Διπλή Ταυτότητα

24.

Είπα και ο Αχιλλέας έγνεψε ικανοποιημένος.

Αχιλλέας- Μέσα. Μ' άρεσε!

Είπε και η Μάχη πετάχτηκε.

Μάχη- Κι εγώ μέσα είμαι. Φαίνεται λες και τελειώνουμε την χορογραφία και μετά αφού φεύγουν οι μάσκες συνεχίζουμε να χορεύουμε!

Είπε κολλήσανε πέντε με τον Αχιλλέα.

Αχιλλέας- Τι ίδιο σκεφτόμουν κι εγώ μικρή!

Είπε και η Μάχη τον αγριοκοίταξε.

Μάχη- Σιγά μωρέ. Με περνάς 2 λεπτά. Αμάν. Δεν είμαι πιο μικρή!

Γκρίνιαξε και γέλασα.

Αχιλλέας- Είσαι! Γεννήθηκα 23:59, ενώ εσύ 00:01 την επόμενη μέρα. 25 Μαΐου εγώ, 26 εσύ. Άρα σε περνάω μία μέρα!

Είπε και η Μάχη του έριξε μπουνιά στην κοιλιά.

Μάχη- Να μάθεις να με λες μικρή. Βλάκα!

Είπε και χαμογέλασα.

Ίλια- Σε μένα έμοιασες εσύ!

Είπα υπερήφανη και έβαλα το χέρι μου στους ώμους της.

{...}

Μαμά- Παιδιά, μειώστε λίγο τις πρόβες. Μου έχετε μείνει μισοί.

Γκρίνιαξε.

Ίλια- Μαμά, σε 5 μέρες είναι οι διαγωνισμοί. Έχουμε που έχουμε άγχος, μην μας τσιτώνεις κι εσύ.

Της είπα και πήρα με το χέρι μου λίγο μαρούλι από το μπολ.

Μαμά- Τουλάχιστον, πάρε και φάε με πιρούνι.

Ξαναγκρίνιαξε.

Την αγριοκοίταξα και πήγε στην κουζίνα.

Πήρα ένα πιρούνι και το μπολ με την μαρουλοσαλάτα και πήγα στον καναπέ.

Άρχισα να τρώω σαν κατσίκα, που είμαι. Έχω να φάω κρέας από προχθες. Και δεν είμαι vegeterian. Λατρεύω το κρεατάκι!

Κάιλι- Μαρή κατσίκα, πάλι πρασινάδα τρως;

Ίλια- Γκαμήσου! Ό,τι γκουστάρω θα τρώω. Γκέγκε;

Μου έβγαλε γλώσσα και πήγε στην κουζίνα.

Όλγα- Μωρέ πού πήγε η σαλάτα;

Ρώτησε, όταν κατάλαβε ότι λείπει από το τραπέζι.

Ίλια- Χιχι μπορεί να την τρώω εγώ. Λίγο όμως.

Είπα και χαμογέλασα αθώα.

Εκείνη κουνούσε το κεφάλι της αμίλητη δεξια και αριστερα.