Fake {Completed}

Kabanata 4:Walang ikaw at ako

A/N:Hi guys! Sorry pero dito sa mga susunod na chapters tututok muna tayo sa YoongYeon susunond VHyun, SaJin, NamHyo, Moseok, TzuKook, and lastly JiMina Hope you understand yan po yung pagkakasunod sunod.

***********************************************

Nayeon's Poin of View:
Kumakain sila doon ng pagkain while ako nandito pa rin sa kwarto "Unnie, kain na po"~si Hyunie yan oo nga pala di lang ako yung broken hearted. Pati siya rin. "Sige lang, kain lang kayo"~Sabi ko sa kanya "Pwede po ba akong pumasok?"~pagtatanong niya "Hmm, Sige"~sabi ko at pinunasan yung mga luha ko sa mukha "Myghad unnie! Anong nangyari sayo?!"~Tanong niya sa akin tiignan ko yung sarili ko, grabe pala yung itsura ko ngayon. "Your totally look like a mess!"~sabi niya well, she's right. I look like a mess. Nakakatawa nga eh, ang isang magandang tulad ko ay mukhang basura sa lagay ko ngayon. Dahil lang dun sa isang lalaking iyon. Tinignan ko si Dahyun at tinanong,

"Dahyun, Am I ugly?"~Tanong ko sa kanya. Para naman malaman ko yung totoo maganda nga kasi ako. Ewan ko lang kung ano tingin sa akin ng ibang tao. "Of course unnie, Maganda ka in and out"~Sabi niya napangiti naman ako sa kanya "How about me unnie? Am I that ugly? Ganon na ba ako kapangit?"~Pagtatanong niya "No! Your beautiful the way you are. Mabait ka din Dahyun. Your kind. Hindi ko nga alam kung bakit yun nagawa ni Taehyung eh"~Bigla naman siyang yumuko nang inangat niya yung ulo niya nakita ko yung lungkot sa mga mata nya. Kahit ako nalulungkot din. Sana makalimutan ko na lang lahat :'(. I hate this feeling.

"Sige unnie una na po ako"~sabi niya ngumiti naman ako sa kanya "Sige, sunod na lang ako"~sabi ko nga pala di umuwi si "You know" Kagabi. Pero wag na nga pansinin yan. Always remember this siya ang dahilan kung bakit ka umiiyak, at kung bakit ka nasaktan! Wag ka na magpakatanga sa kanya! sabi ko sa sarili ko. Hayss nababaliw na ako. Kinakausap ko ang sarili ko. Ah! basta! Don't mind him!.

Biglang may pumasok si 'You know' yon. Di ko siya pinansin at nagpanggap na nagse cellphone ako. Hmpp kasura siya. "Ehem"~Pagpekeng ubo niya napalingon naman ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay yung aabot hanggang bubong namin. "Uhm, I think na sa iyo pa ang libro ko"~sabi niya tinaasan ko ulit siya ng kilay saka kinuha yung libro at binato sa kanya boom gilagid shot charr syempre nasalo naman niya at bumalik ako sa pagkukunwaring nagse cellphone bwahahha "Sungit"~inirapan ko lang sya tss papanindigan ko yung sinabi ko. "Kain na tayo"~sabi niya tss "Walang Tayo"~sabi ko sa kanya "Edi, kain na ikaw at ako"~Gusto kong matawa sa mga pinagsasabi niya pero pinigilan ko "Walang ikaw at ako dahil walang TAYO"~sabi ko naman sa kanya inaasar ko lang talaga siya at mukhang nagtatagumpay ako ha hahahhaha. Whatever. Bat ba ako tumatawa?!

"Tss bala ka nga dyan. Buti nga inaaya ka pang kumain"~sabi niya at tumalikod "Bakit sinabi ko bang yayain mo ako?! Ha?! Edi kumain ka dun! tss makikipaglandian ka lang naman"~bulong lang yung pagkaka sabi ko sa huli pero sapat na para marinig niya yun. Natigilan naman siya ng saglit nauna na akong lumabas kesa sa kanya.

Yoongi's Point of View:
Nakatingin lang ako kay Nayeon na nakatalikod sa akin tss ang sungit sungit. Buti nga niyayaya pa siya eh. Bumaba na ako at nakita ko silang kumakain ni isa walang umiimik dahil tahimik lang si Nayeon at Dahyun. Bahala nga sila dyan basta matutulog na lang ako.

To be Continued