MAYIS GÜNEŞİ (tamamlandı)

《BÖLÜM 36》

36. Bölüm

Kovuluş

Kış bahçesinde gerçekleşen hoş sohbetin ardından Adrian çalışma odasına çekilmiş Daisy ise yatak odalarına çıkmıştı. Yorgundu ve Adrian’in da yorgun olduğunu tahmin edebiliyordu ancak yine de oldukça zaman geçmesine rağmen Adrian gelmemişti. Aslında bir nevi onun yokluğu iyiydi çünkü adamın ne zaman nasıl davranacağını, ne yapacağını bilmiyor ve bu durum gerilmesine neden oluyordu ancak diğer yandan neden bu kadar geciktiğini merak etmiyor değildi hani. Gecenin bu saatine kadar çalışacak bir durum olduğunu düşünmüyordu.

Daisy Adrian’ın gelmesini beklerken uyuyakaldı fakat gece bir an tesadüfen uyandığında ise Adrian’ın yine odanın en uzak köşesinde dün gece yattığı koltukta oldukça rahatsız bir pozisyonda uyuduğunu gördü.

Adrian kaçıyor muydu? Gerçi kaçması da saçmaydı çünkü O şu ana kadar neredeyse baş başa kaldıkları her an içindeki tutkuyu açığa çıkarmanın fırsatını kollamıştı. İlki Londra’da ki son gecelerinde, diğeri yolculuk sırasında arabada, sonuncusu ise küvette yıkanırken... Hatta çok daha öncesinde ilk danslarını yaptıklarında dahi Adrian kendisine oldukça yakın durmuş ve dokunuşu görgü kurallarının çizdiği sınırın ötesine geçmişken şimdi neden aynı yatağa girmekten kaçıyordu?
Bu durum Daisy açısından daha iyiydi elbette. Adrian kendisinden ne kadar uzak durursa Daisy’de içindeki arzuyu o kadar iyi kontrol edebilirdi ancak Adrian o rahatsız ve küçük koltukta uyumaya çalışırken kendisinin rahat yatakta yatması pek mümkün görünmüyordu. Bunu Adrian’la bir şekilde konuşmalıydı. Birbirlerinin sınırlarını aşmadıkça yatağı paylaşabilirlerdi.

Uykusu kaçan Daisy Adrian hakkında düşünmekten kendini alıkoyamıyor, içinde bir kez ona karşı tutku uyanmışken daha fazlasını merak ediyordu.  Hep kitaplarda okuduğu o şehvetli anları Adrian’la yaşamak nasıl olurdu acaba? Güzel olacağı kesindi çünkü sonu her ne kadar hüsran olsa da Londra’da ki o son gecelerinde Adrian onu sadece bir öpücüğüyle bulutların üstüne çıkarmıştı. Devamında yaşanabilecek şeyler kim bilir nasıl olurdu...

Aklına Adrian’in kendisi önünde soyunmaktan çekinmemesi, o güçlü erkeksi vücudu geldikçe yanaklarını ateş basıyordu her seferinde. Parmaklarının üzerinde gezindiği o kolların kendini sarmasını istiyordu. Ve daha bir çok şeyi... Adam kocasıydı sonuçta. Bunları istemekten daha doğal ne olabilirdi ki? Bu açıdan düşününce Adrian’ı yatağına alma fikri çok cazip gelse de Daisy’nin cesaretini kıran bir şey vardı ki o da aralarındaki şeyin ‘aşk’ olmamasıydı. Şu anda bile kendini Adrian’a kapılmaktan zor alıkoyarken birde o tutkulu dakikaları yaşayıp o zevki tattıktan sonra kendini nasıl koruyacaktı Adrian’a karşı? Duygularını nasıl koruyacaktı? Adrian’ın evlilik için  koyduğu şart belliydi; duygular olmayacak ve her iki tarafta özel yaşamında istediği kişilerle görüşebilecekti. Daisy’de bu şartı hiç düşünmeden tastik etmişti ki zaten anlaşmalı yapılan bir evlilikte onun da aşk beklentisi yoktu ancak işin içine fiziksel temas ve tutkuların girebilme ihtimalini hiç düşünmemişti o an.

Adrian kendisini sevmiyordu. Bunu bilirken nasıl onunla sevişebilirdi Daisy? Ya Adrian’a iyice kapılır ve sonunda aşık olursa? Kendini onun kollarına bırakırsa aşık olmaktan öyle korkuyordu ki... Böyle bir durumda kalbi kırılacağı çok netti. Sonuçta ortada bir sadakat sözü yoktu ve eninde sonunda Adrian bir başkasına gidecekti. Kendisini onun kollarına bırakıp yaşattığı duyularda kaybolduktan sonra Adrian bir başkasına giderse Daisy buna dayanabilir miydi? Hiç sanmıyordu. Daisy kalbini korumak zorundaydı ve bunun için öncelikle bedenini Adrian’dan uzak tutması gerekiyordu.

Leighton’da ki ilk sabahlarında Olivia ve Vivian’ın katıldığı kahvaltı gergin geçiyordu. Daisy zaten hiçbir zaman kendisini onlarla aynı ortamda bulunmaya zorlamamış ve hep ayrı tutmuş, nadiren aynı masada yemek yemişlerdi ancak şu an buna mecbur gibi hissettiğinden dolayı rahatsızdı. Evin hanımı kendisiydi ama Olivia ve Vivian’da burada yaşadığına göre onları masadan kovacak hali yoktu ancak yine de aynı masada bulunmaktan hiç hazzetmiyordu. Her ikisinin de kendisine karşı olan kaçamak ve öfke dolu bakışlarını fark etmiyor değildi Daisy. Belli ki kendisine olan kinleri eskisine göre daha fazlaydı.