Chapter 32

40 10 0
                                    

KLINX

"Klinx anong gagawin natin? Madaming nagbabantay doon bawat sulok. May mga baril ang mga yun!" I sentient the doubtful in her voice. She enlightenmented everything what happened yesterday. I let out a deep sigh to exaggerative confusion.

I clenched my fists. I gritted my teeth and i could also feel that i would proximate to kill that bitch! Whoever who hurt and touched her i swear to hell, i will never let them breathe after that.

"Ituro mo lang sakin ang daan Niekie." She nodded her head as we enter inside the car. "Klinx may dala ka bang weapon? Or kahit anong-" i cut her words. "I don't need that. I have my way."

Nakarating na kami sa vacant lot na puro puno ang paligid. It's almost 6pm in the afternoon but i can't saw a people here in this place. "Diyan ka lang muna." Niekie said and she leave me alone in the rears. Nagsimula na akong kumilos, sumilip ako sa isang bintanang kahoy, nakita ko naman ang lawak ng loob na puro lumang gamit at may isang malaking pinto kaya kapag isinara mo yon ay didilim na.

I quickly surrounded my eyes inside and saw Zein sitting on a chair with those men around her. My chest tightens as I see her condition. I will do everything just to get you out of here even though my life is in return.

Niekie came and he was carrying a gun he reached it to me and i immediately taken it. Oras na para gamitin ko ang kaalaman ko dito na tinuro pa sakin ng Lolo ko.

I knelt on a long and thick wood to cover myself at nagsimula ko ng ikasa ang baril na hawak ko. Isa isa kong pinaputukan ang mga lalake na nasa tabi ni Zein. I know what I'm doing so I know she can't hit it.

Madaming mga kalalakihan ang sumugod sa akin pero sa abot ng makakaya ko ay hinarap ko ang lahat ng yon. Naramdaman kong may dumaplis na bala sa braso ko pero hindi ko ininda iyon. I thought those men were gone but I made a mistake because it was more behind me.

Nabitawan ko ay baril na hawak ko ng may tumadyak sa kamay ko. They are all wearing a black shirts. five of them came to me. Malalaki ang katawan nila. Kumirot naman ang tama sakin sa braso ko but I thought it was far from the intestine so I did not die immediately. Dalawang lalaki ang humawak sa braso ko at ang tatlo naman at nagsawang bugbugin ako.

I saw that Niekie were already strikes Zein so I feel like I'm torn from the thorns. At least she's safe now.
I stared at her eyes and strained telling her that I loved her so much and I would risk everything even my life just to saved her. Nakikita ko ang takot at alinlangan sa mga mata niya habang nakatingin sakin. Her tears falling into her cheeks. I want to wipe those precious tears.

I smiled at her and I felt weak saying that I'm okay even though my body was weak and i vomit blood into my mouth. Hinila na siya ni Niekie at itinakas sa lugar na to. Hopefully they will escape safe. I close my eyes and breathe deeply. I was forced to fight even when my body was weak and tired.

Kumuha ako ng pwersa at tinadyakan ang lalaki na nasa harap ko. Sinakto ko sa mukha at binigay ko ang lahat para lakasan kaya naman napahiga siya sa sahig. Sinunod ko ang dalawang lalaki na nakahawak sakin. Kahit hinang hina at puro dugo na ang bibig ko ay pinilit ko pa silang labanan. Putok na ang mata ko at sumusuka na ako ng dugo. Puro dumu at dugo na ang damit ko. Hilong hilo na ako hindi ko alam kung may matigas na bagay bang inihampas sa ulo ko.

When I assure that no one people inside here. Tumakbo akong hinang-hina at naabutan ko si Zein at Niekie sa labas. I ran immediately to Zein and tugged at her and hugged her tight I could not help keep my tears out. I grabbed her face and i kissed her anxiously.

"I love you, Zein." I said between my breath deeply. "Mahal din kita-" she has not finished what she's going to say when suddenly with gunfire ranging in vacant lot. We were surprised when Ivory suddenly appeared. She holds a gun and has a snigger on her lips while she stared at me and Zein like she's going to kill us.

I held her hand. "Don't be afraid. As long as you're with me i will not neglect you." I whisper. She nodded her head.

"Traydor ka Niekie! Sarili mo akong pinsan pero mas pinili mo si Zein kesa sa akin!" Sigaw ni Ivory kay Niekie. "Oo dahil kahit kailan hindi ko hahayaan na kampihan ang kasamaan mo!" Niekie shouted.

Ivory looked at me and i saw a sharp looked in her eyes. "Pinagkaisahan niyo akong lahat! Mga walang kwenta!" Akmang ipuputok na niya ang baril kay Zein ng hinarang ko siya. "Not my girl." Inagaw ko ang baril niya kahit pa unti unti ng bumibigay ang katawan ko. Napaluhod ako ng may tumama ng bala sa likod ko. Shit may mga back up pa siyang kasama!

"Minahal lang kita Klinx! Pero bakit hindi mo ako magawang mahalin?!" Sigaw niya kasabay ng pagtulo ng luha niya. Pinilit kong tumayo hanggang sa makakaya ko dahil konti na lang bibigay na ako. Buti na lang andito si Zein na nagbibigay lakas sakin. I just saw her face and I had strength.

"Don't force someone to love you." Mahina kong sabi sa kaniya. "If you can't loved me back the way i do. Then i will not let you two happy together habang ako ay nagluluksa!" Ramdam ko ang galit sa tinig pa lang niya. I feel sorry for her. Hoping one day she will find her true love. A man who care and love her. A man who will know and treasure her worth.

May mga pulis na paparating kasunod ang sasakyan namin at nila Zein. Naalarma agad ang mga kasama ni Ivory. I saw the fear in her eyes that she might be caught by the police. "Bago man lang ako makulong ay maka ganti ako sayo." Pinuputok niya ang baril sa ulo ko.

Parang tumigil ang mundo ko. Parang ipinag damot sakin ang huminga. Nanlalabo na ang paningin ko at may kung anong sobrang sakit sa ulo ko.

Naaninag ko si Zein na nasa harap ko at umiiyak may sinasabi siya pero hindi ko na marinig at maintindihan kung ano pa iyon. I mouthed Mahal Kita. Nagbaba-kasakali na maintindihan niya bago man ako mawala. Isang ngiti ang iginawad ko bago ako tuluyang mawalan ng malay. 

My Long Lost BestfriendWhere stories live. Discover now