Sa blacpink dorm kami magstay. Mahabang kwento eh. Hope you'll understand. Thank u lovelots😊😘.

Wala pang ilang minuto nagreply na sya.

Fr: Leader-nim
Huh? Oh sya, magingat kayo ah? Ako na bahala kina Nayeon unnie😊😊😊...

Hays ang caring talaga ni leader. Di na ako nagreply sa kanya sayang load😂😝

Di ko napansin na nandito na pala kami "Thank you po manong" sabi ko at binigyan sya ng pamasahe. Pinaiwan ko kasi yung kotse ko dito. "Sige ma'am ingat ho kayo." Sabi nito at umalis na. Agad akong kumatok. Tinignan ko si Lauren she's smiling from ear to ear. Hindi ko napigilan ang sarili ko at napangiti na rin ako. Seeing her happy makes me happy too.

"Sana? Lauren? Gosh! Bakit di mo sinabi na pupunta kayo??" Biglang salita ni Jisoo. "Sorry ah? Biglaan din eh." Sabi ko at bumuntong hininga. "Oh sya, pasok muna kayo" sabi nya agad kaming pumasok. "Thanks Jisoo-ah" I said she just nod in response.

"Unnie? Lauren!!!" Agad sinalubong ni Lauren ng yakap si Rosè "Hi tita's!!!" Masayang bati ni Lauren "Lisa, dalhin mo muna yan kay Manang" sabi ni Jennie. Dinala agad ni Lisa ito kay manang. "Unnie, alam namin na may rason ka kung bakit kayo nandito. Now. Let us hear it." Sabi ni Lisa.

I took a deep breath and then I started to tell them my reasons.

~Hours later~

Tapos ko na ikwento sa kanila ang lahat. I don't even know what to do. Should I let him speak? Should I hear his explanations? I closed my eyes as tears started to stream down.

Hinagod ni Jennie ang likod ko. "That asshole!!!" sabi nya at niyakap ako mula sa likod. I really love them ang caring ng blackpink. "Don't worry. Ilalayo ka namin sa kanya." "Safe ka dito eonnie" "Yes, we will not let him na saktan ka" sabi nila which cause me to smile.

"Thank you guys" sabi ko at niyakap sila. "Mom, I'm tired! Lets sleep muna po." Sabi ni Lauren. Tumango lang sila. Umakyat agad kami ni Lauren sa itaas at natulog na sya. Inayos ko muna ang mga gamit namin at saka ako humiga.

Hindi ko magawang magalit kay Jin. I love him. I love him so much. Bahala na si Tadhana. Agad kong pinunasan ang luha ko at umayos ng higa. I love you Kim SeokJin.

Hapunan~

Nagising ako wala na sa tabi ko si Lauren. Baka nasa baba na. Ng bumaba ako nakita ko sa garden si Lauren lumapit ako kay manang. "Manang asan po sila?" Pagtatanong ko dito... "Nandun po sa terrace may kausap. Inilayo ko po muna si Lauren dahil yun po ang sabi ni Jisoo dahil tatay nyabdaw po yun." Pagpapalwwanag nito agad akong nanlumo. What is he doing here!?

Agad ako dmtumakbo patungong terrace at nakita ko silang lima. Nagulat ako ng sinampal ni Jennie si Jin "para yan sa pagigin malandi mo!" Nakatanggap pa sya ng isang sampal mula kay Jisoo naman "That one is for hurting her!" Sabi nito at dinuro duro pa ito. Sasampalin pa sana sya ni Lisa pero agad ko silang pinigilan sa pamamagitan ng pagharang. "Tama na" "please" I beg as tears started to stream down. Again....

"Myghad eonnie! Pinagtatanggol mo pa sya afyer ng ginawa nya sayo!?" Inis na tanong nito at umirap. Iniwas ko lang ang tingin ko sa kanila. Lumingon ako kay Jin. Nakatingin ito sa akin. I can see pain and sadness through his eyes. "Tayo" sabi ko agad naman syang tumayo. "Umalis ka ba dito" cold na sabi ko at umiwas ng tingin. "But S---" di ko na sya pinagsalita pa. "Just go!" Frustrated na sabi ko at napahawak sa noo ko. Nakakasakit sya sa ulo! Yumuko sya at naglakad palabas. Bago sya lumabas sa gate tinignan nya ako saka tumulo ang luha nya. I don't want to sew him like that pero ang sakit eh. "Tara na sa loob" pagaaya ni Rosè agad kami pumasok kasama si Lauren.

Tahimik lang kaming kumain a hindi nagsalita. Si Lauren at Rosè lang. Sana maayos ang lahat ng ito. *sigh*

To be Continued