Aşka Kör Kalpler

2.bölüm

Zeyne ve çağla
-Zeynep ben barışı seviyorum.
+ne diyosun kızım sen kendine gel
-Zeynep böyle yapma. Siz zaten olmıyacaktınız. Barışta bana karşı boş değilmiş.
+peki kardeşim mutlu olun. İnşallah çıkarsınız.
Zeyneple aramızda böyle bir konuşma geçti. Kabullenmişti. Ama bunu ne kadar devam ettirebilirdim ki.

4 gün sonra
Barış Zeynep ve ben buluşmuştuk. İşler sarpa sarmıştı. Zeynep hala neden çıkmıyorsunuz diye sorgulayıp duruyordu . Barışa çıkıyormuşuz gibi yapmamız gertiğini söyledim. Barış sa ben yalandan kimseyle çıkmam. Oyun mu bu diyordu. Yanındaki arkadaşları Barışın beni gerçekten sevdiğini söylüyordu inanmak istemiyordum.

Barışın anlatımından:
Evet bulaşmıştık bir oyuna. Ama bunu daha fazla devam ettiremeyiz. Çünkü ben onunla yalandan değil cidden çıkmak istiyorum. Belki bunu daha önce farkedemedim ama galiba Çağlayı gerçekten seviyorum.

Çağlanın anlatımından:
Ne yapacağımı bilmiyorum. Barışı kaybetmekten korkuyorum. Arkadaşlarıysa beni onunla buluşmaya çağırıyor.

İşte böyle sürüp gidiyordu günler  aradan beş hafta geçmesine rağmen arkadaşları buluşma isteğinde kararlılardı kabul ettim. Ne olacağını merak ediyordum haftaya çarşamba günü saat 2.00 da buluşacaktık. Bu güne kadar hep mesajlaştık.

Buluşma günü gelmişti
Ne giyeceğim saçımı nasıl yapacağım nasıl davranacağım, herşey belliydi. Hayıırr olamaz. Bişey eksikti. Kiminle gidicem ben. Tek başıma gidemem ya. Hemen rehebrçmi bir dolaştım. Kuzenimle gidicektim. Alple.

Buluşma zamanı

Bizim mahallede ki parkalardan birine oturmuştum. Barışın gelmesini bekliyordum. Onu beklerken bi yandanda alple sohbet ediyordum. Barış geldi. 19 20 dakika bekletmişti. Ama olsun değerdi benimle ne konuşacağını merak ediyordum. Bir süre sessizlik oldu. Daha sonra havadan sudan konular açıldı. Günlük hayattan konuşuyorduk(amman ne güzel) bunu içinmi gelmiştim buraya.
Kalkmak için ayağa yeltendim. Benim kalkmamla barışta ayağa kalkıp kolumu tuttu. Beni. Çekerek biyere götürüyordu. Nereye gittiğimizi merak ediyordum. E birazda korkmuştum tabii. Acaba o ne hissediyordu. Yada ne düşünüyordu.

Barış 'ın dilinden
Korktu galiba. Yüzü bembeyaz oldu. Aptal çocuk böyle kız kaçırır gibi birden çekmeye kalkarsan korkar tabi. Aman şimdi konumuz bu değil ne yapmam gerekiyo acaba.

Çağlanın dilinden
Sonunda durdu. Ama burası neresi. Bu parka milyon defa geldim ama burayı hiç görmemiştim. Heryeri güzelleştiriyor. Ahh benim yakışıklı prensim.

Barış ın dilinden
Şu yüzündeki şaşkınlığa bir bak. Cennette sanki. Ne kadar da güzel bakıyor. Ahh benim güzel meleğim.

Çağla: beni neden getirdin buraya
Barış: çünkü senimle bişey konuşmak istiyorum
Çağla : söyle bakalım.
Barış:   çağla bu güne kadar beklediğim için beni affet. Senin cevabın bişeyi değiştirmiycek. İçimdeki aşk ateşi sana karşı hep yanacak. Seni Seviyorum çağla. Benimle çıkarmısınn??
Çağla: EVEEET EVETTT EVEETT!!!

ÇAĞLANIN ANLATIMINDAN
İŞTE BU  KADARR OLDU BU İŞŞ.
Çok mutluyum hayatımın aşkına kavuştum sonunda. Sonunda benim olduu.

İçimden ona bakarakk SENİ SEVİYORUMM ADAMIIMMM diye bağırmak geliyor. Ama bunun için çok erken.