Chapter 2

8 0 0
                                    


A couple of weeks passed at voila! Saw you again with a shock on my face. Literal, kasi wow what a small world.

"OA mo Raine. Nasa isang university kayo may chance talaga na magkikita kayo ulit. Tsaka, acquaintance party to beh. Wag kang ano dyan."

Oo na, nasa iisang acquaintance party kami. May event kasi ang mga dormitories sa univ na ganito --- to welcome the Freshies na rin daw. Akalain mo yun, occupant pala siya ng ka-sweetheart dorm namin.

Teka nga wag na muna natin sya pag-usapan haha so, ayun nga, naenjoy ko naman yung party. Take note ha, yung pagiging sociable ko lumelevel up na rin. Feel ko nagbago na ako. Chareeet

"Wait, kuha lang ako ng juice" Oo beh, nakakauhaw yung pakikipag-usap here and there huhuhaha

"Hi, you're Raine right?" – stranger

*Ayy besh, ang cute ng bowtie haha at bago pa ako biglang mag out of this world, hinarap ko nang maayos si kuya stranger...*

"Yes po. :) "

"Hi, nice to meet you. Are you okay? Bakit nag-iisa ka lang?" – stranger

"Ayy andun po yung roommates ko. Actually, yung juice lang talaga oh. *sabay pakita sa juice*"

"Cute mo" – stranger

*Ayy wow? Aso ako? Joke haha*

"Di naman po, sige mauna na ako baka hinahanap na nila ako."

Nakakaconscious sheytt hindi dahil sa dami ng tao kundi dahil nagtama mata namin. Oo yung guy na sumingit before. Naalala ko na naman ang nangyari sa fastfood.

Pero hell, I returned the favor to smile back at him - super late nga lang. HAHAHA

Hindi ako palangiti pero sheytt nakakahiya mas nakakahiya kasi you didn't smiled back. Poker face besh.

Like, "Hello Raine? Pangit ba ako? Pangit ba dress ko? Pangit ba heels ko?"

It started alright naman dba? You, me, stunning sa event.

Is it wrong to smile at you back then?

Where did we go wrong?Where stories live. Discover now