7. Bölüm Aile

647 25 2
                                    

Nazlı'dan:
Yavuz:ateş oğlum kendine gel aslanım kendine gell baharrr!
Nazlı:doktor yokmuu baharr!
Bahar:ne oldu
Yavuz:bilmiyorum bayıldı bak bişey yap bahar
İçeri cerrahlar girdi.beni ve yavuz abiyi dışarı çıkarttılar.adeta beynime kan gitmiyordu.kafamda dolanan kötü düşünceler umutlarımı kırıyordu.kafayı yemiş gibiydim.kolidorda bir sağa bir sola gidip duruyodum.daha sadece 5 dakikadır içeride oldukları halde bana 5 saat geçmiş gibi geliyordu.ona bir şey olacak diye o kadar korkuyordum ki,o kadar yenik düşmüştüm ki bu duyguya adeta kendimi kaybetmiştim.doktorlar içeriden çıktı.hepsinin yüzü asıktı.bahar da dahil.
Nazlı:ne oldu ne oldu ya birşey söyleyin bahar ya birisi bir şey desin
Bahar:şey
Doktor 1:hasta ...
Nazlı:ne hasta neee
Doktor 2:şey...
Nazlı:ya birisi şu cümleyi tamamlayabilir mi
Birden gülmeye başladılar.ben ise şaşkın şaşkın bakıyordum ağlamaktan şişmiş gözlerle.
Bahar:ama ateşe kızmak yok.
Nazlı:ya ne ateşi ne kızması doğru düzgün söyleyin şunu
Bahar:ateş sana şaka yapmak istemiş yavuz anlamamış sonra biz gelmişiz falan
Nazlı:ulan Ateş açar ulan Ateş açar görürsün sen oğlum görürsün
Yavuz:valla aptal bu çocuk ya şu durumda şaka yapılırmı
Nazlı:yanına girebiliyomuyuz
Bahar:çocuğa bağırmamak şartıyla evet
Nazlı:tamam ya
İçeri girdik.ateş haylaz ve tatlı gülüşüyle sırıtıyordu.yavuz abide durumu komik bulmuş olmalı ki oda sırıtıyordu.
Nazlı:ya sen gerizekalimisin?aklımız çıktı burada öldüm resmen ya
Ateş:ya 😂😂 sizde inandınız hemen ya
Nazlı:sırıtma sırıtma ateş açar.helebi iyileş o zaman göstercem ben sana o kalın kafanı ortadan ikiye yarıcam
Biz bu şekilde atışırken yavuz abi çoktan odadan çıkmıştı.saat geç olduğu için eve döndüm.
Ates'den:
Yatmaktan sıkılmıştım.sonra telefonum çaldı.yasin arıyordu.
Yasin:alo dayıoğlu nasıl oldun
Ateş:iyim ya ne oldu
Yasin:kardeşim sana birşey söylicem ama sakin olucaksın anlaştıkmı
Ateş:söyle kardeşim
Yasin:dayıoğlu ben aileni buldum.
Ateş:ne diyorsun oğlum nerdesin bekle hemen geliyorum
Yasin:dur ya o halde nereye geliyorsun.bide yanına geliyoruz.
Ateş:oğlum sen ne diyorsun
Yasin:görüşürüz dayıoğlu
Şaşkınlık içerisindeydim.artık o tüm yanıtsız sorularımı cevaplayacaktım.kızgındımda ama belki de isteyerek bırakmamışlardı.hemen ayağa kalktım.canım çok yanıyordu.yürümeye çalıştım.kapıdan çıktım.kolidorda ilerliyordum.kolidorun sonunda erdem yarbayım yasin ve bir kadınla bir erkek göründü.yarbayım hemen yanıma koştu.
Erdem y. :oğlum ne yapıyorsun daha iyileşmedin.
Ateş:iyiyim ben komutanım
Gözlerimdeki o çaresizlik , o üzüntü ve bir o kadarda nefret görülebiliyordu.odaya geçtik.
Erdem y. :yat şuraya oğlum sen salakmısın niye ayağa kalkıyorsun
Ateş:birşey olmaz komutanım
Yasin ve yanında iki kişi girdi odaya.
Yasin:kardeşim bak önce dinle hemen kızma
Ateş:dinliyorum!
(Adamın adı:Levent   kadının adı:hülya)
Levent:yıllar önce annen sana hamile kaldı.o zamanlar kendi kurduğum şirketi yürütüyordum.fakat şirket battı.bir anda çok muhtaç duruma düştük.sen doğdun.sana bakıcak gücümüz yoktu.bizimle bir yoksulluk çekme diye seni yetimhaneye bıraktık.ne olur kısma bize sırf sen iyi ol diye yaptık bunu.bize nefret besleme.
