BENİM ÖĞRETMENİM

●11.BÖLÜM●DOĞRUYDU●

Terden,gözyaşından ve ıslaklığından yüzüme yapışmış saçlarımı yine sıkıntıyla geriye atıp yürümeme devam ettim.

Fena delirmiş ve gaza gelmiş bir durumdaydım şu anda.

Evin sokağına girdiğimde derin nefes verip göz yaşlarımı sildim.

Vazgeçmek yoktu. Ben bu içimdekileri ya söyliyecektim ya söyliyecektim. Gökçenin de dediği gibi içimde kalacağına söylerim hem zaten okuldan gidiyorum.

Evet çok haklı. Kesinlikle çok haklı.

Pişman olacaktım kesin ama umrumda değildi hiç bir şey şu anda. Ben bu gün bu hocaya açılacaktım kardeşim. O kadar ya.

Sonunda sitenin girişine geldiğimde güvenlik kulübesinin önüne geçip camın arkasındaki adama cesaretli bir şekilde konuştum.

-Güney AKAR. Ala TUNCER geldi dersin. Çabuk olun.

Adam yüzüme iğrenerek bakıp bir şeyler yazdıktan sonra telefonu kulağına götürüp biraz durdu.

-Ala TUNCER hanım geldi. Gelsinler mi?

İzin versin vermesin ben bu gün söyliyecektim bu adama ya okadar. Adam bir şey demeden güvenlik aletinin altından geçip büyük adımlarla yürürken arkamdan gelen bağırma sesini takmayıp önümde ki 4 tane aynı olan siteye baktım.

-Buyrun tabi geçebilirsiniz hanımefendi!

Salak. Geçtim zaten. Neyse sorun şu ki hangisiydi düşün düşün.

Burdan gelmiştik sonra...

-D blok.

Arkama dönüp adama gülüp "ok" işareti yapıp yönümü D bloğun olduğu tarafa çevirdim. Hırstan bağıracaktım şimdi. Gerçekten yüz yılın patlamasını yaşıyordum şu anda.

Sonunda D Bloğa girdiğimde açık olan asansör kapısından içeri girip 18.kata bastım.

Ağzıma ne gelirse,içimden ne geçerse, saçma da olsa söylicektim. Hem ne diye saçmalayım ki. Seviyoruz kardeşim suç mu?

Tamam biraz içtim kabul ediyorum. Ama gerçekten çok değil.

Islak saçlarımı sinirle geri atıp aynada kendime bakarken oflayıp yarın kesin hasta olacağım gerçeği aklıma geldi. İnsan bir saçını kurular. Makyaj yapar da gelir açılır değil mi sevdiğine. Benim surata bak.

Bok gibi de bira kokuyordum.

Kendime iğrenme seviyem artıyordu.

Asansör yavaşlayınca kapıya yaklaşıp derin nefes aldım. Ben bu kadar gazlandım da şuan bana bir iğne battı sönüyorum galiba.

ALA! Dönüşü yok artık. Söyle kurtul kızım bak.

Tamamm...

Kapı açılınca sol koridora girdim ve kahverengi kapının önüne geçip sertçe kapıya vurmaya başladım.

-Hocam bir bakar mısınız?

Gerizekalı Ala. Sen bir daha içme tamam mı sakın içme.

Ne var hocam değil mi?

Evet maalesef ki hocan.

Sus ya.

Kapı açılınca direk bir adım geri gidip yüzüme ciddi bir ifade takındım. Baya ciddiyim yanlız gözlerim şelale.

-Ala? Neden gecenin bir yarısında tek başına buradasın sen?

-Rahatsız ediyorum hocam ama çok önemli bir mevzu var ve ben bunu söylemeden bu lanet okuldan gitmek istemiyorum.