Ateş:siz benimle dalgamı geçiyorsunuz.böylesi dahamı iyi he soruyorum şuan şu durum dahamı iyi!tamam benim iyiliğini istediniz peki bu doğru diyelim.durumunuz düzeldi dimi cevap verin dimi düzeldi.ben sizi bulmak istemesem beni aramayı düşünüyor muydunuz.hiç aklınızdan geçtimmi?hiç özlediniz mi beni ? Bir kez olsun merak ettiniz mi? Adım ne? nerde yaşıyorum? ne yapıyorum? Ya hiç dedinizmi bizim bir oğlumuz vardı acaba YAŞIYOR mu diye?
Hülya:oğlum yapma böyle
Ateş:bak oğlum diyor ya
Erdem y. :ateş oğlum sakin ol
Ateş:bırakın komutanım ya ben onları hep merak ettim hep nasıl biri olduklarını hayal ettim.ben o yetimhanede yaşarken oyunlar oynardım.oyunum ne olurdu biliyormusunuz?ben annem ve babamla gezdiğimi onlarla yaşadığımı hayal eder oyun kurardım kendime.kağıta aile çizip hayali anne babama götürürdüm.büyüyünce anladım yıllarca sadece olmayan birşeyin mutluluğunu yaşamışım.beni bir gram merak etmeyen kişileri hayal etmişim.okul öğretmenime sorardım hep siz benim annem ve babamı tanıyormusunuz diye.kadın senin ailenin biziz der gözlerinden yas akmaya başlardı.çokcuksun işte bu kadar büyük aile olmazki derdim.bazen çocuğu olmayan aileler gelirdi hani çocukları ziyaret etmek sahiplenmek için falan herkes benimle ilgilenirdi.hani böyle sarı sarı görünce ama ben kaçardım.saklanırdım hep birileri gelince.niye?belki ailem beni almaya gelirse burada oliyim kolay bulsunlar beni diye?ama çocuk aklı kim beni arıyıp sorucakki
Erdem y. :ateş tamam dinlen sen yarın konuşulur bunlar DNA testi lazım zaten .sabaha sonuçları çıkacak.buyurun sizide otele bırakalım.
Hülya:hayır hiçbir yere gitmiyorum ben burada oğlumun yanında kalıcağım.bi nefreti kalmasın bize karşı
Erdem y. :hanımefendi yaralı zaten yeterince yoruldu lütfen
Hülya:nee yaralı mı ? Bi dakika yoksa sen asker falanmısın?
Ateş:evet askerim hem de TÜRK ASKERİ
Hülya:ben hastanede kalıyorum
Erdem y. :hanımef...
Hülya:ben hiçbir yere gitmiyorum oğlumun başında kalacağım.bunca zaman zaten ayrı kalmışım.levent sen git otele odayı falan ayarla rezervasyon yaptır.
Sabah oldu.yasin ve erdem yarbayımda gelmişti.DNA testinin sonuçları geldi.
Hemşire:DNA sonuçları olumlu
Hem mutlu hem mutsuzdum.annem ve babam bana sarılmış ağlıyorlardı.
Levent:affet bizi oğlum bi eşeklik ettik
Erdem yarbayıma baktım affet der gibi kafasını salladı.o benim babam gibiydi.zor zamanlarında bana babalık yaptı.onun hakkını ödeyemem
Levent:bak beraber yeni bir sayfa açalım.gel şirketin başına geç kardeşin sen ben annen beraber yaşıyalım.
Çılgına dönmüştüm.benden nasıl böyle birşey isteyebilirler ki ben görevimi silah arkadaslarımı bırakıp hiçbir yere gitmem
Ateş:hayır hayır asla olmaz.ben nasıl buradaki insanları,silah arkadaşlarımı,komutanlarımı yarı yolda bırakırım.ben bir askerim TÜRK ASKERİ.
Hülya:tamam sen bilirsin ama bir haftalığına bizimle gel kardeşinle tanış.bir haftalığına sadece.
Ateş:şuan olmaz iznim yok başka zaman
Ben aslında ailemle tanışmaktan çekindiğim ićin bunu bahane sürmüştüm taki erdem yarbayım konuşana kadar
Erdem y. :ateş 1 hafta izindesin ailenle git
Ateş:komutanım ama göre..
Erdem y. :ateş git diyorsam git
Ateş:ama komut...
Erdem y. :ateşş!
Ateş:emredersiniz komutanım
Hastaneden taburcu oldum.İstanbul yolculuğum da başladı.

komutanın kızı Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon